Η μεγάλη συνέντευξη του Τόμας Ουόκαπ στο Sportal: «Ο Ντόρσεϊ είναι παικταράς, αλλά στην Εθνική θα διάλεγα εμένα»

Ο Τόμας Ουόκαπ παραχώρησε τεράστια συνέντευξη στο Sportal, με τον... Έλληνα γκαρντ του Ολυμπιακού να μιλάει για τους Πειραιώτες, την Εθνική, τον κόσμο, την Euroleague και πολλά - πολλά ακόμα!

Ο Τόμας Ουόκαπ άκουσε το όνομά του όσο ελάχιστοι παίκτες τη φετινή σεζόν. Ο γκαρντ του Ολυμπιακού, ο οποίος πλέον είναι και κάτοχος Ελληνικού διαβατηρίου, ετοιμάζεται στις ΗΠΑ για την... επιστροφή του στην Ελλάδα, όχι για την προετοιμασία των Πειραιωτών, αλλά για αυτή της Εθνικής ομάδας, με τον ίδιο να μην κρύβει τον ενθουσιασμό του για αυτό. 

Το Sportal εντόπισε τον Τόμας Ουόκαπ στο Όστιν του Τέξας και τον... ανέκρινε, με την συνέντευξη να διαρκεί περίπου 30 λεπτά και τα θέματα που βγήκαν από αυτή να είναι αρκετά! 

Η σεζόν με τον Ολυμπιακό, η ιστορία για το πώς απέκτησε το διαβατήριο, ο μεγάλος στόχος της κατάκτησης της Euroleague, τα συμβόλαια των συμπαικτών του που λήγουν, η απόκτηση του Νίκολα Μιλουτίνοφ, η Εθνική ομάδα, αλλά και μερικές... διαφορετικές ιστορίες, σε ένα απολαυστικό βίντεο που γύρισε ο Μπόρις Άντσεβ και μόνταρε η Μαριάννα Αρφαρά. 

Ολόκληρη η απολαυστική συνέντευξη του Τόμας Ουόκαπ στο Sportal:

-Τόμας σε ευχαριστούμε που είσαι εδώ μαζί μας. Είναι τιμή μας. Ας ξεκινήσουμε με κάτι εύκολο, γιατί ξέρεις πως δεν θα έχουμε μόνο εύκολες ερωτήσεις. Ποια είναι η κατάστασή σου τώρα, γιατί όταν μίλησα με κάποιους συναδέλφους και είπα πως θα έχουμε τον Τόμα Ουόκαπ, μου είπαν «μα είναι στη Μύκονο, πώς θα κάνεις;», οπότε πες μας πού βρίσκεσαι τώρα, ποια είναι η κατάστασή σου και φυσικά, πώς ήταν η Μύκονος;

-Πρώτα από όλα σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Είναι όμορφο να βλέπω κάποιες ελληνικές φάτσες στο τηλέφωνό μου. Τώρα είμαι στον Τέξας, περιτριγυρισμένος από φίλους και οικογένεια. Είμαι τυχερός γιατί όλοι μένουν κοντά μου οπότε οι μέρες μου είναι γεμάτες με ξεκούραση και χρόνο με τους δικούς μου ανθρώπους. Ουσιαστικά προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά από αυτά που έχω μέσα στη σεζόν. Η Μύκονος ήταν τέλεια! Τι να πω; Πήγαμε μόνο μια μέρα μετά το τέλος της σεζόν, ουσιαστικά για να πούμε ότι το κάναμε. Περάσαμε καλά μετά τους πανηγυρισμούς. Τώρα όταν κάποιος με ρωτάει αν έχω πάει στη Μύκονο μπορώ να του πω πως το έχω κάνει. Ήταν τέλεια και θα έλεγα ψέματα αν δεν παραδεχόμαστε πως ονειρεύομαι τα ελληνικά νησιά όλη μέρα.

