Οι Γιώργος Λιμνιάτης, Γιώργος Παπαδιονυσίου και Γιώργος Μπάλας θυμήθηκαν μέσω του Sportal τη γνωριμία τους με τον σπουδαίο Κόμπι Μπράιαντ.
Ο Κόμπι Μπράιαντ δεν είναι πλέον μαζί μας, καθώς σαν σήμερα, στις 26/1/2020 έφυγε από την ζωή. Παρόλα αυτά, το στίγμα που άφησε σε πολλούς έμεινε ανεξίτηλο και οι ΄Έλληνες που τον έζησαν το 2011 έχουν ακόμα να θυμούνται πολλά.
Νωρίτερα διαβάσατε για τον συντάκτη που τον έφαγαν τα συστήματα και δεν έγινε εν τέλει παίκτης, όμως πρόλαβε να κάνει προπόνηση με τον Κόμπι Μπράιαντ, στο πλαίσιο της παρουσίας του στην Αθήνα το 2011 Παρόλα αυτά, υπήρχαν άλλοι που έκαναν ακόμα περισσότερα μπασκετικά πράγματα μαζί του!
09:58 - 26.01.2023
GOAT Κόμπι Μπράιαντ σε ευχαριστώ για όλα...
Ο Κόμπι Μπράιαντ έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή (26/1) και ο Αχιλλέας Μαυροδόντης, με έναν όχι και τόσο... δημοσιογραφικό τρόπο, εξιστορεί την ημέρα που τον γνώρισε από κοντά, το μακρινό 2011.
Ο Γιώργος Λιμνιάτης ήταν στο προπονητικό επιτελείο που έκανε προπόνηση στους 72 επίλεκτους από όλη την Αθήνα, ο Γιώργος Παπαδιονυσίου έπαιξε μονό μαζί του, ενώ ο Γιώργος Μπάλας τον είχε προπονητή στον τελικό του τουρνουά. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, έχουν αρκετά να μας πουν.
Το Sportal τους βρήκε και συνομίλησε για λίγο μαζί τους, με τους τρεις... Γιώργιδες να θυμούνται τα όσα έζησαν στις 27/11/2011, όταν και γνώρισαν τον Κόμπι Μπράιαντ!
Γιώργος Λιμνιάτης: «Γήινος και απόλυτα προσιτός σε όλους»
«Τον Κόμπι τον γνώρισα στο καμπ που έγινε στις εγκαταστάσεις του Δούκα από την εταιρία με την οποία συνεργαζόταν. Ήταν μια μοναδική εμπειρία για εμένα. Αυτό που μου έμεινε ήταν η ταπεινότητα που είχε. Ήταν πραγματικά γήινος και απόλυτα προσιτός σε όλους. Άμεσος στις κουβέντες με ανθρώπους που δεν είχε συναντήσει ποτέ στη ζωή του. Ο τρόπος λειτουργίας σε αυτά τα καμπ που καλούνται τέτοιου είδους σταρς, είναι περισσότερο αγγαρεία. Εκείνος ήταν πραγματικά αληθινός και άμεσος με όλους. Ενώ είχε πάρα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, ήταν πάντα με το χαμόγελο και έδειχνε πως το απολαμβάνει. Είχαμε συζητήσεις για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, γιατί ήταν γνώστης και ήξερε αρκετά και για την Εθνική μας ομάδα. Ήξερε παίκτες από την Εθνική μας για παράδειγμα. Θυμάμαι πως κάτι είχε γίνει και αυθόρμητα με αγκάλιασε όσο γελούσαμε. Ήταν γενικότερα ένας τεράστιος σταρ, χωρίς κανένα ίχνος νοοτροπίας ντίβας και αυτό δείχνει τον δρόμο για το πώς μπορεί να γίνεις σπουδαίος και μέσα και έξω από το γήπεδο».
Γιώργος Παπαδιονυσίου: «Ήταν πραγματικός σούπερ σταρ. ακόμα και ο Ντουράντ να έρθει, δεν θα είναι το ίδιο»
«Ήμουν 16 χρονών στην Δευτέρα λυκείου και μας λένε «δεν κάνετε μάθημα, πηγαίνετε στο Δαΐς να δείτε τον Κόμπι Μπράιαντ». Αφού τα κάναμε πάνω μας, πήγαμε και τον είδαμε από τις εξέδρες. Έκανε προπόνηση σε μερικά παιδιά και έπαιξε δύο μονά. Κάποια στιγμή είπε θα πετάξω κάποιες μπάλες όσοι τις πιάσουν θα κατέβουν να παίξουν μαζί μου νοκ άουτ. Η τελευταία μπάλα ήρθε στα χέρια μου. Κατεβήκαμε και παίξαμε. Εκείνος έμεινε στον τελικό με έναν μικρό. Όταν τελείωσε το νοκ άουτ του λέω «τι δεν θα παίξουμε μονό;». Εγώ τώρα με φόρμα και ολ σταρ. Αφού μου έκανε λίγο τρας τοκ. «Έχω μάθει πως οι Έλληνες έχουν θράσος», είχε πει. Με άφηνε να σουτάρω κι εγώ τα είχα σπάσει. Θυμάμαι όμως πως όπου και να τον ακουμπούσα όταν τον έπαιζα άμυνα ήταν πέτρα! Ήταν σαν ένα τείχος! Κάποια στιγμή έβαλα δύο σερί τρίποντα και τον ισοφάρισα. Ε εκεί ήταν που θόλωσε! Με πίεζε μετά λες και έπαιζε τελικό! Τον περνάω κάποια στιγμή και κάνω ένα αριστερό λέι απ. Εκείνος είπε πως μου έκανε μπλοκ, εγώ θα πω πως ήταν καθαρό φάουλ! Ζήτησα φάουλ και μου λέει «my court, my royls» Μου έκανε ένα σπιν και κάρφωσε από πάνω μου για να τελειώσει το ματς. Είχα γίνει και πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες τότε! Για κανένα μήνα θυμάμαι μιλούσα μόνο για αυτό! ήταν η αύρα του όμως. Ήταν πραγματικός σούπερ σταρ. ακόμα και ο Ντουράντ να έρθει, δεν θα είναι το ίδιο. Ήταν μοναδικός!».
Γιώργος Μπάλας: «Ακόμα και στο μονό είχε το Mamba Mentality»
«Ήταν όλο μια πολύ όμορφη εμπειρία. Είχαμε πάει για χαβαλέ εκεί και καταλήξαμε στον τελικό. Mου έδωσε τη μπάλα ο παρουσιαστής να σουτάρω. «Αν το χάσεις παίρνεις για προπονητή τον Σπανούλη. Αν το βάλεις, παίρνεις τον Κόμπι». Θυμάμαι δεν είχα βάλει ούτε ένα σουτ σε εκείνο το ανοιχτό του ΟΑΚΑ. Ευτυχώς έβαλα αυτό και βρεθήκαμε δίπλα του. Μας μιλούσε, μας συμβούλευε και εμείς ήμασταν σαν χαμένοι. Λέγαμε «τι γίνεται τώρα; Τι είναι αυτό που ζούμε;». Τότε δεν είχαμε αντιληφθεί το πόσο σπουδαία εμπειρία ήταν αυτή. Μας έδωσε κάποια τιπς για το παιχνίδι. Παρότι θα μπορούσε να είναι αδιάφορος, ακόμα και σε αυτό, ήταν φοβερός επαγγελματίας. Ακόμα και σε ένα 3ον3 στην Αθήνα ήταν τρομερά προσηλωμένος. Είχε ακόμα και εκεί αυτό το “Mamba Mentality”».