Η ΑΕΚ (δεν) επιστρέφει στην Αθήνα πανέτοιμη

Ο Κώστας Τσίλης επιστρέφει μαζί με την αποστολή της ΑΕΚ από την Ολλανδία και γράφει για όσα έδειξε και έκανε ο Αλμέιδα με την… αγέλη του και όσα υπάρχουν μπροστά για να κάνει

Στα πολλά τελευταία χρόνια, αν υπήρχε βασικό στάδιο της προετοιμασίας της ΑΕΚ, που θα ολοκληρωνόταν χωρίς να εμφανιστεί ούτε για μια μέρα, ούτε μισή βασική μεταγραφή, η γκρίνια και η αμφισβήτηση θα είχε xτυπήσει θερμοκρασίες μεγαλύτερες από του Νέστορα. Αν δε, αυτή η προετοιμασία γινόταν και εν τη απουσία των πιο κομβικών παικτών, τότε θα μιλούσαμε εύκολα για καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να εκραγεί. Και ας είχε κερδίσει με 3-0 και 5-0 αντίστοιχα τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ουκρανίας.

Τώρα όμως η ΑΕΚ τα κάνει όλα από θέση νταμπλούχου αλλά κυρίως διανύει την εποχή Αλμέιδα. Μια εποχή που όλα περιβάλλονται από εμπιστοσύνη σε επιλογές και πρακτικές και μετά από πολλά χρόνια στην ΑΕΚ, απόλυτη ποδοσφαιρική λογική. Όχι αυτοδίκαια. Ούτε απλώς επειδή πέρυσι κατακτήθηκε το ντάμπλ. Αλλά επειδή και πάλι αυτό που ο Αλμέιδα μοντάρει και φτιάχνει, δείχνει το ίδιο και ίσως ακόμα καλύτερο ή και πιο απολαυστικό, απ’ αυτό που πέρυσι κυριάρχησε παντού και κέρδισε τα πάντα.

Ο Πελάδο αυτές τις 17 μέρες στο Μπουργκ Χάαμσταντ δούλεψε όντως χωρίς καμία βασική μεταγραφή. Αλλά μας έβαλε όλους στην διαδικασία να καρφώσουμε τα μάτια μας πάνω στον Ζίνι κυρίως, που ολοκλήρωσε την προετοιμασία με τρια γκολ σε δυο φιλικά αλλά και στους Λαμαράνα και Ρόκσον, που αποκτήθηκαν για την Β ομάδα. Δούλεψε επίσης χωρίς τον Πινέδα που ετοιμάζεται να σηκώσει μια ακόμα κούπα αυτή την φορά με το Μεξικό. Δούλεψε και χωρίς τον Αραούχο που όλο και κερδίζει έδαφος για να επιστρέψει ακόμα νωρίτερα. Δούλεψε ακόμα και χωρίς τον Γκατσίνοβιτς, που για μεγάλο διάστημα χρειάστηκε να προφυλαχθεί. Για τον Φερνάντες δυστυχώς είναι ακόμα έτσι κι αλλιώς πολύ νωρίς να συζητάμε.

Όπως έπρεπε κι όπως σχεδιάστηκε

Παρόλα αυτά η δουλειά έγινε και σωστά και όπως ακριβώς την ήθελε ο Αλμέιδα. Και αυτό φαινόταν και από τις προπονήσεις, από το κλίμα και από την διάθεση όλων ανεξαιρέτως και κυρίως του Αργεντινού τεχνικού που έδινε τον τόνο. Αλλά φάνηκε και από την εικόνα στα δυο από τα τρία φιλικά, που για να ξέρουμε και τι λέμε ήταν βαρέων. Η Αντβέρπ νταμπλούχος Βελγίου και πιο έτοιμη, εισέπραξε τρία. Η Σαχτάρ που θα παίξει σίγουρα ομίλους Champions League, που 29 μπαίνει στο πρωτάθλημα της και 6 Αυγούστου παίζει φιλικό με την Τότεναμ, έφαγε πέντε και κινδύνεψε για πολλά περισσότερα.

Θα πει κάποιος, πως τα αποτελέσματα στα φιλικά δεν έχουν σημασία. Θα πει και ο Αλμέιδα αυτό που λέει πάντα. «Τα φιλικά γίνονται για να γίνουν και μετράει η δουλειά στις προπονήσεις». Όμως τα αποτελέσματα της ΑΕΚ στα ζόρικα φιλικά, ήταν σε απόλυτη στοίχιση με την εικόνα που είχε η ομάδα στο γήπεδο. Και κυρίως σε απόλυτη στοίχιση μ’ αυτό που θέλει να φτιάξει ο Αλμέιδα και που φαίνεται πως θα είναι ίδιο αλλά και πιο… εξελιγμένο μοντέλο σε σχέση με πέρυσι.

