Team USA, τα πρώτα δείγματα: Τα δυνατά σημεία, οι αδυναμίες και οι παράγοντες Χ

Στο τουρνουά της Μάλαγα «συστήθηκε» η Team USA που θα «παλέψει» για το χρυσό μετάλλιο στις Φιλιππίνες και το Sportal καταγράφει όσα έδειξαν οι παίκτες του Στιβ Κερ στα παιχνίδια με Σλοβενία και Ισπανία.

Όταν η κουβέντα πηγαίνει στην Team USA, είτε πρόκειται για φιλικά παιχνίδια, είτε για Παγκόσμιο Κύπελλο, είτε για Ολυμπιακούς Αγώνες, οι πσοδοκίες βρίσκονται στο... ταβάνι. Δεν είναι λίγες οι φορές, άλλωστε που οι Αμερικανοί έχουν χαρίσει πάρα πολλές στιγμές θεάματος, καθώς έχουν κατεβάσει -ανά τακτά χρονικά διαστήματα- ομάδες πάρα πολύ υψηλού επιπέδου.

Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισαν να κινηθούν σε μια διαφορετική κατεύθυνση. Συγκριτικά με την ομάδα που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο δεν υπάρχει κανένας συνδετικός κρίκος, με την 12άδα να είναι εντελώς διαφορετική. 12 νέοι παίκτες που μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα καλούνται να γίνουν ομάδα. Αυτή είναι η «αποστολή» του Στιβ Κερ και των συνεργατών του.

Τα δύο παιχνίδια στη Μάλαγα, για το τουρνουά που διοργάνωσε η ισπανική ομοσπονδία, κόντρα στους Ίβηρες και την Σλοβενία ήταν δύο πολύ καλά δείγματα ώστε οι Αμερικανοί να δουν πού βαδίζουν αγωνιστικά, αλλά και να δείξουν τι είναι ικανοί να κάνουν και πόσο δυνατοί μπορούν να είναι πάνω στο παρκέ.

Στην Martin Carpena έδειξαν δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ένα θετικό μεν, αλλά με σκαμπανεβάσματα κόντρα στην Σλοβενία και ένα εξαιρετικό (για 30 λεπτά) απέναντι στην Ισπανία. Το τελικό 92-62 κόντρα στους Σλοβένους μπορεί να... εξαπατά, ωστόσο η ομάδα του Αλεκσάντερ Σέκουλιτς παρατάχθηκε χωρίς τον Λούκα Ντόντσιτς και σε συνδυασμό με την απουσία του Βλάτκο Τσάντσαρ, οι Σλοβένοι χάνουν πολλή από τη δυναμική τους στην επίθεση. Κάτι που σημαίνει πως ήταν φυσικό επακόλουθο η άνετη νίκη, με την διαφορά όμως να ανοίγει τα στα τλευταία λεπτά.

Κόντρα στους Ισπανούς τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Για ένα δεκάλεπτο οι Αμερικανοί προσπάθησαν να βρουν ρυθμό, όμως από την δεύτερη περίοδο και μετά κυριάρχησαν. Επέβαλαν το ρυθμό τους, έδειξαν πολύ καλές στιγμές στην άμυνα και έδειξαν εικόνα ομάδας που ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα άτρωτη που προκαλεί... δέος με την παρουσία της στο παρκέ, αλλά μέσα από τα παιχνίδια προετοιμασίας «χτίζει» σταθερές και χημεία ώστε να φτάσει στην επίτευξη του στόχου.

Σε αυτά τα δύο 40λεπτα στην Ανδαλουσία οι Αμερικανοί έδειξαν αρκετά πράγματα που αξίζει να κρατήσει κάποιος. Παρακάτω θα δούμε τα πιο σημαντικά, τα οποία δείχνουν την κατεύθυνση που θα κινηθεί η ομάδα του Στιβ Κερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Φιλιππίνων.

