Αυτός ο χειμώνας είναι διαφορετικός για την ΑΕΚ

Η ΑΕΚ είναι δυνατά μέσα στην υπεράσπιση και των δυο τίτλων που πήρε πέρυσι, τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά τώρα, ο Αλμέιδα δεν έχει κανένα ταμπού με τις μεταγραφές τον Γενάρη - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Για να τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Η ΑΕΚ κλείνει το πρώτο μισό της φετινής σεζόν, τρεις βαθμούς πίσω από την κορυφή. Πέρυσι το έκλεισε με τέσσερις και αμέσως επτά με την ήττα στα Γιάννενα. Προφανώς δεν μπορεί να συμβαίνουν κάθε χρόνο ανατροπές, αλλά καθαρά με αριθμητικά δεδομένα, η ΑΕΚ είναι σε καλύτερη θέση από πέρυσι ή αν προτιμάτε επουδενί σε χειρότερη.

Υπάρχουν οι γκέλες με τον Πανσερραϊκό στη Φιλαδέλφεια και με την Κηφισιά στην Καισαριανή, αλλά κυρίως αυτές των Σερρών και του Αγρινίου που ξεπερνούσαν τα όρια της αυτοχειρίας. Πέρυσι, με εξαίρεση την ήττα από τον Βόλο στη Ριζούπολη και την ισοπαλία στην Τρίπολη, γκέλες δεν υπήρχαν. Μόνο που η ΑΕΚ είχε κλείσει το πρώτο μισό της σεζόν, έχοντας κερδίσει μόνο τον ΠΑΟΚ από τους τρεις ανταγωνιστές της για τον τίτλο, είχε χάσει από τον Παναθηναϊκό και είχε φέρει ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Τώρα έχει κερδίσει τους δυο από τους τρεις και δεν έχει χάσει από κανέναν.

Φυσικά μεσολάβησε και το ευρωπαϊκό ταξίδι. Δεν είναι λίγοι αυτοί που παρασύρθηκαν από τα δεδομένα που η ίδια η ΑΕΚ δημιούργησε στον όμιλο της και καταχώρησαν ως αποτυχία τον αποκλεισμό. Παρόλο που η ποδοσφαιρική πραγματικότητα είναι, πως ήταν μεγάλη αγωνιστική υπέρβαση για την ΑΕΚ, το γεγονός πως σε όμιλο με Άγιαξ, Μαρσέιγ και Μπράιτον έφτασε μέχρι και την τελευταία αγωνιστική να διεκδικεί στα ίσια την πρόκριση μέσα στο Άμστερνταμ.

Βεβαίως υπάρχει και ο αποκλεισμός από το Champions League, που αυτό πραγματικά «πόνεσε». Αλλά και εδώ ο λόγος που «πόνεσε», ήταν επειδή η ΑΕΚ και φαινόταν και ποδοσφαιρικά ήταν, ανώτερη από την Αντβέρπ. Και εξ αυτού, προέκυψε η προσέγγιση του αποκλεισμού, ως αποτυχία. Που τέτοια ήταν και ως τέτοια την βίωσαν και ο Αλμέιδα και οι παίκτες. Πολύ απλά διότι ήξεραν πως ήταν μια τεράστια ευκαιρία, που πέταξαν με ευκολία στα σκουπίδια.

Τα δεδομένα από τον καθρέφτη του γηπέδου...

Προφανώς υπάρχει και η αγωνιστική εικόνα. Η ΑΕΚ έχει παίξει την γνωστή καλή μπάλα που βγάζει το μοντέλο Αλμέιδα, με Μπράιτον και στα δυο ματς, με Παναθηναϊκό, με ΠΑΟΚ και ένα ημίχρονο με Ολυμπιακό και Άγιαξ. Μικρό δείγμα αν αναλογιστεί κανείς πως συνολικά έχει παίξει 25 παιχνίδια. Από την άλλη μικρά, δεν ξέρω αν είναι δόκιμο να ζητάς από μια ομάδα να παίξει το ποδόσφαιρο της, όταν δεν έχει μπει ούτε σ’ ένα ματς πλήρης και χωρίς προβλήματα τραυματισμών. Ούτε καν στο πρώτο της σεζόν, μετά την προετοιμασία.