-Μετά τη φιέστα μου είπες πως πριν την Εθνική ομάδα θα μπορούμε να μιλήσουμε ελληνικά. Πώς να πάει αυτό;

-Είχα ξεχάσει πως το είπα! Αυτή την εβδομάδα είναι η στιγμή. Προσπαθώ κατά καιρούς με έναν δάσκαλο. Μια είχα, μια δεν είχα. Όμως τώρα μπορώ να το κάνω νωρίς το πρωί χωρίς το βάρος των προπονήσεων. Μπορώ να το κάνω τα πρωινά. Πρέπει να το κάνω και θέλω να το κάνω. Θέλω να ταιριάξω με την κουλτούρα και να είμαι όσο πιο Έλληνας γίνεται. Η Ελλάδα ήταν υπερβολικά καλή μαζί μου για να μην ανταποδώσω την χάρη. Θέλω και πρέπει να το κάνω για αυτόν τον λόγο.

-Τώρα που η σεζόν τελείωσε και δεν είσαι στην Ελλάδα, είσαι πίσω στο σπίτι σου, βλέποντας τους δικούς σου, ποιες είναι οι σκέψεις σου κοιτώντας πίσω στη σεζόν; Με το Φάιναλ 4 και την ήττα στον τελικό, το νταμπλ στην Ελλάδα ή το τρεμπλ αν συνυπολογίσεις και το Σούπερ Καπ. Ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό;

-Κοιτώντας πίσω μπορώ να πω πως ήταν μια τρομερά επιτυχημένη σεζόν. Μπορώ να το πω αυτό. ήταν όμως και γλυκόπικρη. Σαν αθλητής και ανταγωνιστικός τύπος θα επικεντρωθείς στις ήττες. Είναι δύσκολο να μην το κάνεις. Υπάρχουν βέβαια πράγματα να πανηγυρίσουμε σε αυτή τη σεζόν, όμως σίγουρα γλυκόπικρη, καθώς τελειώσαμε κερδίζοντας το πρωτάθλημα, όμως ήμασταν 3 δευτερόλεπτα μακριά από το τριπλ κράουν. Θα πω γλυκόπικρη, όμως αν κάνεις ακόμα ένα βήμα πίσω και δεις όλα όσα πετύχαμε φέτος, το μπάσκετ που παίξαμε, είναι δύσκολο να το εκφράσω, όμως είναι τρομερά δύσκολο να δημιουργήσεις αυτή τη χημεία στο γήπεδο. Για αυτό είμαι ευγνώμων και ήταν τιμή μου που ήμουν μέλος αυτού. Πετύχαμε πολλά σπουδαία σαν μονάδα και ήταν μια πολύ επιτυχημένη σεζόν.

-Ξέρεις πως τα συμβόλαια των Κώστα Σλούκα και Κώστα Παπανικολάου ολοκληρώθηκαν. Τι σκέφτεσαι για αυτό και πες μας εάν έχεις μιλήσει μαζί τους για να τους πεις πως πρέπει να μείνουν;

Βρίσκομαι ανάμεσα στο να είμαι συμπαίκτης και παίκτης του Ολυμπιακού, αλλά και φίλος. Θα είναι εύκολο να πω «παιδιά πρέπει να μείνετε, είμαστε τόσο καλή ομάδα, έχουμε τόσο καλές συνθήκες και είμαστε κομμάτι κάτι σπουδαίου. Παράλληλα όμως δεν είναι δική μου υπόθεση να πω κάτι. Θέλω να μείνουν όλοι. Αν ήταν στο χέρι μου θα έφερνα πίσω και τα 13 μέλη του ρόστερ. Ήμασταν, όπως είπα, 3 δευτερόλεπτα μακριά από το τριπλ κράουν. Όταν είσαι μέλος μιας τόσο καλής ομάδας και μέρος κάτι τόσο σπουδαίου, ανεβαίνεις επίπεδο. Όλοι ανεβαίνουν. Θέλω να μείνουν όλοι, όμως ως φίλος δεν μπορείς να τους κρατήσεις πίσω. Πρέπει να τους αφήσεις να κάνουν ό,τι θεωρούν καλύτερο για τους εαυτούς τους. Εάν αυτό είναι το να μείνουν, τέλεια! Αυτό ικανοποιεί και τις επιθυμίες τις δικές μου και της ομάδας. Αν όμως φύγουν, θα είναι δύσκολο να το αποδεχθούμε, για κάθε έναν από τους συγκεκριμένους παίκτες, όμως ταυτόχρονα, αυτό είναι το μπάσκετ και ο επαγγελματικός αθλητισμός. Τα παιδιά πρέπει να κάνουν ό,τι είναι καλύτερο για τους εαυτούς τους.

