Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για το μέλλον του Ντιέγκο Αλόνσο στον Παναθηναϊκό, που άρχισε να προδιαγράφεται, και για ένα απίθανο... κατόρθωμα του Τριφυλλιού μετά από εννέα επίσημους αγώνες.

Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο να έχει περάσει ο Παναθηναϊκός σε League Phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης, έχοντας φτάσει μία ανάσα να αποκλείσει τον Άγιαξ, περνώντας, μόλις 24ωρα πίσω, τη Λανς και να βρίσκεται σε τόσο μεγάλη αγωνιστική κρίση. Πρόκειται για ένα απίστευτο... επίτευγμα, που όμοιό του, τα τελευταία χρόνια, μόνο στην πρόσφατη ιστορία του συλλόγου μπορεί κάποιος να το συναντήσει. Γίνεται δε ακόμα πιο απίθανο, όταν τη φθορά αυτή την έχουν προκαλέσει ο Αστέρας AKTOR εντός και οι ομάδες που ανέβηκαν φέτος από τη Super League 2 (Λεβαδειακός και Athens Καλλιθέα).

Ομάδες, μάλιστα, που το επικοινωνιακό σύστημα των αντιπάλων του Τριφυλλιού τις χρεώνει στο... άρμα του. Όλες έκαναν ζημιά. Ο Αστέρας νίκησε, μάλιστα με γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει. Ποιος να μιλήσει, όμως, για τη διαιτησία, όταν η κατάσταση στον Παναθηναϊκό άρχισε να... μυρίζει αίμα; Ο Λεβαδειακός λύγισε στο 90'+6', οδηγώντας την ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο σε μία κακή εμφάνιση. Χαρακτηρισμός που είναι... λίγος για το 2-2 με την Athens Καλλιθέα, στη Λεωφόρο, όπου το σύνολο του Ντονάτι φάνηκε σαν να είναι η... Ρεάλ Μαδρίτης κόντρα στους Πράσινους. Έτσι διαμορφώθηκε αυτό το -5 από την κορυφή, που μπορεί να γίνει -8 αν με την επανέναρξη ο Παναθηναϊκός χάσει, στην Τούμπα, από τον ΠΑΟΚ.

Άρχισε να φαίνεται ο πρώτος... υπεύθυνος

Για τον περισσότερο κόσμο του Παναθηναϊκού για όλα φταίει η διοίκηση. Είναι μία θεωρία που δεν χρειάζεται, στα ενδότερα του συλλόγου, απόδειξη. Τα πεπραγμένα του Γιάννη Αλαφούζου και οι υποθέσεις γύρω από αυτόν αποτελούν μία εκπεφρασμένη πραγματικότητα. Όλα αυτά που συζητώνται, η υπόθεση Βέμερ, το... τράβηγμα της πρίζας, τα 14 χρόνια δίχως Πρωτάθλημα (που για πολλούς θα γίνουν 15), το ότι δεν είναι αυτός ιδιοκτήτης αλλά οι Βαρδινογιάννηδες (ακόμα!!). Ο καθείς έχει δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει και δεν είναι σκοπός η κριτική στα παραπάνω.

Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει μία μεταγραφική περίοδο που έχει δαπανήσει 20 εκατ. ευρώ μόνο για αμοιβές ομάδων και ακόμα αναπληρωματικός στόπερ είναι ο Σένκεφελντ. Που, αν και βελτιώθηκε, στο δεύτερο ημίχρονο, αυτά που τράβηξε από τον Ουλντρίκις στο πρώτο δεν περιγράφονται. Ο Παναθηναϊκός έχει... παρκαρισμένα χρήματα σε ένα φορτηγό, με ποδοσφαιριστές άνευ ρόλου, μηδαμινής προσφοράς και αμφίβολου μέλλοντος στην ομάδα (Βέρμπιτς και Βιλένα τα τρανταχτά παραδείγματα, για να μην πάμε σε περιπτώσεις τύπου Κλεϊνχέισλερ που παίρνει μισό εκατομμύριο τον χρόνο και πρόσφερε ελάχιστα).

