){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Πολλά ταξίδια, πολλές προκλήσεις, άπειρες ώρες μέσα στο γήπεδο. Η πορεία του Τζόρνταν ΜακΡέι ήταν μια διαρκής προσπάθεια να δείξει πως δεν είναι μια τυχαία περίπτωση παίκτη, χαράσσοντας το δικό του μονοπάτι...
Το πρωί της Παρασκευής η ΑΕΚ έριξε μια βόμβα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η απόκτηση του Τζόρνταν ΜακΡέι είναι μια μεταγραφή πρώτης τάξεως για την ομάδα του Ζοάν Πλάθα, που στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση πως σκοπός φέτος είναι να πρωταγωνιστήσει, σε όλα τα επίπεδα.
Καλύτερος τρόπος από την απόκτηση του παίκτη που «κουβάλησε» την Χάποελ Τελ Αβίβ την περασμένη σεζόν ως τα προημιτελικά του Eurocup, αλλά και τους τελικούς του πρωταθλήματος Ισραήλ δεν υπάρχει. Ο 32χρονος άσος είναι μια πραγματική καλαθομηχανή, που την σεζόν 2022-23 έδειξε πως η γκάμα στο επιθετικο του παιχνίδι είναι τεράστια. Κάτι που έκανε άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να στρέψουν το ενδιαφέρον πάνω του.
Έχοντας φτάσει σε αυτό το σημείο της καριέρας του, ο ΜακΡέι μπορέι να νιώθει περήφανος για την πορεία του. Διότι είχε πολλές δυσκολίες, ταξίδια και πνευματική κόπωση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως αφού επιλέχθηκε στο νο.58 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς, στο ντραφτ του 2014, αμέσως παραχωρήθηκε με ανταλλαγή στους Σίξερς. Στην Πενσιλβάνια δεν έκατσε πολύ, καθώς πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς.
Πιο συγκεκριμένα, από τις ΗΠΑ βρέθηκε στην Αυστραλία, για χάρη της Melbourne United. Μια κίνηση που αν και εκ πρώτης έδειχνε σοφή, στην πορεία της όμως δεν εξελίχθηκε ως τέτοια. «Απλά δεν γνώριζα. Έγινα ντραφτ, έπαιξα πραγματικά καλά στο Σάμερ Λιγκ και μετά πήγα στην Αυστραλία. Έπαιξα καλά εκεί, επέστρεψα και έπαιξα για λίγο στην G-League. Δεν γνώριζα τότε. Όταν έχεις μια ομάδα και τακτοποιείσαι είναι καλά. Όταν όμως σε καλούν στις 12 το βράδυ για να σου πουν να πας στο γραφείο στις 8 και να σε παραχωρήσουν αλλού αυτό είναι κάπως τρελό», είχε πει παλιότερα ο Αμερικανός άσος περιγράφονρας όσα έζησε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του.
Η πορεία του ωστόσο είχε και πολλές στιγμές λάμψης. Όπως τη σεζόν 2015-16, όταν και φόρεσε τη φανέλα των Κλίβελαντ Καβαλίερς. Οι Καβς του έδωσαν την ευκαιρία να βρεθεί σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δίπλα στους ΛεΜπρόν Τζέιμς, Κάιρι Ίρβινγκ και Κέβιν Λοβ. Και παρά το γεγονός πως δεν πήρε πολύ χρόνο συμμετοχής, τα μαθήματα που έλαβε από τους συμπαίκτες του ήταν πολλά.
Φρόντιζε άλλωστε ο ίδιος να είναι έτοιμος κάθε φορά που τον καλούσε η ομάδα του. «Βλέπεις το πόσο σκληρά δούλεψαν. Νομίζεις ότι δουλεύεις σκληρά μέχρι να δεις παίκτες που θαυμάζεις και είναι All-Stars να δουλεύουν πιο σκληρά από σένα. Είναι σαν μια συμπεριφορά, αν βλέπεις τους άλλους να δουλεύουν σκληρά, λες γιατί να μην μπορώ κι εγώ; Ο ΛεΜπρόν δεν έκανε διάλειμμα ποτέ, ο Κάιρι έπαιζε ασταμάτητοα. Οι τύποι ήταν στο κορυφαίο επίπεδο και πάντα έρχονταν πρώτοι στο γήπεδο και έφευγαν τελευταίοι. Αυτοί οι τύποι πέρασαν αρκετά και αυ΄το έλεγε πολλά για μένα», είχε σχολιάσει.
