Η ΑΕΚ πρέπει να αδράξει την εποχή Αλμέιδα

Ο Κώστας Τσίλης ήταν παρών σε ακόμα μια από τις περισσότερες από κάθε άλλον προπονητή της ΑΕΚ, συζητήσεις εφ' όλης της υλης με τον Αλμέιδα και γράφει για μια εποχή που το κλαμπ πρέπει και να απολαύσει και κυρίως να αδράξει ανεξάρτητα (ακόμα και) από τα αποτελέσματα

Σ’ αυτόν τον σχεδόν 1,5 χρόνο πλέον, που ο Αλμέιδα είναι στο τιμόνι της ΑΕΚ, έχει σταθεί απέναντι σ’ εμάς του ρεπορτέρ και κατ’ επέκταση στον κόσμο της ομάδας για να μιλήσει, σίγουρα διψήφιο αριθμό. Όχι απλώς να κάνει μια δήλωση στα πεταχτά με κλισεδιές, τυπικούρες και έξω από την πόρτα. Για εφ’ όλης της ύλης κουβέντα συζητάμε και μ’ όλα όσα αφορούν την ΑΕΚ πάνω στο τραπέζι. Χωρίς καμία υπεκφυγή για απολύτως κανένα ζήτημα.

Δεν υπάρχει ούτε ένας από τους προκατόχους του Αλμέιδα, εδώ και παραπάνω από δυο δεκαετίες, που να είχε κάνει τόσο πολλά και τόσο βαθιά ανοίγματα προς τον κόσμο (διότι αυτό σημαίνουν οι κουβέντες με τους ρεπόρτερ). Ούτε τα μισά και κανείς. Ακόμα και προπονητές που (έπρεπε να) είχαν πολλά πράγματα να πουν στον κόσμο της ΑΕΚ και όφειλαν ακόμα περισσότερα να εξηγήσουν.

Ο Αλμέιδα είναι από την πρώτη μέρα ένα ανοιχτό βιβλίο. Και ως προς την δουλειά του και ως προς την νοοτροπία του, ακόμα και ως προς τα χούγια του. Γι αυτό ήμασταν όλοι απολύτως βέβαιοι πως παρότι και ο ίδιος παραδέχθηκε πως υπήρχε κενό στα στόπερ, καμία μεταγραφή δεν θα ερχόταν απλώς για να γίνει ένα μπάζωμα. Τον έχουμε μάθει καλά τον Αλμέιδα, γιατί μας άφησε να τον μάθουμε καλά.

Για να άναψει το πράσινο φως για να κλείσει η μεταγραφή του Κάλενς, σημαίνει πως είναι είτε ακριβώς αυτό που ήθελε για το κέντρο της άμυνας, είτε πολύ κοντά σ’ αυτό. Θεωρητικά το καταλαβαίνουμε και εμείς, διότι ο Περουβιανός είναι στόπερ με ένταση, ταχύτητα και αριστερό πόδι. Δηλαδή μέσα στα χαρακτηριστικά που έψαχνε η ΑΕΚ. Πρακτικά όμως, για έναν παίκτη που δεν έχουμε δει τι ψάρια πιάνει στο γήπεδο και που έρχεται αρχές Σεπτέμβρη, η ουσιαστική εγγύηση είναι η έγκριση που έδωσε ο Άλμειδα. Και μάλιστα λόγω ιδίας άποψης, καθώς τον ξέρει από το MLS και κάποια στιγμή τον είχε βάλει και στην wish list του, που λέμε και εμείς που συχνάζαμε στο Γουαίτ Χαρτ Λέιν.

Ο Αλμέιδα... εγγυητής 

Στην πραγματικότητα, ο Αλμέιδα αποτελεί επί της ουσίας εγγύηση για όλα στην ΑΕΚ. Όχι απαραίτητα νικών και τίτλων. Διότι μ’ αυτά δεν μπορεί ποτέ κανείς να υπογράψει συμβόλαιο. Παρόλο που ο Αλμέιδα μας έλεγε χθες πως ο μόνος τρόπος για να γίνεις νικητής, είναι πάντα να θέλεις να κερδίσεις παραπάνω απ’ αυτά που έχεις κερδίσει. Όμως ναι, συμβόλαιο με νίκες, δεν υπογράφει ούτε αυτός, ούτε κανείς. Αλλά ο Πελάδο είναι πρακτικά ο εγγυητής και της σταθερότητας και της προόδου του κλάμπ.

