Σακίλ ΜακΚίσικ ή αλλιώς ο άνθρωπος που δεν έβαλε τον εαυτό του πάνω από την ομάδα

Ο Σακίλ ΜακΚίσικ ήταν ο «game changer» στην εντός έδρας νίκη του Ολυμπιακού επί της Αρμάνι Μιλάνο. Ο 34χρονος Αμερικανός γκαρντ, αποθεώθηκε για την εξαιρετική του εμφάνιση αλλά και για την νοοτροπία του τόσο από τον προπονητή του Γιώργο Μπαρτζώκα όσο κι από τον Ετόρε Μεσίνα.

Ένας από τους παίκτες που αντιπροσωπεύει το «Bartzokas Basketball» είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ο Σακίλ ΜακΚίσικ. Ο 34χρονος γκαρντ διανύει την έκτη σεζόν του στον Ολυμπιακό, όντας ο μακροβιότερος Αμερικανός των Πειραιωτών. Ταυτόχρονα δείχνει για ακόμη μία χρονιά πως απολαμβάνει την παρουσία του στην ομάδα.

Ο «Shaq-Attack» είναι από τους αγαπημένους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα αλλά και της «ερυθρόλευκης» εξέδρας. Δεν θα γκρινιάξει ποτέ, δεν θα διαμαρτυρηθεί ποτέ για τον χρόνο του εντός παρκέ, δεν θα αφήσει υπονοούμενα και πάντα θα μπει στην «αρένα» για να παλέψει για το «εμείς», αγνοώντας ολοκληρωτικά το «εγώ». Ακόμα και τις μέρες που δεν έχει αγωνιστεί ούτε δευτερόλεπτο ή ακόμα κι αν έχει μείνει εκτός 12άδας, η λογική του είναι ίδια και έχει να κάνει αποκλειστικά με το συλλογικό έργο. Με λίγα λόγια, ο τρόπος που σκέπτεται και λειτουργεί αποτελεί ευλογία για κάθε προπονητή.

Ο Σακίλ ΜακΚίσικ έμεινε εκτός 12άδας ξένων τόσο στην ημιτελικό όσο και στον τελικό του Stoiximan Super Cup και δεν ακούστηκε... ψίθυρος. Αντ΄ αυτού πανηγύρισε με την ψυχή του και με τους συμπαίκτες του την κατάκτηση του πρώτου τίτλου της σεζόν, όταν ο Ολυμπιακός στην Ρόδο, το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου επικράτησε στον τελικό του Super Cup κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Πέντε μέρες αργότερα (4/10) ο Αμερικανός γκαρντ αγωνίστηκε 20 λεπτά στο ματς κόντρα στη Φενέρμπαχτσε στην πρεμιέρα της EuroLeague. Ολοκλήρωσε τον αγώνα έχοντας 13 πόντους (2/3 δίποντα, 1/4 τρίποντα, 6/6 βολές, 2 ριμπάουντ, 2 ασίστ) και με την πολύπλευρή συνεισφορά του έδωσε ενέργεια στον Ολυμπιακό, που λίγο έλειψε να φύγει με το «διπλό» από την Κωνσταντινούπολη.

Ακολούθησε η εντός έδρας αναμέτρηση των Πειραιωτών κόντρα στη Ζαλγκίρις, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ΜακΚίσικ πάτησε παρκέ λιγότερο από δύο λεπτά (1'48'' για την ακρίβεια) για να έρθει μετά το ματς με την Ολίμπια Μιλάνο, όπου ο Αμερικανός... σεληνιάστηκε και έκανε τον Γιώργο Μπαρτζώκα αλλά και τον Ετόρε Μεσίνα να υποκλιθούν.

«Δεν περιμέναμε απ’ αυτή την εμφάνιση του Σακίλ απόψε για να πούμε τι δίνει στην ομάδα μας τα τελευταία σχεδόν πέντε χρόνια. Μας ξέρει και τον ξέρουμε, είναι σχεδόν όσο είμαστε κι εμείς εδώ (σ.σ. το κόουτσινγκ σταφ) είναι πέντε χρόνια. Τον εμπιστευόμαστε. Μπορεί να μην παίξει καθόλου σ’ ένα ματς και στο επόμενο να αγωνιστεί για 30 λεπτά. Είναι η επιτομή του παίκτη που δεν έχει εγωισμό», είπε ο Έλληνας κόουτς. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε κι ο Ιταλός τεχνικός, ο οποίος δήλωσε για τον ΜακΚίσικ: «Ο ΜακΚίσικ αξίζει τα εύσημα, είναι παράδειγμα για κάθε παίκτη να περιμένει τη στιγμή του. Σε τέτοιο ρόστερ μπορεί να μείνεις 2-3 ματς έξω, άλλοι στη θέση του μπορεί να απογοητεύονταν, όμως άρπαξε την ευκαιρία του. Σεβασμός για τη δουλειά του Ολυμπιακού και την νοοτροπία του ΜακΚίσικ».

Ο Σακίλ ΜακΚίσικ ήταν σε τρομερό βράδυ και συνέβαλε τα μέγιστα ώστε οι «ερυθρόλευκοι» να «λυγίσουν» την ιταλική ομάδα με 89-68 και να πανηγυρίσουν τη δεύτερη νίκη τους στη διοργάνωση. Έπαιξε 22 λεπτά και είχε 22 πόντους με 4/6 δίποντα, 3/3 τρίποντα και 5/5 βολές, σε ένα ρεσιτάλ ερχόμενος από τον πάγκο.

«Καταλαβαινόμαστε με τον Μπαρτζώκα και ξέρω ότι με εμπιστεύεται»

Από τη μεριά του ο «πρωταγωνιστής» του εν λόγω κειμένου δήλωσε μετά το φινάλε του αγώνα στο Φάληρο: «Είμαι με τον κόουτς για πολλά χρόνια, καταλαβαινόμαστε σε διαφορετικό επίπεδο, είναι καλό ότι ακούω αυτά τα λόγια, αλλά ξέρω ότι με εμπιστεύεται».

Μπες ΕΔΩ και βρες όλα τα video της EuroLeague!

Η εμπιστοσύνη που έχει ο Γιώργος Μπαρτζώκας στον Σακίλ ΜακΚίσικ και το γεγονός ότι ο ίδιος το γνωρίζει και η οποία δεν μετριέται σε λεπτά συμμετοχής αλλά στην εξαιρετική σχέση που έχουν βοηθά τον Αμερικανό να παίζει χωρίς άγχος και να προσφέρει στην ομάδα του κι ο Έλληνας τεχνικός να έχει έναν «στρατιώτη» που είναι έτοιμος να «θυσιαστεί» για το ομαδικό καλό όποτε του ζητηθεί.