Η εμφάνιση απέναντι στο Μαρούσι σε καμία περίπτωση δεν αφήνει ικανοποιημένο τον Πλάθα. Το τελικό αποτέλεσμα όμως ήταν μια νίκη που δείχνει τον χαρακτήρα της ΑΕΚ, ακόμα και σε καταστάσεις με υψηλό βαθμό δυσκολίας. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.
Όσοι περίμεναν εύκολη νίκη της ΑΕΚ απέναντι στο Μαρούσι, που πήγε στα Λιόσια χωρίς τον πιο ποιοτικό παίκτη του (Μίροσλαβ Ραντούλιτσα) διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Η Ένωση δεν κατάφερε να επιβάλλει το παιχνίδι της σε κανένα σημείο της αναμέτρησης, διότι η ομάδα του Γιώργου Λιμνιάτη συσπειρώθηκε και μέσα από μια μοναδική παράσταση του Άχμεντ Χιλ, που μέτρησε 40 πόντους στο κλειστό των Λιοσίων, κατάφερε να μείνει μέσα στο παιχνίδι.
Δεν ήταν όμως μόνο οι 40 πόντοι του Χιλ που έκαναν τη διαφορά στο θρίλερ που παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου. Διότι η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε πολύ. Υπέφερε για να είμαστε ακριβείς, μέχρι να φτάσει σε αυτή τη νίκη. Γιατί υπέφερε; Διότι επέτρεψε σε Χιλ, Μπρίσκο και Τζούστον να βroyn ρυθμό στην επίθεση. Οι τρεις παίκτες ήταν που κράτησαν την ομάδα των βορείων προαστίων μέσα στο ματς σε όλο το 40λεπτο.
Η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε γιατί ποτέ δεν βρήκε ρυθμό. Δεν μπόρεσε να τρέξει σε καμία στιγμή στο παιχνίδι, δεν μπόρεσε να βγάλει ένταση στην άμυνα, μόνο με κάποιες εκλάμψεις. Μέχρι το τελευταίο 5λεπτο ήταν μετρημένες οι φορές που έβγαλε 2η διαδοχική καλή άμυνα, δείγμα του πόσο καλά «διάβαζε» το παιχνίδι το Μαρούσι, αλλά και πόσο απουσίαζε η ένταση στο πίσω κομμάτι του παρκέ για την Ένωση.
Συν τοις άλλοις, παρά τους 91 πόντους η Ένωση είχε πρόβλημα και στην επίθεση. Αναλώθηκε σε πολλές περιπτώσεις σε ατομικές ενέργειες. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι την τρίτη περίοδο μέτρησε 6 ασίστ και τελείωσε το παιχνίδι με 13. Μοίρασε εν ολίγοις 7 στο τέταρτο δεκάλεπτο, όπου ήταν πιο ισορροπημένη εικόνα της, συγκριτικά με τα προηγούμενα τρία δεκάλεπτα.
Το γεγονός πως φτάσαμε να κρίνεται το παιχνίδι στο τελευταίο δευτερόλεπτο αποτελεί σημείο προβληματισμού για την Ένωση, χωρίς αμφιβολία. Την ίδια στιγμή όμως όμως ο τρόπος με τον οποίο ήρθε το θετικό αποτέλεσμα καταδεικνύει τον χαρακτήρα που χτίζει αυτή η ομάδα από τον Αύγουστο έως και σήμερα. Προφανώς σε μια τόσο μεγάλη σεζόν όπως η φετινή, με διαδοχικά παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, θα υπάρξουν 40λεπτα όπως αυτό του Σαββάτου, όμως το γεγονός πως η ΑΕΚ καταφέρνει να κερδίζει ακόμα και σε τέτοιες βραδιές λέει πολλά.
Στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία η εικόνα, αλλά το αποτέλεσμα. Και η ΑΕΚ πήρε αυτό που ήθελε σε παιχνίδι που της είχε στραβώσει, δεν το ήλεγχε στην μεγαλύτερη διάρκειά του, αλλά έβγαλε προσωπικότητα. Ίσως για δεύτερη φορά στη σεζόν. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουν άπαντες από το παιχνίδι του Σαββάτου.
Για όλα τα υπόλοιπα έχει... γνώση ο Πλάθα. Και αυτός θα βρει την άκρη στην τελική.