-Οκ δεν ξέρουμε τι θα συμβεί με τον Σάσα Βεζένκοφ, όμως ξέρουμε τι θα συμβεί με τον καλύτερό του φίλο, τον Νίκολα Μιλουτίνοφ, που είναι η πρώτη μεταγραφή του Ολυμπιακού. Είσαι ενθουσιασμένος που θα παίζεις μαζί του το πικ εν ρολ και θα του πετάς τη μπάλα να καρφώνει;

-Ναι! Θα μπορώ να κλείνω τα μάτια μου, να κοιτάζω προς μια κατεύθυνση και να πετάω τη μπάλα πίσω από το κεφάλι μου και εκείνος θα την καρφώνει. Μερικοί φίλοι μου με ρωτούσαν για εκείνον και ήμουν ενθουσιασμένος γιατί και εκείνος και ο Μους (Φαλ) είναι σέντερ – όνειρο για να συνεργαστείς. Έχουν μέγεθος, μπορούν να αλλάξουν, να κάνουν παγίδες, είναι σπουδαίοι στο κόψιμο στο καλάθι, έχουν καλή επαφή με το σκορ. Εϊμαι ενθουσιασμένος που θα παίξω μαζί του μετά από τα χρόνια που τον αντιμετώπισα ως αντίπαλο. Είναι μια σπουδαία προσθήκη και τον χρειαζόμασταν. Όταν άκουσα πρώτη φορά τις φήμες ενθουσιάστηκα και το κατάφεραν. Ήταν σπουδαία μεταγραφή.

-Έχω ακόμα μια ερώτηση, ίσως την τελευταία για τον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος. Το ΣΕΦ θα αλλάξει. Θα έχει περισσότερες θέσεις, περισσότερους οπαδούς, θα βαφτεί ερυθρόλευκο. Πώς σου φαίνεται αυτό;

-Αυτό είναι σπουδαίο νέο! Είμαι ενθουσιασμένος για αυτό. Δεν ήξερα κάτι. Είναι σπουδαίο που στηρίζουν και αναβαθμίζουν το γήπεδο, ώστε να είναι στα στάνταρ της ομάδας. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι νοιάζονται τόσο πολύ για την ομάδα και την αγαπούν με όλο τους το είναι. Είναι ειλικρινής και αληθινή η αγάπη τους. Αυτές οι αλλαγές στο γήπεδο κάνουν την ομάδα καλύτερη και ανεβάζει την αξία της. Όποτε οι φίλαθλοι έρχονται στο γήπεδο μπορείς να δεις ότι σημαίνει πολλά. Χαίρομαι που δεν θα αλλάξει πολύ το ΣΕΦ, γιατί είναι ξεχωριστό ακριβώς όπως είναι. Όμως μερικές αναβαθμίσεις είναι σπουδαίες και δείχνουν εξαιρετική ηγεσία.