Και μην ξεχνάτε ποτέ, πως ο προπονητής δεν βλέπει και δεν ασχολείται (μόνο) με την μεγάλη εικόνα. Ναι, προφανώς ο Αλμέιδα γούσταρε τρελά να βλέπει τον Γκαρσία, που αυτός τον έκανε φορ, να βάζει τρία γκολ στην Σάχταρ και το ένα να είναι πιο όμορφο από το άλλο. Όμως είναι δεδομένο πως αυτό που ο Αργεντινός γούσταρε ακόμα περισσότερο, ήταν τον τρόπο που μπήκε το πρώτο γκολ. Πρέσινγκ πνίξιμο, κλέψιμο και σωστές συνεργασίες. Όλη η φάση του πρώτου γκολ με την Σαχτάρ, ήταν αυτό που δουλεύει, φτιάχνει και θέλει να βλέπει ο Αλμέιδα. 

Σε αντίθεση με αυτό που έδειξε και η Αντβέρπ και η Σαχτάρ απέναντι στην ΑΕΚ, η Ένωση σ’ αυτά τα δυο φιλικά είχε εικόνα ετοιμότητας. Παρόλο που σπανίως ο Άμραμπατ θα παίξει στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Και παρόλο που δεν υπήρχε ούτε Πινέδα, ούτε Γκατσίνοβιτς, ούτε Αραούχο, ούτε τον Φερνάντες και στο τελευταίο φιλικό ούτε και Μάνταλος. 

Είναι όμως ο κορμός που έχει η ΑΕΚ και που ο Αλμέιδα ήθελε περισσότερο από κάθε τι άλλο να τον διατηρήσει, είναι πολύ δουλεμένος. Πλέον με μια ολόκληρη νταμπλούχα σεζόν αλλά και δυο ολοκληρωμένα βασικά στάδια της προετοιμασίας με τον Αλμέιδα και το επιτελείο του. Και αρχίζουμε όλοι να καταλαβαίνουμε τώρα, αυτό που έλεγαν από την αρχή όσοι ήξεραν καλά τον Αργεντινό. Πως η δεύτερη σεζόν της δικής του ομάδας, θα είναι ακόμα καλύτερη.

Η δουλειά στην Αθήνα

Για να ξέρουμε και τι λέμε, έστω και αν μπορεί να έδειξε έτσι απέναντι στην Σάχταρ, η ΑΕΚ δεν επιστρέφει στην Αθήνα έτοιμη για να μπει στις μάχες της Ευρώπης αλλά και στη σεζόν. Έχει μπροστά της δρόμο. Έχει ακόμα και σχεδόν τρεις εβδομάδες δουλειάς, μέχρι να μπει στο γήπεδο για το πρώτο ματς των προκριματικών του Champions League. Έχει να βάλει στην εξίσωση τον Πινέδα. Τον πιο κομβικό δικό της παίκτη και τον καλύτερο του περυσινού πρωταθλήματος. Έχει να βάλει και μεταγραφές. Που θα είναι σίγουρα δυο, αλλά θα είναι απίθανό να μην είναι παραπάνω.

Σκεφτείτε πως αφού εμφανίστηκε στο Μαϊαμι η απαλλαγή του ο Μέσι, ο Πιζάρο παίρνει αεροπλάνο και έρχεται στην Αθήνα για να υπογράψει και να πιάσει δουλειά. Και να μπει στις θέσεις πίσω από τον φορ. Εκεί που ήδη υπάρχουν ο Ελίασον, ο Άμραμπατ, ο Τσούμπερ, ο Μάνταλος και ο Γκατσίνοβιτς. Και ενδεχομένως ο Πινέδα, ειδικά στα ματς που ο Αλμέιδα θα πάει με δίδυμο Γιόνσον και Σιμάνσκι. Και έρχεται και ο Αραούχο από τον Σεπτέμβριο. Σίγουρα όμως για να ζήτησε και να φέρνει ο Αλμέιδα τον Πιζάρο, θα έχει σκεφτεί ακριβώς που και πως θα τον χρησιμοποιήσει. Ακόμα και το πότε.

Στην Αθήνα θα προστεθεί στην εξίσωση ο Πιζάρο και κάποια στιγμή θα προστεθεί και ένας ακόμα στόπερ. Ίσως και μια ακόμα προσθήκη. Θα μπει ο Πινέδα, θα επιστρέψουν ξανά σε φουλ ρυθμούς και ο Γκατσίνοβιτς και ο Μάνταλος. Και αυτή η ομάδα που έμοιαζε έτοιμη ήδη από την Ολλανδία, που ήδη έβγαζε όμορφα πράγματα στο γήπεδο, θα δουλέψει στην τακτική χωρίς ρυθμούς προετοιμασίας και άρα χωρίς πλέον βαριά πόδια και με συμπληρωμένο το παζλ όλων αυτών που ήθελε ο Αλμέιδα από τον αρχικό σχεδιασμό. Μια συνθήκη που μοιάζει ιδανική για να μπορέσει ο προπονητής να περάσει την ΑΕΚ από το στάδιο που δείχνει στο μάτι έτοιμη αλλά έχει πράγματα να κάνει, σ’ αυτό που θα είναι πραγματικά έτοιμη για να μπει στις ευρωπαϊκές «μάχες» του Αυγούστου.