Η ΑΕΚ πήγε κόντρα στα σημάδια και ρέφαρε πολύ εγκαίρως για να πιάσει κορυφή

Όλα μα όλα πριν από την σέντρα του ματς με τον Βόλο φώναζαν για ένα σωρό παγίδες, αλλά με Πιερό, με Κοϊτά και με εξαιρετικά τα δυο ακραία μπακ της, η ΑΕΚ έσβησε το στραβοπάτημα με Λαμία και πολύ νωρίς είναι ξανά πρώτη - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Για όσους εμπειρικά πλέον διαβάζουν εύκολα τις ποδοσφαιρικές συναστρίες της ΑΕΚ, αυτό το ματς με τον Βόλο μύριζε παγίδα από χαμηλά στην Δεκελείας. Είχα προηγηθεί την Κυριακή αποτελέσματα λουκούμι. Είχε προκύψει η ευκαιρία και να ρεφάρει η ΑΕΚ το στραβοπάτημα με την Λαμία και να πιάσει και πάλι κορυφή και μάλιστα πριν φύγει η 4η αγωνιστική. Δεν θυμάμαι πολλές φορές κατά το πρόσφατο ή και το μακρινό παρελθόν, η ΑΕΚ τέτοιες ευκαιρίες να τις εκμεταλλεύεται. Αντίθετα θυμάμαι ουκ ολίγες περιπτώσεις που τις πέταξε, ακόμα και με αντίπαλους πολύ πιο απλούς ποδοσφαιρικά απ’ ότι ο Βόλος.

Ήρθε και αυτό που έγινε με τον Γκαρσία λιγότερο από μια ώρα πριν την σέντρα, να συμπληρώσει όλα τα σημάδια που έδειχναν πως το βράδυ ήταν εξαιρετικά πιθανό να μην εξελιχθεί καλά για την ΑΕΚ. Δεν είναι ποτέ εύκολο να χάνεις τον βασικό σου σέντερ φορ όταν ήδη έχεις ανακοινώσει αποστολή. Και έναν τόσο επιδραστικό συνολικά στο παιχνίδι της ΑΕΚ, σέντερ φορ, όπως είναι ο Γκαρσία. Και όταν αυτή η απώλεια, είναι συνολικά η έκτη που έχει μαζευτεί για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Η ΑΕΚ όμως πήγε κόντρα σ’ όλα τα σημάδια. Ακόμα και σ’ αυτά που προέκυψαν όσο εξελισσόταν το ματς, όταν ο διαιτητής Φωτιάς άφηνε να πέφτει ατιμώρητη η κλωτσιά σύννεφο. Όταν στην πρώτη ένταση ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων, πήρε κίτρινη ο πρωταγωνιστής παίκτης του Βόλου αλλά πήρε και κίτρινη ο Μήτογλου που ήταν δέκα μέτρα μακριά από την ιστορία. Και όταν στην δεύτερη ένταση αποβλήθηκε ο Μπονίνι από τον πάγκο της ΑΕΚ αλλά στον πάγκο του Βόλου δόθηκε κίτρινη. Αλλά και όταν ο VAR φώναξε τον διαιτητή να δει για πιθανή αποβολή του Πιερό, σε μια φάση κατά την οποία σε αλληλοτραβήγματα με τον Μύγα, ο Αϊτινός έφαγε δυο πολύ γερές.

Η ΑΕΚ σ’ όλο αυτό δεν τσίμπησε. Παρέμεινε προσηλωμένη και δεν χάλασε το μυαλό της. Επί της ουσίας, νομίζω πως είναι ίσως το πρώτο φετινό ματς, που οι παίκτες του Αλμέιδα έχασαν σε ελάχιστα χρονικά σημεία μέσα στο ματς την στοχοπροσήλωση τους. Ουσιαστικά σ’ ένα μόνο, που ήταν το ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου. Σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο σ’ αυτό, το γκολ που πέτυχε ο Πιερό και έβαλε σχετικά νωρίς την ΑΕΚ με προβάδισμα στο σκορ. Προφανώς έχει σημασία για έναν σέντερ φορ, να σκοράρει στο πρώτο ματς που παίζει με την καινούργια του ομάδα. Αυτό που πραγματικά μου έκανε εντύπωση με τον Αϊτινό, ήταν πως καρμπόν την φάση που σκόραρε, την δούλεψε πολλές φορές κατά την διάρκεια της προθέρμανσης.