-Πώς σου φαίνεται λοιπόν το ότι υπέγραψαν τον Αταμάν και θέλουν να αποκτήσουν όλους αυτούς τους παίκτες;

-Είναι το ίδιο με όταν πρωτοήρθα. Πάντα σέβομαι τον Παναθηναϊκό, αλλά ποτέ δεν ανησυχούσα για το ποιος είναι στην πλευρά του. Ανησυχώ για το ποιος είναι στην δική μας πλευρά και επικεντρώνομαι στην δική μας ομάδα και το πώς παίζουμε. Από εκεί και πέρα τα πάντα παίρνουν τον δρόμο τους. Δεν είμαι επικεντρωμένος σε εκείνους και το ποιον υπογράφουν. Αν βάλουν περισσότερα χρήματα, έβαλαν περισσότερα χρήματα. Αυτή είναι η κατάσταση. Πάντα τους σέβομαι και πάντα σέβομαι τους αντιπάλους, όμως η αλήθεια σε μια ομάδα έχει να κάνει με τον εαυτό της και όχι με τους αντιπάλους, το ποιους παίρνουν και τι έχουν. Έχει να κάνει με το όνομα του Ολυμπιακού στο στήθος μας. Για εμένα δεν έχει σημασία ποιον υπογράφουν και ποιος κοουτσάρει. Έχει να κάνει με την δική μας πλευρά.

-Οπότε το να έχεις έναν καλύτερο Παναθηναϊκό για να πάρεις από εκείνον το νταμπλ δεν είναι ένα έξτρα κίνητρο; Έχει να κάνει μόνο με το να κερδίσεις για τον Ολυμπιακό;

-Ξεκάθαρα. Δεν μπορείς να ελέγξεις το ποιον θα συναντήσεις στην άλλη πλευρά. Παίζεις με όποιον είναι μπροστά σου. Εντάξει, φέτος ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για τον Παναθηναϊκό. Άλλοι έφευγαν, άλλοι ερχόντουσαν, είχαν δύο ξένους που δεν μπορούσαν να παίξουν και έμειναν έξω. Παίζεις με όποιον παίζεις. Δεν μπορείς να το αλλάξεις. Σε αυτή την κατάσταση έβαλαν τον εαυτό τους, οπότε είναι αυτό που είναι. Δεν μας απασχολεί. Θα εμφανιστούμε και θα αντιμετωπίσουμε όποιον είναι απέναντί μας με τα πράσινα. Δεν μας απασχολεί. Δεν θέλω να φανώ προσβλητικός. Τους σεβόμαστε, σεβόμαστε τους αντιπάλους και σεβόμαστε το μπάσκετ, όμως το μόνο που μετράει είναι ποιος είναι στα ερυθρόλευκα. Τα πράγματα που πετύχαμε τα τελευταία δύο χρόνια δεν μπορεί κανείς να μας τα πάρει. Ήταν σημαντικά, ήταν ιδιαίτερα και χτίζουμε πάνω σε αυτά.

-Υπάρχει ένας… μύθος να πούμε; Ας πούμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πώς πήρες το ελληνικό διαβατήριο. Μπορείς να μας περιγράψεις την όλη διαδικασία; Το πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα και πώς το έκανες;

-Νωρίς στη δεύτερη σεζόν μου ήρθε η ιδέα. Κάποιοι φίλαθλοι μου το είχαν πει και τους απαντούσα πως δεν ήταν στο χέρι μου και πως αν μπορούσα θα έπαιρνα σήμερα το διαβατήριο. Κάπως έτσι έγινε. Σε εκείνο το σημείο ήξερα πως θέλω να μείνω για πολύ καιρό. Στα μέσα της πρώτης μου σεζόν όλα είχαν μπει στην θέση τους, σε ό,τι έχει να κάνει με το μπάσκετ, με τον τρόπο λειτουργίας του κλαμπ, αλλά και με όσα δεν έχουν να κάνουν με το μπάσκετ. Λατρεύω να μένω στην Ελλάδα. Αγαπώ τους φίλους και τους ανθρώπους που γνώρισα εδώ. Νωρίς ήξερα πως ήθελα να μείνω και στο παρασκήνιο έγιναν πολλά που εγώ δεν ασχολήθηκα. Με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης μου και μου είπε πως μέσα στην εβδομάδα θα μπορείς να πάρεις το διαβατήριο. Αυτό είναι το πρώτο νέο που άκουσα μετά από μήνες. Για να είμαι ειλικρινής δεν έκανα πολλά, όμως ήμουν πολύ πολύ χαρούμενος που το πήρα. Τώρα έχω μια σύνδεση με την χώρα. Είμαι εκεί εδώ και δύο χρόνια, προσπαθώ να μάθω την κουλτούρα, αγαπώ τον τρόπο ζωής, αγαπώ τους Έλληνες γενικά. Έχω κάνει Έλληνες φίλους όπως σου είπα. Για εμένα ήταν εύκολη απόφαση και ήμουν ενθουσιασμένος με αυτό.

