Η αποστολή κόντρα στον Ολυμπιακό ήταν δύσκολη, λόγω των καταστάσεων που είχαν διαμορφωθεί. Στην πράξη επιβεβαιώθηκε ο βαθμός δυσκολίας, όμως η ΑΕΚ μπορεί να κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία, αρκεί να ακούσει τα... καμπανάκια. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.
Τα πράγματα ήταν συγκεκριμένα από την πρώτη στιγμή, στο πρώτο παιχνίδι του 2024. Η ΑΕΚ αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό έχοντας μια πολύ μεγάλη απουσία (Μιντάουγκας Κουζμίνσκας) και δύο παίκτες που αποκτήθηκαν πρόσφατα αλλά δεν ήταν σε θέση να παίξουν (Ρίκι Λίντι, Μπράντον Νάιτ). Επί της ουσίας, η Ένωση παρατάχθηκε με 5 ξένους, εκ των οποίων ο ένας (Λάνγκστον Χολ) το τελευταίο διάστημα μοιάζει και να μην έχει ψυχολογία και να είναι εντελώς εκτός ρυθμού.
Πράγμα που επιβεβαιώθηκε και στην αναμέτρηση του κλειστού των Λιοσίων, με τον έμπειρο γκαρντ πλέον μετά και τις συνθήκες που διαμορφώνονται να μοιάζει ως... αδύναμος κρίκος στο ρόστερ όσον αφορά τον κορμό των ξένων.
Στην πορεία του αγώνα τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα, γιατί ο Ολυμπιακός πήγε το παιχνίδι στα μέτρα του, διαχειρίστηκε το προβάδισμά του με ευκολία και χωρίς να το χάσει σε κανένα σημείο της αναμέτρησης και έφτασε στη νίκη δίκαια και σχετικά άνετα, υπό την έννοια πως δεν χρειάστηκε να πατήσει το γκάζι και να σπαταλήσει παραπάνω ενέργεια από το επιθυμητό. Το γεγονός άλλωστε πως ο Μπαρτζώκας είχε την πολυτέλεια να αφήσει έξω τον Αϊζάια Κάνααν αποτυπώνει και τον τρόπο που σκεφτόταν για την αναμέτρηση.
Την ίδια στιγμή η ΑΕΚ που είχε έλλειψη λύσεων ποσοτικά, είδε και τους κομβικούς της παίκτες να μένουν σε κακό απόγευμα. Ο Τίλμαν τα... έσπασε κοντά στο καλάθι με 7/20 σουτ, ο Ραντλ δεν βρήκε ποτέ ρυθμό επιθετικά (2/13 σουτ), την ίδια ώρα που και ο Χολ ήταν... άλλου. Κάπως έτσι η Ένωση βρέθηκε να παλεύει με τον ΜακΡέι αν παίρνει φωτιά στην τέταρτη περίοδο, αλλά και τους Καράμπελα, Κουζέλογλου, Νετζήπογλου, που συνεχίζουν τις πολύ καλές εμφανίσεις.
Θετική όμως ήταν και η παρουσία του Τζόρνταν Μόργκαν, που όσο περνάει ο καιρός αφομοιώνει όλο και περισσότερο τα «θέλω» του προπονητή του και μπαίνει στην εξίσωση.
Ακόμα κι έτσι η ΑΕΚ κατάφερε να πλησιάσει και να διεκδικήσει κάτι από το παιχνίδι. Μείωσε στους 4, έχοντας ώθηση από τον κόσμο, όμως αυτή δεν ήταν αρκετή. Διότι δεν είχε τις λύσεις την κρίσιμη ώρα να βρει το μεγάλο σουτ που θα την φέρει ακόμα πιο κοντά στον αντίπαλό της. Μια κουβέντα που θα ήταν διαφορετική -λογικά- εφόσον αγωνίζονταν Λίντο και Νάιτ.
Το παιχνίδι στα Λιόσια έχει αρκετά πράγματα να δώσει ως τροφή για σκέψη για τη συνέχεια, την ίδια ώρα που η ΑΕΚ είχε αρκετά κακώς κείμενα να διορθώσει. Όπως το ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός ανανέωσε πολλές επιθέσεις, δημιουργώντας σημαντικό πρόβλημα στο ζωγραφιστό. Για μια ομάδα σαν την Ένωση άλλωστε το ριμπάουντ είναι θεμελιώδες για το παιχνίδι της και από τη στιγμή που δεν το ελέγχει, τότε μπαίνει σε κατάσταση δυσκολίας. Όπως συνέβη την Κυριακή.
Το ζητούμενο είναι η ΑΕΚ να αντιδράσει το ερχόμενο Σάββατο κόντρα στον Απόλλωνα, στην Πάτρα. Να βάλει τους δύο ξένους στο ροτέισιον όσο το δυνατόν πιο ομαλά και να αποκτήσει ισορροπία στις προπονήσεις. Διότι τις τελευταίες εβδομάδες υπήρχε λειψανδρία, οπότε είναι κομβικό ο Πλάθα να έχει και πάλι όλα τα όπλα στη φαρέτρα του.
Για να μπορούν να ολοκληρώνονται προσπάθειες ανατροπής, όπως αυτή κόντρα στον Ολυμπιακό.
ΥΓ. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, γέμισε το κλειστό των Λιοσίων και δημιούργησε εξαιρετική ατμόσφαιρα. Είναι στο χέρι του Πλάθα και των παικτών του να τον φέρουν και πάλι στο γήπεδο, όμως την ίδια ώρα είναι πολύ σημαντικό πως η ομάδα έχει το δικό της σταθερό κοινό.