Εικόνα θλιβερή, ασορτί με τη σεζόν της ΑΕΚ Betsson

Στην Πάτρα η ΑΕΚ Betsson είχε μόνο μία αποστολή: να κερδίσει. Εν τέλει όχι μόνο δεν το κατάφερε, αλλά η εικόνα της παρέπεμπε σε γκρουπ που σκεφτόταν τις διακοπές. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.

Για ένα ρόστερ όπως αυτό της ΑΕΚ Betsson η διαδικασία των playouts εξ αρχής έμοιαζε με άχαρη και χωρίς νόημα. Μέσα από παιχνίδια με ομάδες που βρίσκονταν στο δεύτερο bracket του πρωταθλήματος η ομάδα του Ηλία Ζούρου έπρεπε να κάνει το καθήκον της, που δεν ήταν άλλο από το να πάρει νίκες.

Η πρεμιέρα απέναντι στο Μαρούσι ήταν θετική, παρά το γεγονός πως στο φινάλε λίγο έλειψε να ζήσουμε ακόμα μια αυτοκτονία στο κλειστό των Λιοσίων. Που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έκπληξη, αλλά όπως και να το κάνεις όταν ελέγχεις ένα παιχνίδι λίγο πριν από το τέλος και το χάνεις επαναλαμβανόμενες φορές, αυτό σε διαλύει ψυχολογικά.

Αυτό που έζησαν όσοι βρέθηκαν στο κλειστό της Περιβόλας, ή παρακολούθησαν την αναμέτρηση από την τηλεόραση υπέβαλαν τον εαυτό τους σε ένα τρομερό βασανιστήριο. Όπως συνέβη και στη Ρόδο, απέναντι στον Κολοσσό, όπου η ομάδα του Ηλία Ζούρου διασύρθηκε. Κάτι που έγινε και στην Πάτρα. Όχι από τον Προμηθέα, αλλά από τον ήδη υποβιβασμένο Απόλλωνα.

Ακόμα και με έναν πόντο η ήττα στην Περιβόλα θα ήταν θλιβερό αποτέλεσμα. Από τη στιγμή όμως που συνδυάστηκε με αυτή την εμφάνιση, σε ένα 40λεπτο στο οποίο η Ένωση δεν πέρασε μπροστά σε κανένα σημείο του αγώνα, αν μη τι άλλο αποτελεί ντροπή. Το γεγονός πως η ΚΑΕ ΑΕΚ στο match report της έβαλε τίτλο «Ήττα-ντροπή στην Πάτρα» τα λέει όλα για το πώς αντιμετώπισαν άπαντες το αποτέλεσμα στην Περιβόλα.

Αυτό που πραγματοποίησε η ομάδα του Ζούρου όχι απλώς δεν ήταν μπάσκετ, δεν ήταν εικόνα καν ομάδας. Έμοιαζε με ένα σύνολο που μαζεύτηκαν μερικοί τύποι μισή ώρα πριν από το ξεκίνημα του αγώνα και κατέβηκαν να παίξουν απλά για να βγάλει την υποχρέωση και να μην μηδενιστεί. Τόσο χάλια ήταν η εικόνα. Τόσο κι άλλο τόσο.

Το ότι έφτασε η ΑΕΚ Betsson να χάνει ακόμα και με διαφορά 19 πόντων από τον ήδη υποβιβασμένο Απόλλωνα θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο πάτος του βαρελιού. Καμία ομάδα με (όποιες) βλέψεις έχει για διάκριση της φετινής σεζόν δεν θα βρισκόταν στο -19 από μια ομάδα που έχει ήδη υποβιβαστεί, μετράει 7 παίκτες ενεργούς και 4 ξένους διαθέσιμους. Για τέτοιο επίπεδο αποτυχίας μιλάμε.

Σε κάθε περίπτωση το παιχνίδι του Σαββάτου στην Πάτρα ήταν ακόμα ένα σημάδι πως η ΑΕΚ Betsson δεν πρέπει να σκέφτεται πώς θα τελειώσει τη σεζόν, καθώς δεν υπάρχει κίνητρο και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα. Αυτό που έχει σημασία είναι να χτιστεί σε γερές βάσεις ένα πλάνο τριετίας, προκειμένου με σταθερά βήματα η ομάδα να επιστρέψει ψηλά. Διότι όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την φετινή σεζόν, που είναι μακράν η πλέον αποτυχημένη στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας, είναι το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγή. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, είναι όσα όσα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να κάνει η ομάδα από το ερχόμενο καλοκαίρι.

ΥΓ. Ο κόσμος ήταν ο μοναδικός που στάθηκε στο ύψος του για ακόμα μια φορά. Και φέτος έχει λιώσει η καραμέλα πως η ομάδα δεν έλαβε στήριξη από τον κόσμο. Είχε στήριξη σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και δεν μπόρεσε να ανταμείψει αυτούς που ήταν εκεί σε κάθε στιγμή...