-Πάμε λοιπόν στην Εθνική ομάδα. Σε ρώτησα νομίζω μετά τον τέταρτο τελικό, το παιχνίδι που δεν τελείωσε ποτέ, αν είσαι ενθουσιασμένος που θα πετάς τη μπάλα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο για να την καρφώσει. Πρώτα από όλα πόσο ενθουσιασμένο είσαι που θα επιστρέψεις στην Ελλάδα, όχι για τις προπονήσεις του Ολυμπιακού, αλλά για την Εθνική ομάδα;

-Πραγματικά ενθουσιασμένος! Το σκεφτόμουν αυτό. Μπορεί να κόβεις το καλοκαίρι σου, αλλά το κάνεις για ένα πολύ καλό λόγο. Είναι κάτι για το οποίο θα άφηνα και όλο μου το καλοκαίρι. Το να είσαι μέλος της Εθνικής, κάτι τόσο σπουδαίου. Ως επαγγελματίες, η καριέρα μας διαρκεί 10 ή αν είμαστε τρομερά τυχεροί, 15 χρόνια. Το να είσαι στην Εθνική σε αυτό το τόσο μικρό διάστημα της ζωής σου, ειδικά για μια χώρα που νοιώθω τέτοια σύνδεση, είναι ιδιαίτερο. Είναι τιμή που πήρα το διαβατήριο και ανυπομονώ για όσα ακολουθήσουν στην συνέχεια. Το να παίξω σε ένα τουρνουά και μια διοργάνωση που ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να παίξω.

-Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι αμφίβολος λόγω του γονάτου του. Ο Κώστας Σλούκας είπε πως θέλει να μείνει εκτός φέτος. Ποιες είναι οι σκέψεις σου, όχι απλά για την τιμή του να φοράς την γαλανόλευκη, αλλά για το παιχνίδι που θα παίξετε, παρά τις απουσίες.

-Κομμάτι της Εθνικής ομάδας και των διεθνών διοργανώσεων είναι πως μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Συγκεντρώνεσαι με τους συμπαίκτες και πρέπει να βρείτε τον τρόπο να παίξετε μαζί στην πορεία. Δεν μπορείς να επικεντρωθείς στις απουσίες. Αν κάποιος δεν είναι εκεί, δεν είναι εκεί. Είναι επιλογή του ή λόγω συγκυριών δεν μπόρεσε να βρεθεί εκεί. Δεν μπορείς να επικεντρωθείς σε αυτούς που δεν είναι εκεί. Μπορείς να επικεντρωθείς μόνο στους 12 που θα είναι στα αποδυτήρια και θα γίνουν ένα. Αν το κάνεις αυτό, γίνεις ένα και μείνεις ένα, τότε καταλαβαίνεις πως παλεύεις για την υπερηφάνεια μιας ολόκληρης χώρας. Αν το κάνεις, τότε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. αυτό δεν σημαίνει πως θα πάρεις το χρυσό μετάλλιο ή θα περάσεις τους ομίλους. Αν παραμείνεις ένα με τους συμπαίκτες σου και παίξεις με υπερηφάνεια για τους 12 που είναι εκεί, τότε αυτό είναι το μόνο που μπορείς να ελέγξεις. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο. Δεν μπορείς να πεις «έλειπε αυτός, έλειπε ο άλλος». Είναι μπάσκετ. Αν βγεις εκεί έξω και παίξεις το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο, όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.

