Με τον Λιβάι όλα θα (πρέπει να) γίνουν με τους όρους της ΑΕΚ

Η ιστορία Γκαρσία είναι περίπλοκη και σημαντική, αλλά πρέπει να εξελιχθεί και να λήξει πρωτίστως με την ΑΕΚ διπλά κερδισμένη. Γράφει ο Κώστας Τσίλης.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Απολύτως…δυστυχώς, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, κυριαρχεί το money talks. Εμπόριο, προϊόν, κέρδος. Παρότι πρόκειται για μπάλα και για ψυχαγωγία και κυρίως για ψυχές. Αυτή είναι η (μάλλον δυστοπική) πραγματικότητα. Η ΑΕΚ όλο αυτό κάποιες φορές έχει καταφέρει να το ντριμπλάρει. Εννοώ στο μεταγραφικό κομμάτι.

Για παράδειγμα στην περίπτωση του Πινέδα. Ένας παίκτης βασικός στην εθνική του Μεξικού που κατέκτησε το Gold Cup, στην κορυφαία ενδεκάδα της διοργάνωσης και νταμπλούχος, είναι δεδομένο πως θα έβρισκε ένα πολύ καλύτερο συμβόλαιο απ’ αυτό που πήρε στην Ελλάδα. Αλλά η ΑΕΚ, λόγω Αλμέιδα και όχι μόνο, πέτυχε να κάνει τον Πινέδα να αγνοήσει το money talks και να κάνει αυτό που του έλεγε η ψυχούλα του.

Πιο πριν κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με τον Αραούχο. Αλλά η ΑΕΚ ξέρει πως δεν μπορεί να γίνεται και κάθε μέρα. Το προσπαθεί τώρα με τον Γκαρσία. Βάζει στο τραπέζι το περιβάλλον ποδοσφαιρικής ασφάλειας αλλά και εξέλιξης που μπορεί να του εγγυηθεί. Βάζει και το γεγονός πως αυτό το περιβάλλον, τον έχει κάνει ήδη να νιώθει ευτυχισμένος και γεμάτος. 

Αλλά από την άλλη μεριά, τα λεφτά είναι πολλά και το δέλεαρ τεράστιο. Χορός εκατομμυρίων έχει στηθεί γύρω από τα πόδια του Λιβάι. Και όχι πετροδόλαρα που προέρχονται από ποδοσφαιρικά νεκροταφεία, αλλά από ομάδα που παίζει σε ένα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης και με εξασφαλισμένη συμμετοχή στους ομίλους του Champions League.

Η ΑΕΚ φυσικά και ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει. Και σε πόσο μεγάλο σταυροδρόμι βρίσκεται ο Γκαρσία. Ανθρώπινο και λογικό. Όπως όμως και λογικό είναι η ΑΕΚ να κοιτάξει πρωτίστως το δικό της συμφέρον. Ούτε θα ήταν σωστό και λογικό, ούτε πρόκειται η ΑΕΚ να κόψει τα φτερά του Λιβάι που νομοτελειακά θα ανοίξουν για καλύτερο πρωτάθλημα.

Ωστόσο ότι είναι να γίνει, θα (πρέπει να) γίνει με τους όρους που είναι για το συμφέρον της ΑΕΚ. Διότι ξέρετε και κάτι άλλο, δεν γίνεται να συζητάμε πως ακριβώς επειδή είναι πλήρως εμπορευματοποιημένο το ποδόσφαιρο, είναι λογικό να δελεάζεται ο κάθε Γκαρσία από τα εκατομμύρια και από την άλλη μεριά να ψέγουμε μια ομάδα που θέλει να κάνει το ίδιο.

Η ΑΕΚ επένδυσε στον Γκαρσία. Οικονομικά, καθώς έδωσε 2,2 για να πάρει το 60% των δικαιωμάτων του. Και να το έχει δικό της, μέχρι και το 2025 έτσι κι αλλιώς. Επένδυσε πέρυσι το καλοκαίρι και αγωνιστικά, καθώς ο Αλμέιδα δημιούργησε επί της ουσίας έναν σέντερ φορ που λέγεται Λιβάι, χωρίς πριν να υπάρχει. Και τώρα αυτός ο χορός των εκατομμυρίων που έχει στηθεί γύρω από το όνομα του Γκαρσία, δεν γίνεται να βγάλει ωφελημένο τον παίκτη και ζημιωμένη την ΑΕΚ. Πρέπει να κερδίσουν και οι δυο. Και δεν εννοώ μόνο οικονομικά. Αλλά και αγωνιστικά.

