Όταν και οι Έλληνες πήγαιναν δυο δυο στα Final Four (vids)

Η διπλή εκπροσώπηση των Ισπανών στην τελική φάση της Euroleague υπενθυμίζει την κυριαρχία τους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, θυμίζει επίσης και τις χρονιές που στα Final Four έπαιζαν δύο ελληνικές ομάδες. Στην Κωνσταντινούπολη, στο Βερολίνο, στη Σαραγόσα και στο Τελ Αβίβ.

Στο Eurobasket που ήταν προγραμματισμένο να γίνει το 2021, αλλά λόγω πανδημίας τελικά έγινε το 2022, η Ισπανία κατέκτησε την κορυφή και το έκτο χρυσό μετάλλιο -αν υπολογίσουμε και τα δύο Παγκόσμια- από το 2006 και μετά. Τότε ήταν που άρχισε μία μεγάλη και κάπως… φιλοσοφική συζήτηση και εντός και εκτός συνόρων.

Κατ’ αρχάς αμέσως μετά τον τελικό της Mercedes-Benz Arena του Βερολίνου, εκεί που οι Ίβηρες νίκησαν (88-76) τη Γαλλία, μόλις κόπασαν τα πανηγύρια τους άρχισαν οι προβληματισμοί των υπολοίπων. 

Οι Σέρβοι του Νίκολα Γιόκιτς αποκλείστηκαν νωρίς, οι Σλοβένοι του Λούκα Ντόντσιτς λίγο μετά, το ίδιο και η εθνική μας που -μεταξύ άλλων- στελεχονώταν και από την δικό της mega star, Γιάννη Αντετοκούνμπο. 

Ο πλανήτης υποκλίθηκε στην Ισπανία, κυρίως γιατί πλέον υπολογίζεται ως υπερδύναμη στο άθλημα των ψηλών. Το μπάσκετ δεν είναι η μόνη τους ενασχόληση, αλλά σε αυτόν τον τομέα έχουν πρόγραμμα και μέθοδο. Εκεί εστίασαν και οι… προβληματισμένοι. Υποκλίθηκαν στην Ομοσπονδία τους, στα αναπτυξιακά τους προγράμματα, στις δομές, στις υποδομές και ό,τι περιστοιχίζει το μπάσκετ, αλλά το βοηθά να αναπτυχθεί. 

Σε αυτή βέβαια τη διαδικασία συμμετέχουν και οι σύλλογοι, με τις δικές τους υποδομές, τις δικές τους ακαδημίες και τα δικά του οράματα. Κι όταν αναφερόμαστε στις ισπανικές ομάδες η ποικιλία είναι μεγάλη, αλλά οι βαριές… βιομηχανίες και οι ασήκωτες φανέλες είναι δύο: Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. 

Φέτος, στα Final Four και στους τελικούς των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, οι Ισπανοί ήταν εκεί. Ακμαίοι και δυνατοί. Το Eurocup το κατέκτησε η Γκραν Κανάρια, ενώ στην τελική φάση του Basketball Champions League συμμετείτε η Μάλαγα και η Τενερίφη. Τρεις… επαρχιακές ομάδες, δύο από τα Κανάρια Νησιά και μία από την Ανδαλουσία (η Μάλαγα). Διότι, κι αυτό έχει τη σημασία του. 

Τώρα όμως, είναι η ώρα των παραδοσιακών δυνάμεων, οι οποίες μάλιστα θα συναντηθούν στον ημιτελικό του Κάουνας. Στις 19 Μαϊου η Ρεάλ Μαδρίτης θα αντιμετωπίσει τη Μπαρτσελόνα και μία ισπανική ομάδα μοιραία θα προκριθεί στον τελικό της Euroleague. Και αυτή η μία, θα διεκδικήσει το τρόπαιο απέναντι στον Ολυμπιακό ή τη Μονακό. 

Δύο ισπανικές ομάδες λοιπόν, λαμβάνουν μέρος στο Final Four της Euroleague και φανταστείτε τον εγχώριο φίλαθλο ενθουσιασμό. 