-Έχεις μιλήσει καθόλου με τον Δημήτρη Ιτούδη για την Εθνική; Ή δεν είχες την ευκαιρία με όλα τα παιχνίδια και τις υποχρεώσεις; Κυρίως ρωτάμε για τώρα που είσαι στις ΗΠΑ και δεν έχεις προπονήσεις.

-Δεν έχω μιλήσει αλλά ο χρόνος που ήθελα ήταν πολύ παράξενος. Πήρα το διαβατήριο και μπήκαμε στα πλέι οφς απέναντι στην Φενέρ. Είναι παράξενη κατάσταση. Δεν είδαμε ο ένας τον άλλον έκτοτε. Είναι ένας προπονητής που σέβομαι απεριόριστα. Ξέρει πραγματικά πώς να κοουτσάρει το μπάσκετ και έχει μια πορεία που το αποδεικνύει. Είναι μια ιδιοφυΐα στα συστήματα και είμαι ενθουσιασμένος που θα παίξω το σύστημά του. Πολύ πριν εμφανιστεί ως επιλογή το να παίξω στην Εθνική Ελλάδας ήμουν φαν του τρόπου που έπαιζαν οι ομάδες του, της σκληράδας που παρουσίαζαν και την πειθαρχία. Είναι καλό ταίριασμα.

-Η πιο δύσκολη από όλες. Ας πούμε ότι είσαι ο Δημήτρης Ιτούδης. Δυστυχώς ο Τόμας Ουόκαπ και ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν μπορούν να παίξουν την ίδια στιγμή στην Εθνική. Κόουτς Ιτούδη λοιπόν πες μας, ποιον από τους δύο θα διάλεγες;

-Ω φίλε, τι ερώτηση! Σαν ένας ανταγωνιστικός παίκτης και αθλητής έχεις κάποιον εγωϊσμό στη σκέψη σου. Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να είμαι απόλυτα αντικειμενικός. Εγώ θα έλεγα εμένα. Πιστεύω στις δυνατότητες μου, ξέρω τι φέρνω στο τραπέζι και αυτό βέβαια δεν σημαίνει κάτι για τον Τάιλερ. Απίθανος παίκτης, σπουδαίος συμπαίκτης. Ο τύπος παλεύει κάθε βράδυ με όλο του το είναι. Είναι μια κατάσταση win - win. Και οι δύο φέρνουμε πολλά στο τραπέζι και είναι καλό, γιατί θα ήταν πιο δύσκολο για τον κόουτς Ιτούδη αν ήμασταν δύο σκόρερ ή δύο πλέι μέικερ. Τα παιχνίδια μας είναι τελείως διαφορετικά και εκείνος πρέπει απλά να αποφασίσει τι θέλει. Για εμένα έχεις την απάντηση, γιατί πιστεύω στον εαυτό μου και θέλω να είμαι εκεί, να ανταγωνιστώ σε αυτό το επίπεδο, να εκπροσωπήσω την Ελλάδα. Οπότε ναι, δεν ήταν από τις πιο εύκολες ερωτήσεις, αλλά αυτή είναι η απάντησή μου.

-Όλοι αγαπούν το να έχουν παλιές ιστορίες από τις ομάδες. Από τα αποδυτήρια, αλλά από τα λεωφορεία, τα αεροδρόμια. Θέλω τρεις ιστορίες λοιπόν. Δεν με νοιάζει εάν είναι από φέτος ή πέρσι. Και φυσικά θέλω ιστορίες που μπορούν να ειπωθούν. όχι κάτι που δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε.