Η εξάδα ευρωπαϊκών αγώνων δεν παραγράφεται και ο Ντιέγκο Αλόνσο, σε αυτήν, είναι επιτυχημένος. Δεν αλλάζει τούτο... Ομοίως, η τριάδα ελληνικών αγώνων τον εκθέτει ανεπανόρθωτα σε μία σειρά παραμέτρων, που έχουν οδηγήσει στη συγκομιδή των τεσσάρων βαθμών. Ο Παναθηναϊκός, σε αυτά τα παιχνίδια, μοιάζει να έκανε μηδαμινό σκάουτινγκ αντιπάλου. Δεν ήξερε ποιους έχει να αντιμετωπίσει και αυτό φαινόταν στα πρώτα 20λεπτα - 25λεπτά. Σε μία ομάδα low starter, όπως αυτή του Αλόνσο (σε εννέα επίσημα ματς, το Τριφύλλι μπήκε καλά μόνο στο Πλόβντιβ, με την Μπότεφ), το περιθώριο να δώσει θάρρος στον αντίπαλο δεν υπάρχει. Απαγορεύεται...

Και επειδή έγινε και από αυτή εδώ τη γωνία του διαδικτύου ένα λάθος. Αποδόθηκε το αποτέλεσμα με τον Αστέρα στο ευρύ rotation εννέα παικτών που εφαρμόστηκε. Την Κυριακή οι αλλαγές, σε σχέση με τη Λανς, ήταν, μόλις, τρεις. Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η κόπωση, όχι, πάντως, η ανομοιογένεια. Ο αντίπαλος ήταν τελείως νέα ομάδα, στο τρίτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν και ήταν συμπαγής και μεθοδικός. Με τον Παναθηναϊκό, σκορποχώρι...

Όλα αυτά δείχνουν τον προπονητή. Στις 11 Ιουνίου, στην παρουσίασή του, είπε ότι οι μεταγραφές ολοκληρώνονται τέλος Αυγούστου (11/9, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα). Αποδεχόμενος, ουσιαστικά, ότι με αυτό το ρόστερ θα πάει στα προκριματικά της Ευρώπης και θα αρχίσει στην Ελλάδα. Δικαιώθηκε στα δύσκολα και απέτυχε στα, θεωρητικά, εύκολα. Η γενική εικόνα, όμως, είναι ότι κάποιοι παίκτες έχουν κάνει τον κύκλο τους στην ομάδα και το νομοτελειακό του πράγματος δεν αλλάζει. Ο Αϊτόρ έφυγε, ο Σένκεφελντ τα δύο πολύ άσχημα τελευταία παιχνίδια του τα έχει με Κηφισιά και Καλλιθέα στη Λεωφόρο... Υπάρχουν, όπως είπαμε, ποδοσφαιριστές με δαπανηρά συμβόλαια εκτός rotation. Οι αποχωρήσεις, που έπρεπε να γίνουν, περιορίζονται στους δανεικούς στον Λεβαδειακό.

Ο Ντιέγκο Αλόνσο κινδυνεύει πολύ νωρίς να μπει στο κάδρο των ευθυνών, περισσότερο από όσο αναλογεί σε έναν προπονητή που έχει δώσει εννέα επίσημα παιχνίδια στον πάγκο μίας ομάδας. Ναι, έχει κάνει λάθη. Ναι, δεν χτύπησε το χέρι στο τραπέζι για να γίνουν οι αλλαγές στο ρόστερ, που να ταιριάζουν με αυτό που θέλει να παίξει. Αναγκάστηκε, πχ, να χρησιμοποιήσει τον Τζούριτσιτς εξτρέμ. Ναι, είναι στα ελληνικά ματς εμφανίστηκε απροετοίμαστος. Άδικο, όμως, να κριθεί τόσο νωρίς με σκληρό τρόπο, ακόμα και αν έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ να διαχειριστεί, στα χρόνια του Αλαφούζου.

Προφανώς και υπάρχουν ζητήματα τεχνικής φύσης που δεν λειτουργούν καλά στο Τριφύλλι, το ζήτημα, όμως, είναι αυτό να αλλάξει δομικά και να διορθωθούν οι κακοτεχνίες. Αν σκοπός είναι να βρεθεί το εξιλαστήριο θύμα, να πέσει όλο το ανάθεμα επάνω του, να την... πληρώσει και να σηκωθεί να φύγει, η ζωή θα συνεχίζεται και ο Παναθηναϊκός θα επαναλαμβάνει διαρκώς τα ίδια λάθη. Έχει ευθύνες ο Αλόνσο, αλλά δεν μπορεί να πέσει όλο το πρόβλημα στο δικό του κεφάλι.