Τα 20 λεπτά του... τρόμου που έδειξαν τι εστί ΑΕΚ!

Αυτή η παράσταση της ΑΕΚ Betsson στη Sunel Arena έδειξαν πάρα πολλά και κυρίως έστειλαν πολλαπλά μηνύματα. Σε Ελλάδα και Ευρώπη. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.

Για την ΑΕΚ δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης απέναντι στον Προμηθέα. Αυτό ήταν το πρώτο και μεγαλύτερο fact που υπήρχε στην αναμέτρηση της Sunel Arena. Από τη στιγμή άλλωστε που οι κιτρινόμαυροι έχουν μπει σε διαδικασία must win αγώνων, δεν υπάρχει περιθώριο λάθους.

Θα μπορούσε κανείς να πει πως η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και το γεγονός πως η ομάδα ήταν «μέσα» στο παιχνίδι για 30 λεπτά ήταν καθαρά συγκυριακή κατάσταση. Δεν ήταν έτσι όμως. Διότι την Τετάρτη οι κιτρινόμαυροι έδειξαν πως στη Sunel Arena όταν πατάνε γκάζι τότε δεν πιάνονται.

Ο Προμηθέας ξεκίνησε πολύ καλά το παιχνίδι. Έβγαλε την Ένωση από την comfort zone της και την ζόρισε για τα καλά. Το 14-22 του 8' ήταν ανησυχητικό, κυρίως λόγω της εικόνας και της ανισορροπίας που έβγαζε η ΑΕΚ. Τα τρία φάουλ που είχε κάνει είχαν φέρει βολές, τα 4 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ είχαν φέρει σκορ για τους Πατρινούς.

Από το 8' και μετά όμως οι κιτρινόμαυροι έγιναν αφεντικό. Νικώντας στο πρώτο ημίχρονο τη νευρικότητα και το άγχος που υπήρχε σε αρκετά τελειώματα. Το γεγονός πως έκλεισε το πρώτο ημίχρονο με προβάδισμα, έστω και της τάξεως των 3 πόντων ήταν ένα πάρα πολύ καλό μήνυμα και ένας οιωνός νίκης. Διότι σε ένα ημίχρονο που η Ένωση δεν πάτησε... γκάζι, βρήκε τρόπο να πάρει προβάδισμα.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια μοναδική παράσταση. Ένας μονόλογος, μια κατηφόρα, από αυτές που έχει τον τρόπο να χαρίζει η Ένωση στη Sunel Arena. Το έκανε κόντρα στη Βόννη, το έκανε κόντρα στον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Αυτή η ομάδα όταν πατάει γκάζι απέναντι σε ομάδες τέτοιας δυναμικής είναι πολύ καλύτερη και αυτό έγινε ξεκάθαρο.

Προφανώς στο επόμενο ραντεβού που είναι σε 10 μέρες ο Προμηθέας θα είναι διαφορετικός, με Ουόκερ και Λούντζη στο παρκέ. Σε εκείνη τη συνθήκη όμως θα πρέπει να κόψει έναν ξένο του ρόστερ. Μέχρι τότε έχουμε χρόνο για κουβέντα.

Σημασία έχει το τώρα. Και το τώρα ανήκει στον Ντράγκαν Σάκοτα και τους παίκτες του. Τον επιβλητικό ΡαϊΚουάν Γκρέι, που είναι μια front line μόνος του. Τον ασταμάτητο Χάντερ Χέιλ, που έγραψε 20+ πόντους για 5η φορά στα 6 τελευταία παιχνίδια του. Τον key factor Όμηρο Νετζήπογλου που έκανε την καλύτερη εμφάνισή του με τον δικέφαλο. Τον Φλιώνη, τον Κουζμίνσκας, τον Μπράις, τον Ομπιέσε. Τον Καράμπελα που μπήκε 4 λεπτά στο δεύτερο δεκάλεπτο και άλλαξε τον ρυθμό. Όσοι έπαιξαν έδωσαν πράγματα. Ο Γκόλντεν στο δεύτερο μέρος ήταν εξαιρετικός. Ο Χαμπ από την άλλη... ψάχνεται.

Τα 20 λεπτά του δευτέρου μέρους ήταν τρομακτικά για όποιον βρέθηκε απέναντι στην ΑΕΚ Betsson. Ήταν τρομακτικά γιατί έδειξαν πως όταν πατάει το γκάζι αυτή η ομάδα κάνει... πάρτι. Και ο κόσμος το απόλαυσε για τα καλά στη Sunel Arena.

ΥΓ. Επειδή σήκωσε αρκετή κουβέντα ακόμα και μέσα στο παιχνίδι, η Βάσω Τσαρούχα μπορεί να οριστεί σε αγώνα της ΑΕΚ Betsson, παρά την μήνυση που έχει κατατεθεί από την ΚΑΕ, όπως και στον Χριστινάκη. Απλά είναι τέτοια η ένταση γύρω από τα δύο αυτά ονόματα που δεν θέλει και πολύ να ανάψει το φυτίλι. Ας μείνει σβηστό.

ΥΓ2. Ο πρώτος από τους τέσσερις «τελικούς» των επόμενων ημερών ήταν επιτυχημένος. Απομένουν 3 ακόμα, πολύ πιο δύσκολοι. Χρόνος για χαλάρωση δεν υπάρχει. Το πόδι επιβάλλεται να μείνει στο γκάζι.