-Τρεις Ιστορίες ε; Πρέπει να επιλέξω τον Σακίλ. Δεν είναι ακριβώς ιστορίες. Κυρίως είναι πράγματα που συνέβησαν στην ομάδα νομίζω. Ο Σακ λοιπόν μπήκε στην κρυοσάουνα ντυμένος φουλ. Φοράει μακρυμάνικο, σορτσάκι, κάλτσες και σανδάλια. Δεν θα έλεγα ποτέ πως ο Σακίλ είναι γελοίος, αλλά θυμάσαι πως έχει πει για τα τζιν μου ύπουλα. Έπρεπε να επιστρέψω και θα πως είναι το πιο γελοίο ντύσιμο που έχω δει.

-Η δεύτερη ιστορία; Ή το δεύτερο πράγμα που συνέβη στην ομάδα;

-Είναι δύσκολο φίλε! Είναι νομίζω οι προλήψεις μας που δεν έχουν σταματημό. Ο καθένας κάθεται σε συγκεκριμένη θέση. Ο Παπ κι εγώ πρέπει να πάμε την ίδια ώρα στο αεροδρόμιο, για να περάσουμε τον έλεγχο και να πάρουμε καφέ μαζί. Και αν κάποιος πάει νωρίτερα λέει στον άλλον να βιαστεί. Είναι η συνέχεια των πραγμάτων και οι προλήψεις που χτίζονται με τα χρόνια. Δεν ξέρω όμως αν έχω κάποια ξεκαρδιστική ιστορία.

-Έχεις πολλές, όμως δεν θέλεις να την πεις. Η τελευταία ιστορία της ομάδας λοιπόν ποια είναι; Δεν ξέρω αν θέλεις να πεις κάτι για την πτήση μετά το Κάουνας. Δεν ξέρω...

-Θα πω... Αυτή θα σας την αφήσω στην φαντασία σας και των οπαδών. Πριν τα παιχνίδια βγαίνουμε από τα αποδυτήρια όλοι με την ίδια σειρά. Ο Λούτζης, εγώ και ο Σάσα είμαστε μαζί στα αποδυτήρια μαζί και κάνουμε έναν χορό μαζί. Και μετά βγαίνουμε. Δεν θα πω περισσότερα. Θα σας αφήσω να φανταστείτε τον κουλ χορό που κάνουμε μαζί. Αυτό έχω λοιπόν για εσάς.

-Μια στενάχωρη ερώτηση και μια για το μέλλον. Πόσες ημέρες χρειάστηκες ώστε να αφήσεις το Κάουνας πίσω σου; Και ρωτάω εσένα γιατί στους Τελικούς ήσουν σπουδαίος. Σούταρες εξαιρετικά, έπαιζες άμυνα, επίθεση, πάσαρες, έκανες τα πάντα. Ήταν σαν να το έχεις αφήσει όλο πίσω. Πότε λοιπόν σταμάτησες να το σκέφτεσαι αυτό.

-Δεν ξέρω αν σταμάτησα να το σκέφτομαι. Το όμορφο στο μπάσκετ για μένα είναι πως όταν μπαίνεις σε αυτές τις γραμμές, όλα τα άλλα εξαφανίζονται. Ξέρω πως για πολλούς το ποδόσφαιρο είναι ένα όμορφο άθλημα, όμως για εμένα το μπάσκετ είναι. Όλες οι ανησυχίες, τα συναισθήματα, τα πάντα εξαφανίζονται. Μετά τα παιχνίδια έβλεπα κάτι στο ίντερνετ για την Ρεάλ και επέστρεφα σε αυτό. Δεν ξέρω αν το ξεπέρασα. Δεν ξέρω αν το έχω ξεπεράσει ακόμα και τώρα. Όμως μπόρεσα να το απομονώσω και να συνεχίσω. Κατάλαβα πως έχουμε κάτι μεγαλύτερο για να παλέψουμε τώρα, το ελληνικό πρωτάθλημα. Γι αυτό ήταν γλυκόπικρη η κατάκτηση, γιατί η Ευρωλίγκα ήταν ακόμα κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα όμως. Δεν ήταν εύκολο να τιο ξεπεράσουμε, αλλά το κάναμε και συνεχίζουμε χτίζουμε και να δουλεύουμε, ώστε να επαναφέρουμε τους εαυτούς μας σε αυτό το παιχνίδι και να το κερδίσουμε αυτή τη φορά.