Εγγυητής της σταθερότητας διότι από την πρώτη στιγμή, τα πάντα, όλα, τα έκτισε βήμα με το βήμα. Ποτέ με άλμα. Ούτε καν όταν η ομάδα πραγματικά πετούσε. Ακόμα και τώρα που η ΑΕΚ μπήκε στη νέα σεζόν ως νταμπλούχα και εκ των πραγμάτων ως φαβορί, όταν άκουσε να του λένε ως φυσιολογική εξέλιξη πως θα κατακτήσει ξανά το πρωτάθλημα, εκείνος απάντησε με μια φράση. «Κάνω πάντα ένα βήμα την φορά». Όχι στην θεωρία. Αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύει καθημερινά με τους παίκτες του. Που σχεδιάζει και προγραμματίζει. Έτσι έφτασε μέχρι και το νταμπλ και έτσι συνεχίζει.

Είναι και εγγυητής της προόδου. «Δεν γίνεται κάθε φορά που ζητάω έναν παίκτη με μεταγραφή, να ζητάω παίκτη 35 χρονών. Θέλω παίκτες νέους, ταλαντούχους να μείνουν και να βοηθήσουν την ΑΕΚ για καιρό». Αυτά είναι τα λόγια του Αλμέιδα. Τα έργα του; Ο Γαλανόπουλος είναι πιο έτοιμος από ποτέ να βοηθήσει ουσιαστικά την ΑΕΚ. Ο Ζίνι από την ΑΕΚ Β που δεν σκόραρε, μπαίνει ήδη στην φωτιά στα κρίσιμα ματς. Ο Ρόκσον που δεν είχε ξαναδεί στην ζωή του διάδρομο τρεξίματος και φοβόταν να κατέβει, ήταν από τους καλύτερους της προετοιμασίας και αν δεν ήταν άτυχος με τραυματισμό ίσως συζητούσαμε αλλιώς. Ο Χρυσόπουλος είναι ένα πρότζεκτ που θα δουλευτεί 100 λάθη και αν γίνουν σαν αυτό με Πανσερραϊκό, 100 Κάλενς και αν έρθουν.

Η ΑΕΚ του Πελάδο πήρε το νταμπλ. Έφτασε κοντά να παίξει Champions League, μπήκε τελικά στο Europa League. Μπορεί να μην το ξαναπάρει το πρωτάθλημα φέτος ή να μην ξαναπάρει το κύπελλο. Παρόλο που ο Αλμέιδα πιστεύει πολύ στην δουλειά του και κυρίως στο γκρουπ του. «Η ΑΕΚ θα είναι ξανά ανταγωνιστική» είπε και ποτέ δεν λέει λόγια του αέρα. Έτσι κι αλλιώς αυτή είναι η ουσία. Οι οπαδοί της ΑΕΚ τρελαίνονται όπως όλοι με τις κούπες, αλλά η πραγματική τρέλα τους είναι να βλέπουν μια ομάδα που θα τα κάνει όλα ποδοσφαιρικά σωστά και θα παλεύει τα πάντα μέχρι τέλους. Και σ’ αυτό εγγυητής είναι ο Αλμέιδα.

Η προσωπολατρία έχει «πεθάνει» αλλά... 

Ναι, προφανώς και η προσωπολατρία έχει πεθάνει. Στο ποδόσφαιρο γενικώς την «σκότωσε» η πλήρης εμπορευματοποίηση και στην ΑΕΚ ειδικώς την «έθαψε» όλο αυτό που έγινε το 1996. Όμως η ΑΕΚ ζει την εποχή του Αλμέιδα και είναι μια εποχή που θα πρέπει να την αδράξει. Να εκμεταλλευτεί και να αξιοποιήσει και να ρουφήξει τα πάντα από έναν προπονητή που την ίδια στιγμή που λέει πως «αν ήταν δικός μου παίκτης ο Λιβάι θα τον έδινα», ο ίδιος παραδέχεται πως το δικό του τηλέφωνο κτύπησε πολλές φορές το περασμένο καλοκαίρι αλλά δεν θέλει να πάει πουθενά αλλού γιατί με όρκο στις κόρες του εδώ είναι ευτυχισμένος.

