ΑΕΚ vs Oλυμπιακός: Η δύναμη και η κατάθλιψη της έδρας, τα «τσακισμένα φτερά» και οι «ιπτάμενοι ερυθρόλευκοι»!

Τι κι αν τους χωρίζουν μόλις δύο βαθμοί, το αποψινό ντέρμπι μοιάζει πιο…τελευταία ευκαιρία από ποτέ για την ΑΕΚ κόντρα σε έναν Ολυμπιακό σε φουλ φόρμα και απόλυτη ευφορία! Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης.

Ξέρω πάρα πολύ καλά, κι εγώ στην Ελλάδα ζω, πως τις τελευταίες ημέρες έχουν συμβεί απείρως σημαντικότερα πράγματα από οτιδήποτε έχει να κάνει με ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Πράγματα που αφορούν, και απορρέουν από, μια ανείπωτη τραγωδία στην οποία 57 άνθρωποι, στη συντριπτική τους πλειονότητα νέοι, πλήρωσαν με τη ζωή τους διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους αλλά και εγκληματική αμέλεια, τόσο θεσμική – κυβερνητική όσο και συγκεκριμένων προσώπων.

Ξέρω επίσης πως οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της Παρασκευής είναι ένας από τους ελάχιστους λόγους που μπορεί να έχει κανείς για να αισθάνεται, έστω και συγκυριακά, περήφανος ως μέλος της ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα είναι και ένας από τους ελάχιστους λόγους για τους οποίους μπορεί κανείς να περιμένει πως επιτέλους, έστω και τόσο μα τόσο αργά, θα γυρίσουν τα γρανάζια της Πολιτείας, ιδιαιτέρως της Δικαιοσύνης, και θα αποδοθούν οι ευθύνες, πολιτικές και ποινικές.

Τούτων όλων δοθέντων κάπου εδώ εξαντλούνται και τα όσα θα ήθελα, και πιστεύω ότι δικαιούμαι, να μοιραστώ μαζί σας για την τραγωδία των Τεμπών και τις πορείες προ δύο ημερών. Αφήνω την ανάλυση και τη δημοσίευση της όποιας άποψης σε πιο αρμόδιους από εμένα. Σε συναδέλφους που έχουν καθημερινή επαγγελματική τριβή με το ζήτημα, πολύ πιο διεξοδική πληροφόρηση, βαθύτερη γνώση, άρα δικαίωμα και υποχρέωση μαζί, να σας ενημερώσουν και να κινήσουν τα νήματα ΑΥΤΗΣ της δημόσιας συζήτησης. Και περιορίζομαι στον τομέα μου, καθείς εφ’ ω ετάχθη!

Τομέας μου το ΑΕΚ – Ολυμπιακός απόψε στην «ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ», παιχνίδι πολύ πιο σημαντικό, πολύ πιο καθοριστικό για τις εξελίξεις απ’ ό,τι το περιμέναμε μετά από το εντυπωσιακό 6-0 των «ερυθρόλευκων» στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου. Και ήταν τόσο… εκρηκτική η νίκη αυτή της ομάδας του Μεντιλίμπαρ το βράδυ της Τετάρτης που μην έχετε καμιά αμφιβολία, το ωστικό κύμα που προκάλεσε θα φτάσει σίγουρα μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια βράδυ Κυριακής. Και αυτό που συνέβη στο Φάληρο θα παίξει σίγουρα πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των συνθηκών υπό τις οποίες οι δύο ομάδες θα κληθούν να δώσουν τη δεύτερη, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, μεταξύ τους μάχη.

Οι Πειραιώτες θα «κουβαλήσουν» στο χορτάρι όλη την αυτοπεποίθηση του κόσμου, είναι βλέπετε τρία σερί παιχνίδια στα οποία έως και έχουν αιχμαλωτίσει την «Ένωση», τρία στα τρία με συνολικό σκορ 12-1! Και αυτή ακριβώς η αυτοπεποίθηση, η αίσθηση ανωτερότητας μη σας πω, θα κουμπώσει στο προβάδισμα των δύο βαθμών, θα κουμπώσει στην πρόκριση, περί αυτού πρόκειται ουσιαστικά, στον τελικό του Κυπέλλου με ολοζώντανη την προοπτική του νταμπλ, θα κουμπώσει και στα πεπραγμένα στο φετινό Γιουρόπα Λιγκ, ό,τι αυτά συνεπάγονται για την πίστη στο σχέδιο και την αποδοτικότητα της μεθόδου Μεντιλίμπαρ.

Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός πηγαίνει στο ματς με «πυρηνικό οπλοστάσιο» σε βαθμολογικό, αγωνιστικό, πνευματικό και ψυχολογικό επίπεδο, ο μεγαλύτερος, μοναδικός, εχθρός -ο προπονητής του το φωνάζει μέρες τώρα- είναι ο εφησυχασμός. Το τονίζω, εχθρός, όχι αντίπαλος, αυτός είναι και πάλι η ΑΕΚ, δεν την υποτιμώ ούτε την ακυρώνω. Το θέμα όμως είναι, το μείζον θέμα αν με ρωτάτε, ποια ΑΕΚ; Γιατί αν είναι να (μην) εμφανιστεί και πάλι όπως στις τρεις σερί ήττες της στο «Γ. Καραϊσκάκης», ας κάτσει εκεί που κάθεται. Κι επειδή πολλά ακούω και διαβάζω, επιτρέψτε μου, τα θέματα που αντιμετωπίζει η ομάδα του Αλμέιδα, πρώτα και πάνω από όλους ο ίδιος ο Αργεντινός, έχουν να κάνουν τόσο με την προσέγγιση όσο και με τα πρόσωπα.

Γιατί ο ουρανός δεν έπεσε από μόνος του στο κεφάλι των «κιτρινόμαυρων» την Τετάρτη. Πέρα, εννοείται, από τον πανάξιο νικητή, έβαλαν κι αυτοί, σε πολύ μεγάλο βαθμό, το χεράκι τους. Και τώρα καλούνται να διαχειριστούν μια κατάσταση για την οποία δεν ήταν ούτε υποψιασμένοι ούτε, προφανώς, προετοιμασμένοι. Μια συνθήκη παιχνιδιού πρωταθλήματος do or die κι ας μετρούν πέντε σερί νίκες στη διοργάνωση, κι ας έχουν μειώσει στο ελάχιστο και κάτι την απόσταση από την κορυφή, στην οποία και θα βρεθούν σε περίπτωση νίκης.

Όλα τα παραπάνω σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνέθεταν σκηνικό έως και ιδανικό για τους αποψινούς γηπεδούχους! Κι όμως, θα είναι κάθε άλλο παρά… μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Ναι, το κοινό της ΑΕΚ θα γεμίσει και πάλι το γήπεδο. Θα στηρίξει, σίγουρα αρχικά, την προσπάθεια. Αλλά πολύ δύσκολα, και σίγουρα όχι πολύ σύντομα ακόμη και σε περίπτωση νίκης, αυτή είναι και η μεγαλύτερη ζημιά της συντριβής, θα ξαναπιστέψει σε αυτήν. Και είναι ΚΑΙ αυτό που θα πρέπει να διαχειριστούν ο Αλμέιδα και οι ποδοσφαιριστές του. Την πρώτη ρήξη, και πολύ ισχυρή μάλιστα, στις σχέσεις του κοινού, του γηπεδικού κοινού, με τον Αργεντινό και το γκρουπ του.

Δεν το λες κι απλό για μια ομάδα φτιαγμένη σχεδόν να… εκπορεύεται από τον ηλεκτρισμό της εξέδρας τρία χρόνια τώρα! Δε λέω πως δε θα έχει φασαρία απόψε, κάθε άλλο. Θα έχει όμως και αμηχανία, θα έχει και αποδοκιμασία, ακόμη και σιωπηρή ακούγεται, θα έχει σχεδόν σίγουρα δυσθυμία, πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι σε προηγούμενα εντός έδρας ντέρμπι. Σε αυτό θα είναι, για πολλοστή φορά, εξαιρετικά λεπτή η ισορροπία. Κολλάει γάντι το κλισέ για δύο μονομάχους που θα βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί. Με τη διαφορά πως αν ο Ολυμπιακός πέσει στο κενό η πτώση του θα σταματήσει στο προστατευτικό δίχτυ, θα τινάξει τη σκόνη από πάνω του και θα συνεχίσει. Αν κάτι τέτοιο συμβεί στην ΑΕΚ, θα σταματήσει στο έδαφος. Το δίχτυ το έχασε την Τετάρτη!