Για να μπούμε στα… παπούτσια τους, χρειάζεται απλώς να ανατρέξουμε στο παρελθόν, που δεν φθάνει δα και στην αρχαιότητα. Υπήρξαν κατορθώματα και μετά από αυτήν. Όπως η κοινή παρουσία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού σε Final Four της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Δεν χρειάζεται φαντασία, διότι υπήρξαν και αυτές οι εποχές. Αρκεί να δει κανείς τα φωτογραφικά άλμπουμ των συλλόγων από το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, το Βερολίνο, τη Σαραγόσα και το Τελ Αβίβ…

2012: Κωνσταντινούπολη

1. Ολυμπιακός
2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας
3. Μπαρτσελόνα
4. Παναθηναϊκός

Το έτος της δεύτερης κατάκτηση του Ολυμπιακού -μετά από εκείνη του ‘97 στη Ρώμη- και μία χρονιά πριν επαναλάβει τον άθλο του, λίγο έλειψε να έχουμε ελληνικό τελικό. 

Ο Παναθηναϊκός στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, κυνήγησε μέχρι την τελευταία στιγμή τη νίκη. Μπορούσε, αν και… αουτσάιντερ τότε, να αποκλείσει την ρώσικη υπερδύναμη που εμφανιζόταν με τον Αντρέι Κιριλένκο, τον Μίλος Τεόντοσιτς, τον Βίκτορ Κριάπα, τον Σισκάουσκας και τον Αλεξέι Σβεντ, μεταξύ άλλων. 

Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είχε κέφια, ο Κώστας Καϊμακόγλου ήταν μαχητικός, ο Διαμαντίδης και ο Μπατίστ δεν ήταν στην μέρα τους, αλλά ήταν… εκεί, όμως η ευκαιρία χάθηκε. Η ΤΣΣΚΑ νίκησε οριακά (66-64) και με πολλά παράπονα για τη διαιτησία από πλευράς «πρασίνων» -κυρίως λόγω μιας λάθος απόφασης για την κατοχή σε κρίσιμη στιγμή του παιχνιδιού. 

Έτσι, ο Ολυμπιακός του αείμνηστου Ντούσαν Ίβκοβιτς, που νίκησε στον δικό του ημιτελικό τη Μπαρτσελόνα, συνάντησε λίγες ώρες αργότερα την ΤΣΣΚΑ του Καζλάουσκας. Τότε, που ο Σισκάουσκας έχασε τις βολές και ο Γιώργος Πρίντεζης «σκότωσε» τους Ρώσους με το ιστορικό πεταχτάρι στην εκπνοή του αγώνα. 

2009: Βερολίνο

1. Παναθηναϊκός
2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας
3. Μπαρτελόνα
4. Ολυμπιακός

Για να βάλει το πέμπτο αστέρι στον ουρανό του, ο Παναθηναϊκός πέταξε εκτός τελικού τον Ολυμπιακό. Το βράδυ της πρωτομαγιάς του 2009, σε έναν από τους πιο ωραίους αγώνες στο σύνολο των Final Four, οι «πράσινοι» νίκησαν με 84-82 στην O2 Arena της γερμανικής πρωτεύουσας. 

Με τον Νίκολα Πέκοβιτς πρώτο σκόρερ και τους Βασίλη Σπανούλη και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να είναι ασταμάτητοι, το σύνολο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε τον τρόπο του για να ακυρώσει τα όνειρα του Ολυμπιακού, σε μία χρονιά που οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν ανεβάσει τον οικονομικό πήχη για να επιστρέψει ο σύλλογος στην κορυφή. Τα κατάφεραν τρία χρόνια αργότερα, αλλά το 2009 ο Παπαλουκάς, ο Μπουρούσης, ο Τεόντοσιτς, ο Τσίλντρες, ο Βούιτσιτς και ο Πρίντεζης βρήκαν… τοίχο. 

Ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε στον τελικό και εκεί η ΤΣΣΚΑ, αυτή τη φορά, ήταν το θύμα του. Πολυτιμότερος παίκτης του Final Four ήταν ο Βασίλης Σπανούλης και στην τελική αναμέτρηση, μαζί με τον Αντώνη Φώτση, ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της νίκης: 73-71.

