){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Στην ζωή του τα πάντα άλλαξαν λόγω κορωνοϊού. Ο Τζάστιν Τίλμαν είδε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα την ζωή του να αλλάξει, χάνοντας -σχεδόν- τα πάντα. Δεν το έβαλε κάτω όμως και με την παρουσία του στο γήπεδο θέλει να «διηγηθεί» την ιστορία του.
Κάθε παίκτης, μέσα από την παρουσία του στο παρκέ προσπαθεί να... πει την δική του ιστορία. Πότε με έντονο τρόπο, πότε πιο ήπια. Η ουσία όμως είναι μία: ο τρόπος με τον οποίο παίζει ένας αθλητής αποτυπώνει το background του και τις καταβολές του, σε μεγάλο βαθμό.
Ο Τζάστιν Τίλμαν είναι μια τέτοια περίπτωση, καθώς ο Αμερικανός άσος από το Μίσιγκαν κουβαλάει μια ιστορία διαφορετική από τις άλλες. Η οποία συνοψίζεται με λίγες λέξεις. Πόνος, απώλεια, κατάθλιψη, αναγέννηση.
Αυτές οι τέσσερις λέξεις θα μπορούσαν να περιγράψουν την ζωή του 27χρονου άσου, που από τη νέα σεζόν θα είναι παίκτης της ΑΕΚ. Ο Τίλμαν έζησε με τον πιο φριχτό τρόπο την έννοια της απώλειας σε νεαρή ηλικία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
)
Το 2020 ο κορωνοϊός είχε μπει στη ζωή και την καθημερινότητα όλων. Η πανδημία άλλαξε πολύ τις συνήθειες και διαμόρφωσε μια νέα κατάσταση πολύ διαφορετική απ' όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Η καραντίνα και ο εγκλισμός στο σπίτι ήρθαν. με την διαπροσωπική επαφή να εκλείπει. Την ίδια ώρα που πολλές δραστηριότητες μπήκαν στον «πάγο». Το μπάσκετ ήταν μία εξ αυτών.
Ο Τίλμαν σχεδίαζε να περάσει την καραντίνα μαζί με την οικογένειά του. Ο πατέρας και η μήτέρα του άλλωστε αποτελούσαν τα μεγαλύτερα στηρίγματα, όχι μόνο στην καριέρα, αλλά και στην ζωή του. Κάθε φορά η οικογένειά του βρισκόταν στο πλευρό του, προσπαθώντας να κάνει περήφανο το όνομα «Τίλμαν» με τον τρόπο του. Τα πάντα όμως άλλαξαν το 2020.
Ο κορωνοϊός και η εξάπλωσή του επηρέασαν την οικογένεια Τίλμαν. Ο Τζον, πατέρας του νέου άσου της Ένωσης, προσβλήθηκε από την ασθένεια και τον Απρίλιο εκείνου του έτους «έφυγε» από την ζωή, βυθίζοντας στο πένθος όλη την οικογένεια. Σαν να μην έφτανε αυτό όμως, δύο μήνες αργότερα, «έφυγε» και η μητέρα του, λόγω επιπλοκών του ιού. Μέσα σ περίπου δύο μήνες «γκρεμίστηκε» όλος ο κόσμος του Αμερικανού άσου, ο οποίος κλήθηκε να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να ζήσει μια νέα καθημερινότητα, σε όλα τα επίπεδα.
«Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, που άλλαξε τη ζωή μου. Έμαθα να βλέπω τη ζωή διαφορετικά, έμαθα πολλά για τον εαυτό μου και το νόημα της ζωής. Έγινα αμέσως ένας άνθρωπος που πρέπει να μεγαλώσει μόνος και να ζει χωρίς τους γονείς του. Σήμερα είμαι ένας ισχυρός άνδρας που πρέπει να στηρίζει τα μέλη της οικογένειάς του και να τα φροντίζει όπως οι γονείς μου έκαναν για εμάς», είχε πει σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Israelhayom.co.il για το «τραυματικό» 2020, κατά το οποίο έχασε τα δύο πιο αγαπημένα πρόσωπα της ζωής του.