Η ΑΕΚ από τον Αλμέιδα πήρε ήδη ένα νταμπλ. Το πιο ποδοσφαιρικά πιθανό είναι πως θα πάρει και άλλες επιτυχίες. Έχει όμως και σημασία να κερδίσει πράγματα απ' αυτό που είναι και αυτό που πρεσβεύει και κοινωνεί ο Αλμέιδα σχετικά με το ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ κινδύνεψε να μπει σε κύκλο εσωστρέφειας, επειδή αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την νταμπλούχο Βελγίου και αποκλείστηκε από το Champions League συνεχίζοντας στο Europa. Παρόλο που πριν δυο χρόνια, ένα χωριό από την Βοσνία, την είχε στείλει σπίτι της από τον Ιούλιο. Όσο περισσότερο λοιπόν, εμπεδώσει συνολικά ο οργανισμός της ΑΕΚ αυτό το "θα γυρνάμε στα σκ...τα αν κτυπάμε την ομάδα κάθε φορά που δεν πηγαίνει καλά" που είπε ο κόουτς, τόσο πιο θωρακισμένη θα είναι απέναντι σε τέτοια ποδοσφαιρικά παράλογα φαινόμενα. 

Άλλο παράδειγμα. Λίγο έλειψε στην ΑΕΚ να ξεσπάσει καταιγίδα, μόνο στην υποψία πως αντί να αποκτηθεί στόπερ, θα μπουν στο ροτέισον ο 20χρονος Χρυσόπουλος ή ο 21χρονος Ρόκσον ή και οι δυο μαζί. Άλλωστε ένα λάθος του Χρυσόπουλου στο ντεμπούτο του, έμοιαζε σαν το ποδοσφαιρικό προπατορικό αμάρτημα. Κι όμως, αυτό που ο Αλμέιδα προσπαθεί να εξηγήσει, είναι πως το μέλλον της (κάθε) ΑΕΚ περνάει (και) μέσα από τους Χρυσόπουλους και τους Ρόκσον. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με το πάτημα ενός κουμπιού. Ούτε "υπάρχουν μαγικά κόλπα στο ποδόσφαιρο", όπως λέει ο Αλμέιδα. Μέσα από λάθη και ζόρια γίνεται και με εμπιστοσύνη σε προπονητές σαν τον Πελάδο. 

Η ΑΕΚ ζει την εποχή του Αλμέιδα και είναι μια (ακόμα) χρυσή εποχή της. Και αυτό όχι μόνο επειδή κέρδισε τίτλους ή ευρωπαϊκές προκρίσεις. Θα έρθουν και οι ήττες και οι στραβές. Ωστόσο η ΑΕΚ θα εξακολουθεί να κερδίζει από τον Αλμέιδα, διότι θα συνεχίσει να βλέπει το ποδόσφαιρο μέσα από το δικό του μάτι. Αυτό της σκληρής δουλειάς, των καθαρών και τίμιων σχέσεων και της προόδου. Σ' όλα τα επίπεδα. Στο αγωνιστικό και όχι μόνο. 

Η δίκαιη προσέγγιση 

Και κάτι τελευταίο επειδή πάνω απ’ όλα και ο Αλμέιδα βάζει το κομμάτι της δικαιοσύνης. Για να είμαστε δίκαιοι λοιπόν ακόμα και σ’ αυτή την εποχή, τα πράγματα θα κυλούσαν αλλιώς αν γινόντουσαν λάθη και χειρισμοί του παρελθόντος. Η ΑΕΚ όμως το περυσινό καλοκαίρι έκανε οκτώ στις οκτώ απολύτως πετυχημένες μεταγραφές. Η ΑΕΚ το φετινό καλοκαίρι έκανε ρεκόρ σε ποσό μεταγραφής για να κρατήσει τον Πινέδα, έφερε τον Πόνσε με 3,5 εκατομμύρια. Η ΑΕΚ είπε «όχι» σε πρόταση άνω των 20 εκατομμυρίων για τον Γκαρσία και του ανανέωσε και το συμβόλαιο. Απέρριψε ακόμα και πρόταση οκτώ εκατομμυρίων για τον Μουκουντί, ενώ το ρεκόρ πώλησης στην ιστορία της, είναι τα έξι εκατομμύρια του Μπάρκα.

Ακόμα και την ύστατη ώρα της μεταγραφικής περιόδου, η ΑΕΚ διόρθωσε τους όποιους λάθους χειρισμούς έφεραν κωλυσιεργία στο θέμα του στόπερ και έβαλε στο τραπέζι μια περίπτωση κοντά στα θέλω του προπονητή. Διότι μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία, πως αν ο Κάλενς δεν ήταν αυτό ή έστω κοντά σ’ αυτό που χρειάζεται ο Αλμέιδα, θα προτιμούσε να βρει άλλους τρόπος να κλείσει το κενό στα στόπερ, παρά να ανάψει το πράσινο φως. 

Παρά να πάρει παίκτη που δεν θα βοηθήσει σε τίποτα. Οι συμβιβασμοί εις βάρος της ομάδας, έχουν τελειώσει. Είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό της εποχής Αλμέιδα.