Συνέντευξη Δημήτρης Τρύφωνας: Ένα νέο αστέρι γεννιέται στον Πανιώνιο

Στον Πανιώνιο οι… μικροί έχουν την τιμητική τους. Αφοσιωμένος στο μπάσκετ, θέλοντας παράλληλα να ευχαριστήσει τους δικούς του ανθρώπους ο νεαρός Δημήτρης Τρύφωνας μας μίλησε για τη μέχρι τώρα πορεία του...

Λένε ότι η ωριμότητα δεν συμβαδίζει με την ηλικία και ο φέρελπις Έλληνας γκαρντ το αποδεικνύει. Μετρημένος, λιτός αλλά και… άπλας όταν πρέπει να προσδώσει τα στοιχεία που τον καθορίζουν και τον ξεχωρίζουν. Αν επιδιώξεις να τον πιάσεις εξ απροόπτου η πρώτη κουβέντα θα ανήκει για χάρη του παππού του, ο οποίος γνωρίζει την καθημερινότητα του αθλητή και στέκεται δίπλα στον εγγονό του βρέξει-χιονίσει.

«Ο παππούς μου ήταν εκείνος που με ώθησε στον αθλητισμό και εξακολουθεί να κινεί τα νήματα. Ήταν στον Θρίαμβο και στην Δάφνη Παλαιού Φαλήρου ποδοσφαιριστής και γνωρίζει καλύτερα από μένα τα ‘’πρέπει’’. Ήμουν δίπλα του διαρκώς στα γήπεδα και έτσι κατά κάποιον τρόπο κόλλησε το μικρόβιο για τον αθλητισμό. Βέβαια, σε διαφορετικό άθλημα. Ακόμα και αν πέρασαν τα χρόνια από τότε, συνεχίζει να με στηρίζει σε κάθε μου βήμα και τον ευγνωμονώ για αυτό».

Παραδέχθηκε ωμά ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν θα ακολουθούσε την καριέρα του παππού του και θα άφηνε στα κρύα του λουτρού τα παρκέ για να πατήσει στο γρασίδι, «σίγουρα αν δεν ήμουν ταυτισμένος με το μπάσκετ, πιθανώς να ασχολούμουν με το ποδόσφαιρο. Τώρα σε ποιο επίπεδο δεν μπορώ να ξέρω».

Γεννηθείς στις 11 Αυγούστου του 2005, η όρεξη και η διάθεση να πετύχει τον «καίει». Ζει για το όνειρο, αναγνωρίζοντας συνάμα τη δυσκολία της επίτευξης του. Οι αμέτρητες θυσίες που περιλαμβάνει η ζωή του αθλητή σε καθημερινή βάση προκειμένου να υπερβεί τον εαυτό του και να διαβεί σε ένα τελείως διαφορετικό αγωνιστικό επίπεδο, να ξεπεράσει τις ίδιες τις αρχικές προσδοκίες και να διαμορφώσει τις δικές του.

Διαδρομή που ξεκίνησε από τις ακαδημίες του Αμύντα όντας μόλις 4 ετών και σήμερα ανακαλεί όσες αναμνήσεις έμειναν στο μυαλό του, «μεγάλο σχολείο. Όταν οι ορθές βάσεις μπαίνουν από νωρίς, τότε νιώθεις ασφάλεια για το μέλλον. Πώς θα έφτανα σήμερα εκεί που είμαι χωρίς τη βοήθεια που δέχθηκα από μικρός;».

Ξεχώρισε γρήγορα ανάμεσα στους υπόλοιπους και αποφασίστηκε από τα δικά του άτομα ότι το επόμενο βήμα ήταν αναγκαίο ώστε να εντρυφήσει βαθύτερα στα ιδανικά που πλαισιώνουν το μπάσκετ. Στις ακαδημίες του Ολυμπιακού από την τρυφερή ηλικία των 6 ετών έως και το παιδικό έμαθε πάμπολλα μυστικά γύρω από την «πορτοκαλί θεά» και το ρεπερτόριο του αυξήθηκε δραματικά.