Η εξέλιξη αυτή τον οδήγησε στην κατάθλιψη. Το μπάσκετ είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα. Δεν σκεφτόταν το πώς θα σκάσει τη μπάλα και πώς θα την έβαζε στο καλάθι. Ο πιο σημαντικός σκοπός στη ζωή του είχε «φύγει». Οι γονείς του, για τους οποίους αγωνιζόταν και έδινε τον καλύτερο εαυτό του, δεν βρίσκονταν δίπλα του πλέον.
«Αφού πέθαναν οι γονείς μου δεν σκεφτόμουν πια το μπάσκετ. Δεν άγγιξα μπάλα για σχεδόν δύο μήνες. Πέρασα δύσκολες στιγμές, ήμουν σε κατάθλιψη και δεν μίλησα σε κανέναν. Ήταν όλα για εκείνους. Εγώ κάθε πρωί ξυπνούσα και έπαιζα μπάσκετ γι αυτούς», είχε αναφέρει επί του θέματος, δίχως να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του.
Η ζωή του άλλαξε ριζικά σε ένα δίμηνο. Όπως και οι προτεραιότητές του. Αφού η κατάθλιψη του «χτύπησε» την πόρτα και η ζωή του έειξε το πιο σκληρό πρόσωπό της, για να... δοκιμάσει τις αντοχές του.
«Άλλαξε την στάση μου απέναντι στο μπάσκετ, αλλά και τον δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω.Κάθε φορά που πηγαίνω στο γήπεδο κοιτάζω τις εξέδρες και φαντάζομαι τους γονείς μου να κάθονται εκεί να με κοιτούν, να με ενθαρρύνουν και να με υποστηρίζουν», ανέφερε ο Τίλμαν, ο οποίος γύρισε τον χρόνο και θυμήθηκε μια στιγμή που ο πατέρας του βρέθηκε στις εξέδρες και τον παρακολούθησε δια ζώσης στο Ισραήλ.
«Όταν έπαιζα στην Γκιλμπόα/Γκαλίλ ήρθε ο πατέρας μου στο παιχνίδι, κάθισε στην κερκίδα και με ενίσχυσε. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ψάχνω στις εξέδρες κατά τη διάρκεια του αγώνα και να χαμογελάω όποτε τον έβλεπα. Σήμερα πατάω παρκέ με σκοπό να κάνω περήφανο τον πατέρα μου».
Παρ' ότι «λύγισε», παρ' ότι υπέφερε και παρ' ότι αποδέχτηκε με τον πιο σκληρό τρόπο πως η ζωή είναι άδικη, εκείνος δεν το έβαλε κάτω. Η πιο εύκολη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις θα ήταν να «παρατήσει» κάποιος τον εαυτό του. Ο Τίλμαν όμως αποφάσισε να πάει σε διαφορετικό δρόμο και να κάνει περήφανους τους δικούς του από εκεί ψηλά.
Ο ίδιος ξέρει άλλωστε πως τον ακολουθούν και πως στο ταξίδι του στην Ελλάδα θα είναι στο πλευρό του. Έστω και νοητά. «Ξέρω γιατί κάνω αυτό που κάνω σήμερα. Θέλω να επηρεάσω τα παιδιά και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και να τους εμπνεύσω και να βοηθήσω όσους ήταν στην ίδια θέση με μένα στη ζωή μου. Θέλω να βοηθήσω τους αδύναμους. Θέλω να κάνω τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι μπορείς να σηκωθείς ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις της ζωής σου».
Ο νέος σκοπός της ζωής του 27χρονου άσου από το Μίσιγκαν είναι να κάνει περήφανο το όνομα της οικογένειάς του με κάθε τρόπο. Να βλέπουν οι γονείς του πως κάθε αναοποδιά και δυσκολία τον έκανε πιο δυνατό και του έδωσε κίνητρο για να φτάσει σε νέα επίπεδα και νέες αγωνιστικές κορυφές. Κάτι που θα έχει τη δυνατότητα να κάνει με την ΑΕΚ την σεζόν 2023-24.
){kind=small}
AEK )
)
)
)
)
)
)
)