1995: Σαραγόσα

1. Ρεάλ Μαδρίτης
2. Ολυμπιακός
3. Παναθηναϊκός
4. Λιμόζ

Πριν ονομαστεί Euroleague, η λίγκα εμφανιζόταν με τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Καλαθοσφαίρισης και ανεξαρτήτως διοργανώτριας αρχής το Final Four είχε την ίδια δομή και την ίδια αξία. Οπότε αναφερόμαστε στον πρώγονο με το όμοιο DNA και ίδια χαρακτηριστικά. Άλλά με άλλα λογότυπα και άλλα credits στη μαρκίζα. Το ‘95 λοιπόν, στην τελική φάση των «τεσσάρων» συμμετείχε ο Ολυμπιακός του Γιάννη Ιωαννίδη και ο Παναθηναϊκός του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου. Και οι δύο ταξίδεψαν στην Σαραγόσα, εκεί όπου ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατέκτησε την πρώτη του κούπα με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ είχαν προηγηθεί δύο -μία με την Παρτίζαν και άλλη μία με τη Μπανταλόνα- και ακολούθησαν πέντε με τον Παναθηναϊκό και μία με τη Φενέρμπαχτσε. 

Ο Ζοτς δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά, διότι τότε είχε για παίκτη του στον αγωνιστικό χώρο τον Άρβιντας Σαμπόνις. Ο Λιθουανός δεν είχε αντίπαλο κι έτσι όταν συνάντησε τον Ολυμπιακό στον τελικό έβαλε 23 πόντους, οδήγησε τη Βασίλισσα στη νίκη (73-61) και όπως είπε αργότερα ο Ιωαννίδης «πέντε ημέρες να παίξαμε, όσο ήταν ο Σαμπόνις στο γήπεδο δεν θα κερδίζαμε ποτέ».

Για να φθάσουν μέχρι τον τελικό όμως, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αποκλείσει στον ημιτελικό τον Παναθηναϊκό με την… ξεχωριστή performance του Έντι Τζόνσον. Ο θρυλικός σουτέρ είχε βάλει 27 πόντους με 4 κρίσιμα τρίποντα και όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης τραυματίστηκε και αποχώρησε ο Αμερικανός αποτελείωσε τους «πράσινους». Στην προσπάθεια μαζί του ήταν ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Τάρλατς, ο Τόμιτς, ο Νάκιτς, αλλά και ο Γιώργος Σιγάλας με τον Αλεξάντερ Βολκόφ. Και από την άλλη, ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο Αλβέρτης με τον Οικονόμου και ο Ζάρκο Πάσπαλι.

1994: Τελ Αβίβ

1. Μπανταλόνα
2. Ολυμπιακός
3. Παναθηναϊκός
4. Μπαρτσελόνα

Στις 19 Απριλίου του 1994 ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στο πλαίσιο Final Four ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Και μάλιστα της σημαντικότερης όλων. 

Μόνο που το ταξίδι στο Τελ Αβίβ ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση της Μπανταλόνα (μαντέψτε…) του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και σημαδεύτηκε από τα τρομερά επεισόδια των οπαδών των ελληνικών ομάδων στην πρωτεύουσα του Ισραήλ. Και ένα εν γένει παράλογο και υπερβολικό μίσος σε ένα τριήμερο που για πρώτη φορά δύο ελληνικές ομάδες έφθασαν στην τελική φάση, αλλά αντί για διαφήμιση έγινε… δυσφήμιση. 

Μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Γιαντ Ελιάου πάντως, ο Ολυμπιακός επικράτησε στον ημιτελικό του Παναθηναϊκού με 77-72, έχοντας για μεγάλο πρωταγωνιστή τον Γιώργος Σιγάλα. Ο «Ράμπο» στην επίθεση έβαλε 15 πόντους και στην άμυνα περιόρισε τον Νίκο Γκάλη στους 8! 

Μπες ΕΔΩ και βρες όλα τα video της EuroLeague!

Οι Ρόι Τάρπλεϊ, Ζάρκο Πάσπαλι (στην τελευταία του χρονιά στον Ολυμπιακό, πριν πάει στον Παναθηναϊκό) και Παναγιώτης Φασούλας έκαναν σπουδαία δουλειά κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλλά στον τελικό με τη Μπανταλόνα (59-57) οι ερυθρόλευκοι έχασαν αργά και βασανιστικά. Με το απίστευτο τρίποντο του Κορνέλιους Τόμπσον, το μεγάλο παιχνίδι του Φεράν Μαρτίνεθ, αλλά και με τις χαμένες βολές του Πάσπαλι ο Ολυμπιακός στερήθηκε ένα τρόπαιο που το άγγιξε και μετά εξαφανίστηκε.