Μέχρι το τέλος της περσινής σεζόν η ΑΕΚ Betsson έβγαζε μια εικόνα ομάδας που εθιζόταν στην ήττα, ήταν σοφτ και «λύγιζε» την κρίσιμη ώρα. Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.

Το παιχνίδι στο Αλεξάνδρειο, απέναντι στον Άρη του Γιάννη Καστρίτη, ήταν το πρώτο crash test της σεζόν για την ΑΕΚ Betsson. Όχι τόσο για την πορεία της στο πρωτάθλημα, αλλά για τον χαρακτήρα του γκρουπ, την ανθεκτικότητα και το μέταλλο σε δύσκολες συνθήκες. Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος άλλωστε έδινε την δυνατότητα στην Ένωση να δοκιμάσει τις αντοχές της στην πλέον αφιλόξενη έδρα του πρωταθλήματος.

Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι το παιχνίδι του Σαββάτου ο Άρης είχε πάρει τον... αέρα της Ένωσης. 5 σερί νίκες εντός και εκτός έδρας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Κάτι που έδειχνε πως οι Θεσσαλονικείς είχαν βρει το κουμπί της ΑΕΚ Betsson. Ειδικά εντός έδρας.

Το Αλεξάνδρειο ήταν κατεξοχίν μια έδρα στην οποία η Ένωση υπέφερε και πολλές φορές λύγιζε. Αυτή όμως δεν ήταν μία από εκείνες τις φορές. Διότι το απόγευμα του Σαββάτου η ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα είχε πλάνο, άφησε στην άκρη την αστοχία και την «θερμή» ατμόσφαιρα στο πρώτο ημίχρονο και όταν χρειάστηκε να πατήσει το γκάζι το έκανε.

Η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν εικόνα ομάδας που ξέρει τι θέλει και πώς θα το πάρει. Ακόμα κι αν το πρώτο βιολί της ομάδας, ο Χάντερ Χέιλ, δεν ήταν σε καλή μέρα, με 5 πόντους και 1/9 σουτ, υπήρχαν οι λύσεις για να φέρουν τη νίκη.

Ο Σι Τζέι Μπράις είναι τα καλύτερα 200 χιλιάρικα που έχει δώσει η Ένωση εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ο Αμερικανός έχει all-around impact και το κυριότερο δεν «κλέβει» προσπάθειες από τους συμπαίκτες του, δεν κάνει εξεζητημένα πράγματα, δεν ζημιώνει την ομάδα με το παιχνίδι του. Η εμφάνισή του ήταν από αυτές που δείχνουν πως μια ομάδα για να χτίσει κάτι σπουδαίο θέλει ρολίστες πολυτελείας όπως είναι ο Μπράις. Εκείνος κράτησε την ομάδα του «μέσα» στο παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο, εκείνος της έδωσε τη σπίθα στο δεύτερο.

Την ώρα της κρίσης όμως βγήκαν μπροστά τα βαριά πυροβολικά. Ο ΡαϊΚουάν Γκρέι «κατάπιε» όλη την φροντ λάιν του Άρη μόνος του. Στο τέταρτο δεκάλεπτο η μπάλα πήγε συστηματικά στα χέρια του και εκείνος είτε σκόραρε, είτε δημιουργούσε φθορά. Μπανκς, Ρόμπερτς, Χατζηδάκης... Δεν έβλεπε κανέναν. Τόσο απλά.

Όταν η ΑΕΚ Betsson χρειάστηκε μεγάλα σουτ, ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας ήταν εκεί. Ο Λιθουανός «τελείωσε» το ματς με δικά του τρίποντα και έκανε τον κόσμο να ασχολείται με το Άρης-Λαμία πριν καν μπούμε στο τελευταίο δίλεπτο. Εξαιρειτκή εμφάνιση από τον Λιθουανό που και στην άμυνα ήταν εκπληκτικός, εξαφανίζοντας και τον Νόλεϊ, αλλά και τον Μαντζούκα.

Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως η ΑΕΚ έβγαλε σκληράδα, ενέργεια και έχτισε την ταυτότητά της σε ένα πολύ απαιτητικό περιβάλλον. Όσα δεν έδειξε καμία στιγμή την περσινή σεζόν, έβγαλε δείγμα αυτών σε ένα ημίχρονο. Σε αυτό το παιχνίδι δεν έκανε απλώς ένα βήμα μπροστά, αλλά ένα... άλμα μπροστά, σε όλα τα επίπεδα.

Αποδεικνύοντας πως κάτι (πολύ) καλό χτίζεται από τον Ντράγκαν Σάκοτα. Με μεθοδικότητα και υπομονή.

ΥΓ. Η εικόνα του Άρη ήταν πάρα πολύ άσχημη. Λείπει το επιθετικό ταλέντο από το ρόστερ, με τις απουσίες των Λαζέφσκι και Χοτζ, αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο τρομακτικό είναι το έλλειμμα στην φροντ λάιν. Εκεί όπου πραγματικά έχει τεράστιο πρόβλημα. Είναι πολύ φυσιολογικό το 0-5 σε Ελλάδα και Ευρώπη στο ξεκίνημα της σεζόν και με το καλημέρα έχει να ανέβει... βουνό. Ειδικά σε βραδιές που ο Βασίλης Τολιόπουλος θα είναι πολύ καλά μαρκαρισμένος από την αντίπαλη άμυνα, όπως έγινε από την Ένωση.