Ο Αλμέιδα δεν βλέπει στις προπονήσεις ένα παιδί που έχει ξεμυαλιστεί μ’ όλο αυτό που συμβαίνει και μετρά τις μέρες για την μεταγραφή του. Αντίθετα βλέπει έναν Γκαρσία που δεν πήρε καθόλου άδεια μετά το Gold Cup για να ενσωματωθεί νωρίτερα στην προετοιμασία της ΑΕΚ, που έχει βάλει πέντε γκολ στα δυο φιλικά που έπαιξε και που είναι προσηλωμένος στην δουλειά του. Παρόλα αυτά, επειδή υπήρξε ποδοσφαιριστής πολλών αστέρων και μεταγραφών πολλών εκατομμυρίων, μπορεί να νιώσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Γκαρσία.

Όμως ο Αλμέιδα δεν έχει να σκεφτεί μόνο τον Λιβάι, αλλά συνολικά 25 ποδοσφαιριστές. Την ομάδα δηλαδή. Και παρότι τους ποδοσφαιριστές του έχει σαν παιδιά του, αυτό που πρωτίστως τον ενδιαφέρει, είναι να προχωρήσει η ΑΕΚ όπως πρέπει. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εκείνο που θέλει ο Αλμέιδα, είναι να έχει έναν βασικό σέντερ φορ με τα χαρακτηριστικά που θέλει, ετοιμοπόλεμο. Αυτή είναι η συνθήκη. Και με βάση αυτή την συνθήκη, θα κινηθεί και αναλόγως η ΑΕΚ στην διαχείριση των προτάσεων για τον Γκαρσία. Ήδη, με βάση αυτό, έχει απορρίψει την πρόταση των 21,5 εκατομμυρίων.

Δεν έχει επιβεβαιωθεί από κανέναν πως ισχύει αυτό που έγραψαν οι Ισραηλινοί περί εκτόξευσης της προσφοράς της Λανς στα 28 εκατομμύρια. Μοιάζει περίεργο να ανέβηκε τόσο πολύ, τόσο γρήγορα. Εκτός αν καίγεται τόσο πολύ να τελειώσει εδώ και τώρα την υπόθεση. Δεν μοιάζουν έτσι τα πράγματα. Μπορεί όντως να μπει σε βελτιωμένη πρόταση η Λανς. Δεν αποκλείεται επίσης ακόμα και να φτάσει σ’ ένα ποσό, που η ΑΕΚ δύσκολα να μπορεί να το αρνηθεί. Ειδικά από την στιγμή που και τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή θα έχει αρχίσει πλέον να τον… ξεμυαλίζει. Αλλά ακόμα και αυτή η διαχείριση, αν χρειαστεί να γίνει, θα (πρέπει να) είναι με τους όρους της ΑΕΚ.

Ο μήνας έχει 25 του Ιούλη. Υπάρχει παιχνίδι της ΑΕΚ για την Ευρώπη στις 8 ή 9 του Αυγούστου. Και στις 15. Ο Αλμέιδα θέλει να έχει έναν βασικό σέντερ φορ για να παίξει αυτά τα παιχνίδια και να δώσει την μάχη της πρόκρισης για τα Play Offs του Champions League. Και μετά ακολουθούν άλλες δυο μάχες. Επομένως πάνω σ’ αυτό το δεδομένο, η ΑΕΚ θα κινηθεί και θα διαχειριστεί την υπόθεση του Γκαρσία. Για να το έχουμε καθαρό, καμμιά Λανς δεν μπορεί να πιέσει με οποιονδήποτε τρόπο την ΑΕΚ, να δεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία στους δικούς της χρόνους.

Δεν μπορεί η ΑΕΚ να επιβάλλει τους κανόνες του παιχνιδιού, προφανώς. Έχει την δυνατότητα όμως, να βάλει τους όρους και τους χρόνους της. Μια επικοινωνιακή απειλή δηλαδή από την Λανς, πως θα αποσυρθεί από την υπόθεση, δεν… ζορίζει μια ομάδα η οποία, θυμίζω, έχει ως θέση πως ο Γκαρσία δεν πωλείται. Σίγουρα θα έχει ψωμί το πράγμα. Διότι η Λανς δείχνει πως θα επιμείνει ενώ δεν αποκλείεται να εμφανιστούν και άλλοι μνηστήρες. Αλλά είναι μια ιστορία, που πρέπει να κυλήσει και να λήξει, πρωτίστως με όρους που θα βγάλουν την ΑΕΚ διπλά κερδισμένη. Οικονομικά, αλλά και αγωνιστικά.