Η μεταγραφάρα του Μαρσιάλ και η αστεία ατάκα «στην Ελλάδα θα κάνει πλάκα»

Ο Αντονί Μαρσιάλ καλείται ν’ αναγεννηθεί στην ΑΕΚ. Έχει το ταλέντο, την ποιότητα, το κίνητρο, αλλά θα πρέπει να ιδρώσει για να ξαναμπεί στον χάρτη των κορυφαίων και να μην θεωρείται... καμένο χαρτί.

Η μεταγραφή του Αντονί Μαρσιάλ στα χαρτιά είναι σπουδαία. Το αν θα εξελιχθεί και στον αγωνιστικό χώρο τόσο σημαντική και καθοριστική για τους στόχους της ΑΕΚ θα φανεί.

Ναι, είναι κουραστικό το κλισέ «στο γήπεδο κρίνονται όλοι», αλλά είναι η πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση είναι όντως αυτό που αποκαλούμε «βόμβα» εμείς οι δημοσιογράφοι. Ο Παναθηναϊκός έφερε τον Πελίστρι στα 22 του χρόνια με 25 συμμετοχές και 2 ασίστ στη Γιουνάιτεντ.

Ο ΠΑΟΚ έφερε τον 20χρονο Σορετίρε από τους «κόκκινους διαβόλους» με πέντε ματς και η ΑΕΚ τον 28χρονο Μαρσιάλ με 317 συμμετοχές, 90 γκολ και 47 ασίστ στο αγγλικό μεγαθήριο. Οπότε, έχει κάθε λόγο ο οπαδός της ΑΕΚ να ενθουσιάζεται. Με δεδομένο πόσο ενθουσιάστηκαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού με τον διεθνή Ουρουγουανό Πελίστρι και του ΠΑΟΚ με τον νεαρό Άγγλο, ο οποίος έδειξε στο Περιστέρι δείγματα του ταλέντου του, έχει το δικαίωμα ο οπαδός της Ένωσης να πετάει στα σύννεφα.

Σε μία μεταγραφή βόμβα, φυσικά το ζητούμενο είναι να προκληθεί κι έκρηξη. Να μην εξελιχθεί σε δυναμιτάκι. Πολλές μεταγραφές αεροδρομίου σκόρπισαν απογοήτευση. Τα πρόσφατα παραδείγματα Μαρσέλο και Χάμες Ροντρίγκες στον Ολυμπιακό. Ο Λέσκοτ στην ΑΕΚ με συμμετοχές μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού (4). Θυμάμαι τον χαμό με τον Φλάβιο Κονσεϊσάο στον Παναθηναϊκό. Όταν πια μίλησα για δέκατη φορά με έναν Τούρκο ρεπόρτερ της Γαλατά μου είπε: «Πως κάνετε έτσι πια; Δεν είναι πλέον ποδοσφαιριστής...». Κι αποδείχθηκε σωστός.

Ο Μπερμπάτοφ στον ΠΑΟΚ απέτυχε. Ο Χατσερίντι με μεγάλη παρουσία στην Ντιναμό Κιέβου και την εθνική Ουκρανίας ήταν άφαντος. Στον Ολυμπιακό ήρθε και ο Ραφίνια. Έφυγε κακήν κακώς. Ούτε οι Αμπιντάλ, Αφελάι έβγαλαν μάτια. Στον Παναθηναϊκό να θυμίσουμε τον Εσιέν; Σαν να μην πέρασε ήταν. Θλίψη η παρουσία του. Το ίδιο ο Γκοβού. Φωτεινές εξαιρέσεις για όλους μερικά καλά ματς. Ούτε ο Αμορόζο στον Άρη έκανε τη διαφορά, ούτε ο Σινιόρι στον Ηρακλή. Ο Άρης για παράδειγμα έφερε πριν δύο χρόνια τον Ζερβινιό. Ούτε έξι μήνες δεν έμεινε.

Υπάρχουν βέβαια και παίκτες που ήρθαν ν’ αναστηθούν στην Ελλάδα και το πέτυχαν. Ο Μπεργκ έμοιαζε καμένο χαρτί και στον Παναθηναϊκός ήταν εντυπωσιακός. Όπως υπάρχουν παίκτες που ήρθαν σε μεγάλη ηλικία κι έτρεχαν ως έφηβοι. Για παράδειγμα ο Βαλμπουενά. Δείτε τον Τάισον στον ΠΑΟΚ, τον Άμραμπατ στην ΑΕΚ. Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις.

Το σίγουρο είναι ότι ο Μαρσιάλ έχει το ταλέντο και την ποιότητα να κάνει τη διαφορά. Να τινάξει τα αντίπαλα δίχτυα, να προκαλέσει τρόμο στις αντίπαλες άμυνες. Οι ατάκες, όμως, που αναφέρονται από οπαδούς, αλλά και δημοσιογράφους ενίοτε, «για την Ελλάδα μια χαρά είναι, στο ελληνικό πρωτάθλημα το μισό να παίξει απ’ αυτό που ξέρει, τότε θα κάνει πλάκα», είναι αστείες. Ό,τι και να είναι το πρωτάθλημά μας, όσες παθογένειες και να έχει, πρέπει κάποιος να ιδρώσει. Περπατώντας δεν κάνει θαύματα κανείς.

Αν δεν τρέξει ο Μαρσιάλ, αν δεν έχει κάψα να αποδείξει ότι μπορεί να επανέλθει σε τοπ επίπεδο, τότε θ’ αποτύχει. Με νοοτροπία «έλα μωρέ στην Ελλάδα 15-20 γκολ τα έχω για πλάκα», το πιθανότερο είναι να μην δικαιώσει τις προσδοκίες. Και ο Μαρσέλο το μισό να έπαιζε, έλεγαν, θα έκανε τη διαφορά. Κι εκτός από 1-2 γκολ, στα υπόλοιπα ματς αναρωτιόσουν, αν δεν γνώριζες, πως έχει παίξει στη Ρεάλ. Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σκληρές ομάδες, που παίζουν κλειστά και δεν είναι και το πιο απλό να τις διασπάσεις.

Μην ξεχνάμε και ότι μερικοί αγωνιστικοί χώροι είναι τραγικοί. Μην αναφέρουμε ομάδες και παρεξηγηθούν μερικοί. Επιχειρεί κάποιος πάσα στα δέκα μέτρα και με τις λακούβες η μπάλα κάνει δέκα γκελ. Όλα αυτά μπορεί να φανούν περίεργα στον Μαρσιάλ. Τα αποδυτήρια. Το ότι δεν θα παίξει Ευρώπη. Είναι, άλλωστε, πολιτισμικό σοκ η προσγείωση από την Premier League στη Stoiximan Super League 1. Όπως και να έχει, το ερώτημα για τον Μαρσιάλ και κάθε Μαρσιάλ που έρχεται στην Ελλάδα δεν είναι αν μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά αν έχει όρεξη να κάνει τη διαφορά.