Στα δύο παιχνίδια του τουρνουά Ακρόπολις τα συμπεράσματα που βγήκαν ήταν πολλά. Τόσο για τα καλά στοιχεία της Εθνικής, όσο και για τις αδυναμίες της, με την άμυνα να είναι το σημείο αναφοράς στο παιχνίδι της «γαλανόλευκης», όμως την επίθεση να ορίζει το πόσο μακριά θα πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τα δύο παιχνιδια με Σερβία και Ιταλία ήταν μια πολύ δυνατή πρόβα για την Εθνική ομάδα ώστε να βγάλει στο παρκέ τα καλά στοιχεία της, αλλά και να δείξει σε ποιους τομείς χρειάζεται βελτίωση, περίπου 15 μέρες πριν από το τζάμπολ του Παγκοσμίου Κυπέλλου στις Φιλιππίνες. Προφανώς πλέον ο χρόνος μετράει αντίστροφα, άρα δεν υπάρχει το περιθώριο ώστε να γίνει υπερανάλυση των δεδομένων, κάτι που δεν ισχύει μόνο για την «γαλανόλευκη» αλλά και για κάθε ομάδα σε αυτή τη διαδικασία.
Αν κάτι έγινε ξεκάθαρο, τόσο στο παιχνίδι με την Σερβία, όσο και σε αυτό απέναντι στην Ιταλία, είναι πως η άμυνα θα ορίσει το παιχνίδι της. Η πίεση πάνω στη μπάλα, η διάθεση και η ενέργεια που βγάζουν οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη είναι στοιχεία τα οποία αποτελούν την μεγάλη παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Άλλωστε το ελληνικό μπάσκετ, σαν σχολή, αρέσκεται στο να θέτει τις βάσεις μέσα από την άμυνα, κάτι που ισχύει για ακόμα ένα καλοκαίρι.
Τα μηνύματα στον τομέα της άμυνας ήταν θετικά και στα δύο παιχνίδια. 71 πόντοι παθητικό από την Σερβία, 74 από την Ιταλία. Αριθμοί που δείχνουν πως υπάρχει η ενέργεια και η στόχευση ώστε η «γαλανόλευκη» να μην επιτρέπει στον αντίπαλο να θέτει τους κανόνες του. Τόσο η ομάδα του Πέσιτς, όσο και εκείνη του Ποτζέκο, άλλωστε, έχουν τους παίκτες για να παίξουν up tempo παιχνίδι και να σκοράρουν όπως θέλουν. Το μεταξύ τους παιχνίδι την Τετάρτη, που τελείωσε 89-88 υπέρ των Ιταλών είπε πολλά.
Στον τομέα της άμυνας, πλην εξαιρέσεων, ο Δημήτρης Ιτούδης δεν είχε παράπονο. Ίσα ίσα έδειξε να είναι ικανοποιημένος, καθώς στο λίγο χρονικό διάστημα που είχε ώστε να βάλει βάσεις για την φετινή προσπάθεια, είδε τους παίκτες του να ανταποκρίνονται στο μέγιστο βαθμό. Στοιχείο άκρως θετικό για τη συνέχεια, ενόψει ενός πολύ απαιτητικού τουρνουά.
Από την άλλη όμως, η επίθεση δείχνει να είναι το κομμάτι που χρειάζεται βελτίωση. Διότι και στα δύο παιχνίδια η «γαλανόλευκη» δυσκολεύτηκε να βρει το εύκολο καλάθι. Όχι μόνο γιατί πέτυχε 64 πόντους απέναντι στην Σερβία και 70 απέναντι στην Ιταλία, αλλά γιατί φαίνεται κάτι που είχε αποτυπωθεί από το ξεκίνημα της προετοιμασίας.
Πως δεν υπάρχει ο παίκτης που θα είναι σημείο αναφοράς στην επίθεση. Οι Σέρβοι έχουν τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, οι Ιταλοί τον Σιμόνε Φοντέκιο. Η Εθνική δεν έχει τον go to guy στην επίθεση και αυτό υπάρχουν στιγμές που της στοιχίζει.
Στα δύο παιχνίδια του ΟΑΚΑ ο παίκτης που προσπάθησε να αναλάβει αυτόν τον ρόλο ήταν ο Νίκος Ρογκαβόπουλος. Ο «Ρόγκα» έδειξε πολύ καλά στοιχεία όσο έμεινε στο παρκέ, καθώς πήρε προσπάθειες, δεν δίστασε να αναλάβει πρωτοβουλίες στην επίθεση και έδειξε πως έχει το... θράσος και την άγνοια κινδύνου για να πάρει το μερίδιό του επιθετικά. Αυτό το μπασκετικό «θράσος» είναι που χρειάζεται η Εθνική σε ένα τουρνουά γεμάτο... τελικούς, όπως το χαρακτήρισε και ο Δημήτρης Ιτούδης.
Είναι προφανές και ξεκάθαρο πως η Εθνική θα «ζήσει και θα πεθάνει» με την άμυνα. Αυτή θα είναι το στοιχείο που θα την καθοδηγήσει στις Φιλιππίνες. Το πόσο μακριά θα φτάσει όμως στη διοργάνωση εξαρτάται από την εικόνα της στην επίθεση. Διότι εκεί θα φανεί εάν έχει το κάτι παραπάνω αυτό το καλοκαίρι.
Πριν από την πρεμιέρα κόντρα στην Ιορδανία υπάρχουν 15 μέρες, κατά τις οποίες υπάρχουν ταξίδια σε Άμπου Ντάμπι και Φιλιππίνες και δύο σημαντικά φιλικά με ΗΠΑ και Γερμανία. Για την Εθνική δεν υπάρχει χαμένη μέρα από εδώ και πέρα μιας και τώρα είναι η πιο κρίσιμη καμπή πριν από το μεγάλο ραντεβού στη Μανίλα.