Το τελευταίο κρατήστε το, διότι η παρουσία του στην Μποασκόνια ήταν κάπως... τραυματική. Όχι, δεν ήρθε σε κόντρα με τους ανθρώπους της ομάδας ή τους συμπαίκτες του, αλλά γιατί η ατυχία του είχε χτυπήσει την πόρτα για τα καλά. Ένας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο έβαλε φρένο στην πορεία του στη Βιτόρια.
Ήταν ο πρώτος πολύ σοβαρός τραυματισμός στην καριέρα του και απαιτούσε επέμβαση. Τι σήμαινε αυτό; Πως θα έπρεπε να μείνει για αρκετούς μήνες εκτός δράσης, σε μια φάση της καριέρας του πολυ κρίσιμη. Πολλές διαφορετικές σκέψεις είχαν κατακλείσει το κεφάλι του.
«Πέρασα χρόνο με την οικογένειά μου, που δεν περνούσα παλιότερα. Το να είμαι σπίτι τον Ιανουάριο και να μην παίζω ήταν περίεργο. Δεν το είχα κάνει αυτό από τα χρόνια του high school. Προσπάθησα να το δω θετικά, να πάρω το καλύτερο από εκείνες τις μέρες, οπότε από την πρώτη στιγμή σκέφτηκα πως ήταν για καλό αυτή η ατυχία», είχε εξηγήσει χαρακτηριστικά, δείχνοντας τον τρόπο που προσέγγιζε ακόμα και την ατυχία του.
Και επειδή ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό, ήρθε η δεύτερη ευκαιρία στο ΝΒΑ. Η μετάβαση από την G-League στο ΝΒΑ ήρθε πολύ ομαλά για τον ΜακΡέι που γνώριζε καλά τον δρόμο από τα προηγούμρνα χρόνια. Οι Capital City Go-Go του έδωσαν τη δυνατότητα να επιστρέψει στα παρκέ και εν συνεχεία οι Ουάσιγκτον Ουίζαρντς του προσέφεραν συμβόλαιο. Είχε καταφέρει να τους πείσει με την παρουσία του πάνω στο παρκέ.
Εκεί που δεν μπορείς να ξεγελάσεις ποτέ και κανέναν.
«Ένιωσα από την πρώτη στιγμή πως αξίζω να βρίσκομαι εδώ. Πήρα κατευθείαν ένα two-way που μου προσέφεραν οι Ουίζαρντς για να δείξω ότι είμαι παίκτης επιπέδου ΝΒΑ και μπορώ να τα καταφέρω», ανέφερε ο ΜακΡέι, που είχε μεγάλη βοήθεια από τους συμπαίκτες του και πιο συγκεκριμένα από τον ηγέτη των «Μάγων» εκείνη την περίοδο, τον Μπράντλεϊ Μπιλ, που τον στήριξε σε όλα τα επίπεδα.
)
«Θα έπρεπε να είναι εδώ. Δεν μπορώ να του αλλάξω το συμβόλαιο, αλλά κάθε μέρα βγαίνει στο παρκέ και αποδεικνύει ότι βελτιώνεται σε κάθε τομέα», είχε αναφέρει ο σταρ της λίγκας.
Τα χρόνια πέρασαν, ευκαιρίες ήρθαν και έφυγαν για τον ΜακΡέι στο ΝΒΑ, μέχρι που αποφάσισε να ρίξει... άγκυρα στην Ευρώπη. Είχε αφήσει κάτι στην μέση, από την παρουσία του στην Μπασκόνια, η οποία είχε τελειώσει άδοξα.
Μετροπολιτάνς 92 για αρχή και στη συνέχεια Χάποελ Τελ Αβίβ. Στο Ισραήλ έκανε την δική του αγωνιστική... έκρηξη. Διότι απέδειξε πως δεν είναι απλά ένας καλός συμπληρωματικός παίκτης, αλλά μια μονάδα που μπορεί να ηγηθεί, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, να αλλάξει τις ισορροπίες με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Τι τον έκανε όμως να βγάλει αυτό το αγωνιστικό πρόσωπο;
Η χημεία που έχτισε με τους συμπαίκτες του. Στις κινήσεις και στη γλώσσα του σώματος ο ΜακΡέι απολάμβανε κάθε λεπτό με την ομάδα του και αυτό μεταφραζόταν σε μεγάλες εμφανίσεις. Κάτι που φιλοδοξεί πλέον να κάνει και στην ΑΕΚ. Τον δικό του τον δρόμο τον χάραξε και από το μηδέν έχτισε την δική του κληρονομιά. Την οποία συνεχίζει να χτίζει με μεγάλη επιτυχία...
){kind=small}
AEK )
)
)
)
)
)
)
)