-Τι συνέβη στην τελευταία άμυνα; Ποιο ήταν το πλάνο και ποιο ήταν το πλάνο στην τελευταία επίθεση όταν Σλούκας βρήκε το σουτ;

-Το πλάνο ήταν ακριβώς αυτό που συνέβη. Παίζαμε άμυνα με αλλαγής παντού και ο Μους έπαιξε σπουδαία άμυνα. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι για αυτό. Ο Γιουλ έβαλε ένα απίστευτο σουτ. Έστειλε τη μπάλα στο φεγγάρι και αυτή έπεσε στο δίχτυ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όταν σούταρε δεν πίστευα με τίποτα πως η μπάλα θα μπει μέσα γιατί ήταν πολύ καλή η άμυνα. Τίπτοα περισσότερο. Στην επίθεση τρέξαμε ένα σύστημα και ο Σλούκας βρήκε ένα σουτ με καλές προϋποθέσεις. Απλά το έχασε. Τίποτα περισσότερο. Δεν υπάρχει ευθύνη να ρίξουμε σε κάποιον ή κάτι τέτοιο. Έτσι είναι. Αυτό είναι το μπάσκετ. Κάποιες φορές η μπάλα μπαίνει, κάποιες φορές όχι. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ να πω πως είμαστε άτυχη, γιατί πάντα παίρνεις αυτό που αξίζεις. Η μπάλα μπήκε για εκείνους και δεν μπήκε για εμάς.

-Το τελευταία πράγμα είναι αυτό. Ποιο είναι το μήνυμά σου στους φιλάθλους ενόψει της συνέχειας του Ολυμπιακού; Και θα είναι μια χρονιά που φυσικά μετά από δύο σερί Φάιναλ Φορ, δεν θέλω να πω πως θα απαιτούν, αλλά θα ζητήσουν το τρόπαιο αυτή τη φορά. Ήταν ο ημιτελικός με την Εφές, ο τελικός με την Ρεάλ, το επόμενο βήμα είναι ο τίτλος;

-Ξεκάθαρα! Το είπα από την πρώτη στιγμή που ήρθα. Αυτό που λατρεύω στον Ολυμπιακό είναι οι υψηλές απαιτήσεις. Οι απαιτήσεις για τίτλους. Ακόμα και μετά από χρόνια που η ομάδα δεν είχε κάποιο τίτλο, όλοι έλεγαν πως οι απαιτήσεις για τίτλους είναι μεγάλες. Σε τέτοιο κλαμπ ήθελα να είμαι και είμαι χαρούμενος που οι οπαδοί έχουν απαιτήσεις από εμάς γιατί ταιριάζουν με τις δικές μας. Δεν θα ήθελα να είμαι κάπου που οι οπαδοί θα έλεγαν «α ωραία, πήγαμε στο Φάιναλ Φορ, τι ωραία που θα ήταν να πηγαίναμε και του χρόνου». Όχι! Δεν κάνουμε έτσι εδώ. Όλα έχουν να κάνουν με τους τίτλους και λατρεύω το ότι οι οπαδοί το θέλουν αυτό, η ομάδα το θέλει αυτό. Είναι προνόμιο να είσαι μέρος ενός κλάμπ που είναι διεκδικήτρια όλων των τίτλων κάθε σεζόν. Για τους οπαδούς, συνεχίζουμε να χτίζουμε, να δουλεύουμε, να μοχθούμε και δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Σας ευχαριστούμε για την στήριξη όλα αυτά τα χρόνια. Σε αυτές τις δύο σεζόν είχαμε πολλά πάνω και κάτω. Σερί νικών, σερί ηττών. Όμως σε αυτούς τους μήνες η υποστήριξη από το κοινό σήμαινε τον κόσμο για εμάς. Μας στήριξαν σε όλες τις περιπτώσεις και ήταν ευλογία.