Ξέρει δηλαδή πολύ καλά ο Πιερό πως μπορεί και πως θέλει να σκοράρει και το δουλεύει πολύ ακόμα και σε προθέρμανση, για να είναι σε θέση να το κάνει μέσα στο γήπεδο. Και για να μην χάσουμε εντελώς το μυαλό μας, ο τρόπος που έβαλε το γκολ, αν συνιστά κάτι, δεν είναι φάουλ αλλά καθαρό, κλασικό ποδοσφαιρικό παραμάζωμα. Προφανώς ο Πιερό δεν είναι Γκαρσία και η ΑΕΚ θα πρέπει να μάθει να παίζει εντελώς διαφορετικά, ανάλογα με το ποιος από τους δυο θα είναι στην βασική ενδεκάδα. Όμως ο Πιερό βοήθησε συνολικά με το τρόπο παιχνιδιού του και όχι μόνο με το γκολ που έβαλε. Αλλά έπαιξε και ρόλο για να σκοράρει, ο τρόπος που ο Ρότα του στέλνει την μπάλα «λουκούμι» πάνω στο κεφάλι του. Και γενικώς θα είναι άδικο σ’ αυτό το ματς, να πάρει όλη την δόξα ο Πιερό για το γκολ του ή Κοϊτά για το δεύτερο συνεχόμενο γκολ του.

Είναι ένα παιχνίδι που και ο Ρότα από δεξιά και ο Πήλιος από αριστερά κάνουν πολύ καλό παιχνίδι. Κάποιος θα πει πως όταν ο αντίπαλος παίζει με τριάδα στην άμυνα, είναι πιο εύκολο για τους αντίπαλους μπακ να βρουν χώρους. Ο τρόπος όμως με τον οποίο έπαιζε ο Βόλος, με την πεντάδα επί της ουσίας στην άμυνας, αλλά βγάζοντας πάντα και παίκτη από την μεσαία γραμμή στα άκρα, μόνο εύκολη δουλειά δεν έδινε στους μπακ της ΑΕΚ. Το ακριβώς αντίθετο. Και επειδή έχει γίνει πολύ κουβέντα για τους ακραίους μπακ της ΑΕΚ, είναι πολύ άδικο να μην το πιστώνονται, όταν κάνουν τόσο μεστά ματς. Μάλιστα, για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που ο Ρότα και ο Πήλιος, έκαναν πολύ καλό παιχνίδι. Δεν έχουν γίνει ξαφνικά οι καλύτεροι του κόσμου. Αλλά όσο θα κάνουν τέτοιες εμφανίσεις, τοσο θα αξίζει ο Αλμέιδα, η ΑΕΚ, να του στηρίζουν.

Ξαναπάω στο αποτέλεσμα. Ήταν ένα ματς που η ΑΕΚ το χρειαζόταν, ήταν κρίσιμο και σημαντικό να το πάρει και το πήρε. Έδειξε χαρακτήρα. Ότι σημάδια είχε εναντίον της, από ύποπτες ποδοσφαιρικές συναστρίες, μέχρι απουσιολόγιο που μέχρι και λίγα λεπτά πριν την σέντρα γέμιζε σημαντικούς παίκτες, μέχρι σφυρίγματα που θα μπορούσαν να κάνουν το ματς ροντέο, τα κέρδισε. Και πολύ νωρίς, πολύ γρήγορα, ρέφαρε εκείνο το στραβοπάτημα με την Λαμία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ένα στραβοπάτημα που, θα υπενθυμίσω, ήταν με τον αντίπαλο πραγματικά να κρέμεται στα δοκάρια και την μπάλα πραγματικά να μην μπαίνει με τίποτα μέσα. Που έχει την σημασία του.

Και κάτι τελευταίο. Ήταν σπουδαία η κίνηση του Αλμέιδα, να βάλει ως αλλαγή τον Τσιλούλη στο ματς. Θα μπορούσε να βάλει τον Τσούμπερ που δεν έπαιξε λεπτό. Θα μπορούσε να βάλει τον Φερνάντες, που επίσης δεν έπαιξε λεπτό. Επέλεξε όμως να δείξει στον Τσιλούλη, που άκουσε πολλά από πολλούς με δηλητήριο για την πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα του, πως είναι παίκτης της ΑΕΚ. Κανείς δεν ξέρει πότε και αν ο Τσιλούλης θα μπορέσει να ξαναπαίξει. Όμως έμεινε στο ρόστερ και δεν έφυγε, για να παλέψει για την ευκαιρία του. Και ο Αλμέιδα του έδειξε καταρχάς, πως τον βλέπει και δεν είναι αόρατος.