Στην ουσία του πράγματος. Η ΑΕΚ προφανώς είναι πολύ γερά μέσα στην μάχη του πρωταθλήματος, μόλις με τρεις βαθμούς πίσω από την κορυφή. Είναι και μέσα στο κύπελλο. Άρα μέσα στην υπεράσπιση του νταμπλ που κατέκτησε πέρυσι. Η Ευρώπη είναι μια άλλη ιστορία. Εξαιρετικά διδακτική, αν με ρωτάτε. Παρόλα αυτά, ο φετινός χειμώνας, ο φετινός Δεκέμβρης, δεν είναι ίδιος με τον περυσινό για την ΑΕΚ. Και όχι επειδή αυτές οι δυο συνεχόμενες γκέλες με ποδοσφαιρική αυτοχειρία, προκάλεσαν μια μίνι κρίση. Κυρίως διότι η εικόνα του γηπέδου, που είναι πάντα καθρέφτης, λέει πως σε αντίθεση μ’ ότι συνέβαινε πέρυσι τέτοια εποχή, η ΑΕΚ έχει ανάγκες.

Ανάγκες που της προέκυψαν μέσα απ’ αυτό που έδειξαν αυτά τα 25 παιχνίδια που έχει δώσει η ομάδα από τον Αύγουστο μέχρι και τώρα. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές και κατ’ επέκταση και θέσεις μέσα στο γήπεδο, για τους οποίους (και τις οποίες), τα δεδομένα έχουν αλλάξει σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι. Δεν είναι κάτι παράξενο αυτό, ούτε κάτι κακό, ούτε φανερώνει πως ο Αλμέιδα πήρε λάθος αποφάσεις. Ήταν διαφορετικά τα δεδομένα και το ποδόσφαιρο δεν είναι κάτι στατικό αλλά αντιθέτως πολύ δυναμικό. Δεν έκανε λάθος εκτίμηση ο Αλμέιδα το καλοκαίρι για κάποιους παίκτες ή κάποιες θέσεις. Που και αυτό θα μπορούσε να συμβεί, διότι ουδείς αλάνθαστος. Η ποδοσφαιρική πραγματικότητα, απλώς έφερε άλλα δεδομένα.

Οι αποφάσεις του Αλμέιδα...

Η ΑΕΚ θα χρειαστεί και αποφάσεις και ενίσχυση σ’ αυτή την χειμερινή μεταγραφική αγορά. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, αυτό δεν είναι κάτι που «χαλάει» τον Αλμέιδα και δεν πρέπει να υπάρχει αυτή η λανθασμένη άποψη. Το είχα ξαναγράψει και πριν από λίγο καιρό, πως δεδομένα ο Ματίας θεωρεί πως οι ομάδες κτίζονται το καλοκαίρι και όχι τον Γενάρη, αλλά εννοείται πως δεν θεωρεί κανένα ταμπού το να γίνουν μεταγραφές τον χειμώνα. Αν η ομάδα της χρειάζεται. Γι αυτό και είχα γράψει πως όποιος βιαστεί να στοιχηματίσει για το πως θα κινηθεί μεταγραφικά η ΑΕΚ τον Γενάρη, θα πάει στον κουβά. Ο Αλμέιδα και βλέπει και κρίνει και κυρίως θέλει πάντα και πάνω απ’ όλα, να γίνεται σωστά η δουλειά και να πηγαίνει καλά η ομάδα. Ακόμα και αν αυτό περνά μέσα από δύσκολες αποφάσεις.

Έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία ο Αλμέιδα σχετικά με τις μεταγραφές του Γενάρη, αλλά δεν έχει καμία απολύτως ιδεοληψία. Να πάει καλά η ομάδα τον ενδιαφέρει μόνο και να πετύχει τους στόχους της. Πέρυσι, για παράδειγμα, πήρε μια απόφαση για την θέση του αριστερού μπακ. Την είχε μελετήσει, του βγήκε, αλλά τα δεδομένα ήταν διαφορετικά. Τώρα που και πάλι έχει μπει στο τραπέζι η υπόθεση του αριστερού μπακ, η απόφαση που έχει πάρει ο Αλμέιδα είναι διαφορετική. Και δεν έχει να κάνει μόνο με το υπόλοιπο της φετινής σεζόν, αλλά και το τι θα γίνει στην θέση από το καλοκαίρι και μετά. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα.

Αυτός ο χειμώνας της ΑΕΚ, έχει διαφορετικά δεδομένα γενικώς, σε σχέση με τον περυσινό. Κάτι που σημαίνει πως και οι αποφάσεις του Αλμέιδα, θα είναι πολύ διαφορετικές. Εννοείται πως ισχύει πως δεν πρόκειται να γίνει μεταγραφή, απλώς για να γίνει. Εννοείται πως δεν θα ανάψει το πράσινο φως για κανέναν παίκτη που θεωρεί πως δεν ταιριάζει και δεν κουμπώνει στο γκρουπ του. Αλλά δεδομένα θα επιδιώξει να κινηθεί και να ενισχυθεί τώρα τον Γενάρη. Και όχι μόνο για την θέση του αριστερού μπακ.