Mόνο η κορδέλα στα μαλλιά που φορούσε ο Ράμπο στις ταινίες του και το μαχαίρι στα... δόντια έλειπε από τον Ολυμπιακό, που διέλυσε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Super Cup της Ρόδου, σε έναν πρόλογο γραμμένο με λέξεις και μία εμφάνιση με που με πράξεις δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης.
Το πρώτο... αίμα, δηλαδή η πρώτη φετινή συνάντηση του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκού δεν ήταν σαν κι αυτό του Τζον Ράμπο. Διότι, στην ταινία («First Blood», 1992) o Σιλβέστερ Σταλόνε μέχρι να αρχίσει να παίρνει τα... πάνω του ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Ο Ολυμπιακός όμως, δεν ταλαιπωρήθηκε καθόλου. Δεν επιβλήθηκε απλώς, κυριάρχησε και έκανε μία εντυπωσιακή εισαγωγή, οραματιζόμενος και το άμεσο μέλλον. Άλλωστε, σε λίγες μέρες (στις 6/10) οι δυο «αιώνιοι» θα συναντηθούν ξανά. Στο ΟΑΚΑ και όχι στην Ρόδο αυτή τη φορά και για την πρεμιέρα της EuroLeague και όχι για τον τελικό του Super Cup.
Πάντως, ακόμα και ένας υπέρμετρα αισιόδοξος φαν του Ολυμπιακού, έστω κι αν προέβλεπε μία εύκολη επικράτηση επί του Παναθηναϊκού επικαλούμενος το συναίσθημά του, μάλλον δεν θα είχε στο μυαλό του μία τόσο εντυπωσιακή εμφάνιση και μία κυριαρχική νίκη.
Ο βαθμός ετοιμότητας δεν πλησιάζει καν τον απαιτούμενο, αλλά αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες. Όσο αγωνιστικά ανέτοιμοι ήταν οι «πράσινοι» του Εργκίν Αταμάν για τον τελικό του Super Cup, δηλαδή της διοργάνωσης που προσέφερε τον πρώτο τίτλο της σεζόν 2023-24, άλλο τόσο ήταν και οι «ερυθρόλευκοι» του Γιώργου Μπαρτζώκα. Μόνο που οι τελευταίοι είχαν εντός του οργανισμού τους μία ετοιμότητα άλλου είδους: Ψυχική και εγκεφαλική.
Ο εγκέφαλος του Ουόκαπ
O Τόμας Ουόκαπ παίζει σχεδόν ασταμάτητα από πέρσι τέτοιον καιρό. Προφανώς και θα ήθελε να πάρει μία... ανάσα, αλλά η ελληνική του υπηκοότητα δεν του το επέτρεψε. Αφού πέρσι πήρε το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό (και το Κύπελλο και το Super Cup), έχασε την EuroLeague για ένα σουτ -αυτό του Γιουλ στον τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης- εντάχθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα. Έκανε την προσπάθειά του μαζί με τους υπόλοιπους διεθνείς στη Μανίλα για το Παγκόσμιο Κύπελλο και επέστρεψε για να βάλει τα «ερυθρόλευκα» και να ξεκινήσει την τρίτη του σεζόν με την ομάδα του Πειραιά.
Η σωματική του ετοιμότητα υπολείπετε από αυτή που ο ίδιος χρειάζεται και η ομάδα επιθυμεί, αλλά ο... εγκέφαλός του είναι απόλυτα ρυθμισμένος. Και επειδή ξέρει πως τα σουτ χρειάζονται φρέσκα πόδια, ανέλαβε άλλου είδους δραστηριότητα. Οργάνωσε τους υπόλοιπους, έπαιξε την άμυνά του, μάζεψε ό,τι... σκουπίδι άφηναν οι συμπαίκτες του και ναι μεν έβαλε 1/4 σουτ που επιχείρησε, αλλά είχε 7 ριμπάουντ, 8 ασίστ και μόλις 1 λάθος.
Επίσης, ναι μεν δεν είναι φρέσκος (σωματικά πάντα), αλλά ο Αμερικανοέλληνας γκαρντ είναι βιονικός. Δεν έχει ανάγκη! Γι' αυτό και έμεινε στο παρκέ περισσότερο από κάθε άλλον. Αυτός είχε 31'04'' λεπτά συμμετοχής και αμέσως μετά ακολούθησε ο Κώστας Παπανικολάου (26'18'').
Ο εκτελεστής Λαρεντζάκης
Πέρσι ο Ολυμπιακός ξεκινούσε τα παιχνίδια του (ως επι το πλείστον) με δίδυμο γκαρντ αυτό των Τόμας Ουόκαπ-Αϊζέια Κάναν. Αυτό συνέβη και το Σάββατο στη Ρόδο. Πέρσι επίσης, ερχόταν από τον πάγκο ο Κώστας Σλούκας για να αυξήσει τον ρυθμό ή να δώσει λύσεις.
Φέτος, έρχεται ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης και η πρώτη αίσθηση ήταν μία: Ένα και το αυτό. Ο 30χρονος γκαρντ μπήκε στο γήπεδο και έκανε το παιχνίδι... δικό του. Ήταν ο πρώτος σκόρερ με 20 πόντους, ενώ επιχείρησε επτά τρίποντα και ευστόχησε στα έξι από αυτά!
Η αναβάθμιση του Κάνααν
Τρίτος σε χρόνο συμμετοχής (πίσω από τους Ουόκαπ και Παπανικολάου) ήταν ο Αϊζέια Κάνααν: 25'05'', 12 πόντοι, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο, 5 φάουλ. Ένας παίκτης με δεδομένα χαρίσματα στην επίθεση και αξιόπιστο μακρινό σουτ, που πέρσι αποφάσισε να παίξει και άμυνα για να παραμείνει στο υψηλό επίπεδο -αυτό που θέτει ο Ολυμπιακός του κόουτς Μπαρτζώκα. Άλλωστε, η άμυνα δεν χρειάζεται ιδιαίτερα προσόντα, αρκεί το μυαλό και η διάθεση.
Από τη φετινή παρουσία του Αμερικανού θα εξαρτηθεί σημαντικό μέρος του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, που ψάχνει και χρειάζεται παίκτες για να δώσουν πόντους στην επίθεση. Ο Κάνααν φαίνεται πως δεν θα είναι ένα μέλος του συνόλου που θα ξεκινάει απλώς το παιχνίδι, θα παίρνει 3-4 σουτ και μετά θα αναλαμβάνουν δράση οι υπόλοιποι. Αναμένεται να συμμετέχει μέχρι εσχάτων...
Ο «πράσινος» εφιάλτης του πρώτου ημιχρόνου
Αν υπήρχε ένα χάπι που σε κάνει να ξεχνάς δύο δεκάλεπτα, τότε ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να το καταπιεί -με ή χωρίς νερό-, να πέσει για ύπνο και το πρωί να μην θυμάται τίποτα από το πρώτο ημίχρονο του τελικού.
Από το διάστημα δηλαδή που συνολικά κατάφερε, διότι περί κατορθώματος πρόκειται, να σκοράρει 11 πόντους (την ίδια ώρα που δεχόταν 37) και να κατατροπώσει ότι αρνητικό ρεκόρ είχε σταθεί όρθιο στην επίθεση και στη μη παραγωγή πόντων.