Ο Τζέιλεν Μπράνσον κάνει κουμάντο στην επίθεση

Τι μας έδειξαν τα δύο παιχνίδια στην Ισπανία, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο; Πως το επιθετικό κουμάντο των Αμερικανών βρίσκεται στα χέρια του Τζέιλεν Μπράνσον. Ο άσος των Νιου Γιορκ Νικς ήταν σε... κέφια καθ' όλη τη διάρκεια του διημέρου, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, στις οποίες έβγαλε στοιχεία ηγέτη στο παιχνίδι του.

Ο JB απέναντι στην Σλοβενία είχε μια all around παρουσία με 11 πόντους, 4 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 2 κλεψίματα, ενώ απέναντι στην Ισπανία από τη στιγμή που τον χρειάστηκε η ομάδα του, εκείνος έκανε σημαντικό step up στην επίθεση, τελειώνοντας το παιχνίδι με 21 πόντους, 9/9 σουτ και 3 ασίστ.

Γίνεται φανερό πως ο Κερ θέλει να δώσει τη μπάλα στα χέρια του Μπράνσον, που είναι εξαιρετικός σε καταστάσεις iso και στο να τραβάει τον αντίπαλο αμυντικό μακριά από το καλάθι, δημιουργώντας καταστάσεις ανισορροπίας. Τα γρήγορα πόδια του, αλλά και την ικανότητα στην εκτέλεση (μέτρησε 13/19 σουτ στα 2 παιχνίδια επί ισπανικού εδάφους) τον καθιστούν ως έναν από τους παίκτες που θα δώσουν τον ρυθμό στην επίθεση της Team USA στην Μανίλα.

Ο Ταϊρίς Χαλιμπάρτον κάνει το παιχνίδι καλύτερο

Ο Μπράνσον είναι ο παίκτης που ολοκληρώνει την επίθεση των Αμερικανών, ο Ταϊρίς Χαλιμπάρτον είναι αυτός που την δημιουργεί. Ο πλέι μέικερ των Ιντιάνα Πέισερς είναι ο καλύτερος πασέρ της ομάδας του. Όχι μόνο γιατί αυτό έδειξαν οι αριθμοί στην Μάλαγα, αλλά γιατί έχει την ικανότητα να «διαβάσει» το παιχνίδι σωστά και να πασάρει σε σωστούς χρόνους.

Απέναντι στην Σλοβενία μέτρησε 10 πόντους, 4 ριμπάουντ και 6 ασίστ. Κόντρα στην Ισπανία ήταν ακόμα καλύτερος, έχοντας 4 πόντους, 4 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα και 12 ασίστ. Με την παρουσία του έκανε... χαρούμενους τους συμπαίκτες του, τους οποίους και «τάισε» πάρα πολύ, σε δύο παιχνίδια που ξεδίπλωσε μεγάλο εύρος του εξαιρετικού court vision που διαθέτει.

H Team USA έχει λύσεις σε κάθε θέση

Στην Team USA υπάρχουν συγκεκριμένες σταθερές στο παιχνίδι. Την ίδια ώρα όμως το supporting cast όχι μόνο βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, αλλά κάθε παίκτης που έρχεται από τον πάγκο μπορεί να προσφέρει άμεσα στο παιχνίδι. Τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά.

Στην αναμέτρηση με την Σλοβενία ήταν ο Μπανκέρο, ο Ριβς και ο Μπρίντζες που έκαναν τη... δουλειά. Στο παιχνίδι με την Ισπανία, ο Μπρίντζες ήταν ορεξάτος, όπως και ο Ριβς, ο Καμ Τζόνσον έφερε σκορ σε κρίσιμα σημεία της δεύτερης περιόδου, ενώ σημαντικές λύσεις έδωσε και ο Μπόμπι Πόρτις, που είναι ένας από τους πιο έμπειρους παίκτες που διαθέτει η ομάδα του.

Η 12άδα των Αμερικανών διαθέτει παίκτες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Είναι χαρακτηριστικό πως ο 12ος παίκτης του ροτέισιον είναι ο Ουόκερ Κέσλερ, που αγωνίστηκε σε garbage time απέναντι στην Σλοβενία, με τον Κερ να δείχνει να εμπιστέυεται κατά κύριο λόγο, στη θέση 5, τους Τζάρεν Τζάκσον Τζούνιορ και Μπόμπι Πόρτις.