Ως προς τον αγαπημένο του Αμερικανό παίκτη που έχει παρακολουθήσει αποκάλυψε πως ο Μάικ Τζέιμς τον αγγίζει περισσότερο και ουδείς ξεχνάει τις παραστάσεις που έδωσε στην Basket League με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, όσο και από τον Κολοσσό Ρόδου που ξεκίνησε την καριέρα του.

Στην ερώτηση για τον Έλληνα που θαυμάζει περισσότερο, ήταν ξεκάθαρος «ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Είναι παντού στο παρκέ, θέτει σε πρώτο πλάνο τους συμπαίκτες του και ακούει πρωτίστως τον προπονητή του. Είναι ο απόλυτος παίκτης, πιθανώς ο πιο ολοκληρωμένος που έχω δει και ένας αξεπέραστος ηγέτης γενικότερα. Δεν γίνεται να μην τον συμπαθείς και ο χαρακτήρας του είναι πρότυπο για όλους. Περιττό να σου πω ότι είμαι Παναθηναϊκός και επί Ζέλικο Ομπράντοβιτς ήμασταν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί για την Ευρωλίγκα κάθε χρόνο».

Όπως και το ίνδαλμα του. Θέτει την άμυνα σε πρώτο πλάνο, βάζοντας το κορμί του κάτω από την ομάδα. Το επιθετικό transition είναι χαρακτηριστικό της ηλικίας του και με την πρώτη ευκαιρία ανοίγει το τέμπο για καταστάσεις αιφνιδιασμού, αξιολογώντας τις ευκαιρίες που θα του παρουσιαστούν. Σημαντικό κομμάτι που τον καθιστούν μοναδικό σε σύγκριση με τους υπόλοιπους αθλητές ειδικότερα της ηλικίας του, λογίζεται η ικανότητα του να εκτελεί εκτός ισορροπίας είτε από την περιφέρεια είτε από μέση απόσταση, συστατικό το οποίο έχει χαθεί ανάμεσα στις γενιές των σύγχρονων Ελλήνων αθλητών.

«Ο Φάνης είναι δίπλα μας»

Πλέον, κοσμεί τα χρώματα του Πανιωνίου από το εφηβικό και στοχεύει στην καθιέρωση του στην ανδρική ομάδα, «Θέλω να καθιερωθώ στην πρώτη ομάδα, είναι στόχος μου. Θέλω να γίνω απαραίτητος για τον προπονητή μου και να είμαι βασικό μέλος της πορείας της. Είναι μία ιστορική ομάδα και είναι χαρά μου που αποτελώ μέρος της. Δεν μπορείς να σταματήσεις να ονειρεύεσαι, αν το κάνεις δεν θα πετύχεις. Θέλω να δικαιώσω τον παππού μου και τους γονείς μου που παλεύουν για μένα, το έχω ανάγκη».

Όντας χαμηλών τόνων, αποκρύπτει το γεγονός ότι δουλεύει και εκτός προπονήσεων με σκοπό να είναι όσο τον δυνατόν πιο έτοιμος στην υποψία ότι καραδοκεί η ευκαιρία, ενώ ήδη έχει συμμετάσχει στις προπονήσεις της ανδρικής ομάδας. Αν μπορούσαμε να βάλουμε στην εξίσωση έναν φανταστικό χαρακτήρα, θα τον εξισώναμε με τον Τόνι Μοντάνα, ο οποίος αν εξαιρέσουμε την τάση του προς το έγκλημα, η φύση τον καλούσε προς την επιτυχία και να σταθεί στην κορυφή. Εξάλλου, η αγαπημένη ταινία του Δημήτρη Τρύφωνα είναι «ο σημαδεμένος».

Φυσικά, ο Φάνης Χριστοδούλου που επέστρεψε στα δρώμενα του Πανιωνίου είναι μία φιγούρα που σέβεται απεριόριστα και υποκλίνεται για όσα κατόρθωσε. Όταν τον βλέπει καταλαβαίνει το βάρος της ευθύνης που τον βαραίνει.

«Τεράστια τιμή να έχουμε δίπλα μας τον Φάνη σου δίνει περισσότερο κίνητρο. Μύθος για το ελληνικό μπάσκετ και η παρουσία του μας βοηθάει να προχωράμε. Ό,τι και να πούμε για εκείνον, δεν έχει νόημα, τόσο σπουδαίος είναι».