Ο Μπίλι Μπάρον αποφάσισε να σταματήσει την καριέρα του σε ηλικία 33 ετών.
Σε μία δύσκολη απόφαση προχώρησε ο Μπίλι Μπάρον. Ο 33χρονος γκαρντ αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, με τον ίδιο να είχε αγωνιστεί σε επίπεδο Euroleague τα τελευταία χρόνια με τη φανέλα των Αρμάνι Μιλάνο, Ερυθρού Αστέρα και Ζενίτ.
Με τον Ερυθρό Αστέρα το 2018-2020, με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης το 2020-2022 και με την Αρμάνι Μιλάνο (2022-2024). Ο Αμερικανός άρχισε την καριέρα του στους Βιρτζίνια Καβαλίερς του NCAA το 2010, ενώ μέχρι την περασμένη χρονιά, ήταν στο Μιλάνο.
Ο Μπάρον με μία ανάρτηση στα social media, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται και ευχαρίστησε τους προπονητές του, αλλά και τους φιλάθλους.
Η ανάρτησή του:
«Δεν είναι ποτέ εύκολο να σταματήσει να κυνηγάς κάτι, ειδικά όταν το κάνεις για όλη σου τη ζωή. Μεγάλωσα στα αποδυτήρια, ερωτεύτηκα το παιχνίδι από όταν ήμουν κοντά στην ομάδα του πατέρα μου. Ένιωσα τα όμορφα και τα άσχημα συναισθήματα του αθλήματος που με είχε κάνει να κολλήσω μαζί του από μικρή ηλικία. Η μαμά μου με οδηγούσε σε όλες τις προπονήσεις και τους αγώνες. Ήταν διαθέσιμη 24/7 ώστε να μπορούσαμε να πάμε όπου χρειαστεί. Ο αδελφός μου ήταν το είδωλό μου, αλλά και ο στόχος μου.
Με βοήθησε να γίνω ο παίκτης που έγινα και με έσπρωχνε να γίνω καλύτερος μέσα από τη δική του επιτυχία. Η γυναίκα μου αποφάσισε να με ακολουθήσει σε αυτό το τρελό ταξίδι και με υποστήριζε σε κάθε βήμα. Όταν χρειαζόμουν κάποιον να στηριχτώ, ήταν πάντα εκεί και αντιμετώπιζε τα νεύρα, το στρες, την αγωνία που έχει ο επαγγελματικός αθλητισμός. Μαζί, έφτιαξαν μία ομάδα που με οδήγησε σε 37 χώρες και σε μία καριέρα 10 ετών.
Δυστυχώς, τον τελευταίο χρόνο αντιμετώπισα την άσχημη μεριά του παιχνιδιού. Είναι μία εμπειρία που δεν εύχομαι σε κανέναν. Αφού το νοσοκομείο στην Νέα Υόρκη κατάφερε να διορθώσει τους τραυματισμούς μου, πάλεψα για να επιστρέψω καλύτερος από ποτέ. Μέσα μου ένιωθα σα να έχω αρκετά καλά χρόνια ακόμα, αλλά γρήγορα κατάλαβα πως δεν ισχύει αυτό. Δεν φανταζόμουν πως θα τελειώσουν έτσι τα πράγματα. Αλλά όπως κάθομαι εδώ και το γράφω αυτό, είμαι εκνευρισμένος με τις ουλές που μου έχουν μείνει αλλά και τρομερά ευγνώμων που έφτασα μέχρι εδώ. Από το σπίτι μου στο Ολεάν στην Σανγκάη και σε όλες τις 35 χώρες στο ενδιάμεσο. Ήταν τρομερό ταξίδι.
Μπες ΕΔΩ και βρες όλα τα video της EuroLeague!
Ευχαριστώ όλους τους προπονητές που είχα. Ευχαριστώ τον Μπίσομ Χέντρικεν και την ακαδημία στο Ουόρστερ. Ευχαριστώ το Κολλέγιο Κανίσιους. Ευχαριστώ τις Λιέτουβος Ρίτας, Σαρλερουά, Μούρθια και Εσκισεχίρ. Ευχαριστώ τον Ερυθρό Αστέρα που μου έδωσε μία μπασκετική εμπειρία που μπορούσα μόνο να την ονειρευτώ και που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω μπροστά στους καλύτερους οπαδούς του κόσμου. Ευχαριστώ την Ζενίτ, και ειδικά τον Τσάβι Πασκουάλ που άλλαξε την προσέγγισή μου. Ευχαριστώ τον κύριο Αρμάνι που μου έδωσε την ευκαιρία να έρθω στην Ιταλία. Και ευχαριστώ τους Σανγκάη Σαρκς που μου έδωσαν μία τελευταία ευκαιρία.
Ευχαριστώ τον Μίσκο που με εκπροσώπησε και μου έδωσε τις ευκαιρίες να παίξω αυτό το παιχνίδι στο υψηλό επίπεδο. Ευχαριστώ Βαλ. Ευχαριστώ μαμά. Ευχαριστώ μπαμπά. Ευχαριστώ Τζίμι.
Ευχαριστώ μπάσκετ».