Η άμυνα χρειάζεται δουλειά, αλλά είναι στη σωστή κατεύθυνση

Απέναντι στην Σλοβενία δέχτηκε 62 πόντους μόλις. Κόντρα σε μια ομάδα που παρατάχθηκε χωρίς τα δύο πιο μεγάλα της όπλα (Λούκα Ντόντσιτς, Βλάτκο Τσάντσαρ) η εξέλιξη αυτή ήταν φυσικό επακόλουθο. Βέβαια στο παιχνίδι με τους Σλοβένους οι Αμερικανοί έδειξαν σημάδια πως χρειάζονται δουλειά στο κομμάτι της άμυνας, τόσο στις περιστροφές, όσο και στην άμυνα ζώνης.

Η εικόνα βελτιώθηκε απέναντι στην Ισπανία. Ναι μεν οι Αμερικανοί δέχτηκαν 88 πόντους, αλλά αφενός ο βαθμός δυσκολίας ήταν πιο υψηλός, αφετέρου η ενέργεια που έβγαλαν στο παιχνίδι αυτό ήταν μεγαλύτερη. Είναι χαρακτηριστικό πως στην πρώτη περίοδο η ομάδα του Κερ δέχτηκε 28 πόντους και εν συνεχεία σε 30 λεπτά επέτρεψε 60 πόντους. 20 πόντους ανά περίοδο, για την ακρίβεια. Στο διάστημα αυτό οι παίκτες του Κερ έδειξαν θετικά δείγματα, ενώ σημαντικό ήταν ένα ακόμα στατιστικό.

Στο παιχνίδι με την Σλοβενία οι Αμερικανοί ώθησαν τους αντιπάλους τους σε 18 λάθη, ενώ τους Ισπανούς σε 20. Δείγμα της πίεσης που βάζουν στο πίσω κομμάτι του παρκέ στον αντίπαλο.

Ο παράγοντας «Άντονι Έντουαρντς»

Δεν είναι υπερβολή να πει κάποιος πως η παρουσία του Άντονι Έντουαρντς θα είναι βαρόμετρο για την παρουσία της Team USA στις Φιλιππίνες. Ο σταρ των Μινεσότα Τίμπεργουλβς έχει την ικανότητα να φέρει κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι των Αμερικανών, έχει ταχύτητα, έκρηξη και ποιότητα που μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες πάνω στο παρκέ.

Η παρουσία του απέναντι στην Ισπανία ήταν ενδεικτική της επιρροής του στο παιχνίδι. Ο Ant μέτρησε 11 πόντους και 8 ριμπάουντ, δίνοντας πολλές λύσεις, ιδίως στο καλό κομμάτι των Αμερικανών, που ήταν το δεύτερο ημίχρονο και κυρίως η τέταρτη περίοδος, κατά την οποία οι Αμερικανοί έκαναν τους παίκτες του Σκαριόλο να «υποφέρουν» στο πίσω κομμάτι του παρκέ.

Τα δύο παιχνίδια επί ισπανικού εδάφους δεν ήταν απλώς δύο νίκες σε αγώνες προετοιμασίας πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο 2023. Ήταν η πρώτη ευκαιρία για όλους να δουν το παιχνίδι της Team USA ενόψει Μανίλα. Μια ομάδα που έχει μεγάλο potential, αρέσκεται στο γρήγορο παιχνίδι, διαθέτει βάθος στο ρόστερ της, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα που δεν έχει αδυναμίες. Τα δύο παιχνίδια κόντρα στην Εθνική και την Γερμανία, στο Άμπου Ντάμπι, θα κάνουν ακόμα πιο ξεκάθαρη την εικόνα για την ομάδα που «χτίζει» ο Κερ, ο οποίος όσο περνάει ο καιρός βάζει όλο και περισσότερο την υπογραφή του στον τρόπο παιχνιδιού της -φιλόδοξης- Team USA.