Ανώμαλη προσγείωση

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για τα αίτια της βαριάς ήττας από τον Ολυμπιακό, τα λάθη του καλοκαιριού που ανέδειξε ο γηπεδούχος και η δουλειά που είναι το μόνο φάρμακο.

Βαριά η ήττα από τον Ολυμπιακό, αλλά και σκληρό μάθημα για τον Άρη που έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει ώστε να μπορέσει να οριοθετήσει τον φετινό του στόχο και μέχρι που μπορεί να σηκώσει τον πήχη. Το 4-1 στο Φάληρο ήταν μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα και μια συνειδητοποίηση, ότι το γκρουπ δεν είναι ακόμη έτοιμο σε εντάσεις αλλά και νοοτροπία για να αντιμετωπίσει πιο ποιοτικές ομάδες.

Όσο ο Άρης παρέμενε στο πλάνο, ήταν συμπαγής και κρατούσε τον τέμπο σχετικά χαμηλά, δεν κινδύνευε να εκτεθεί. Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός είχε τη φάση του Ελ Κααμπί στην αρχή από το λάθος του Οντουμπάτζο και το αυτογκόλ του Μπράμπετς από μια κακή επιλογή του Νταρίντα στην επίθεση και μια αργή επιστροφή, που επέτρεψε στους γηπεδούχους να φύγουν στο ανοικτό γήπεδο. Ακόμη και όταν ισοφάρισε και άρχισε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο, χάνοντας την απίστευτη διπλή ευκαιρία, να προηγηθεί, κανείς δεν κατάλαβε γιατί βγήκαν όλοι μπροστά σαν αφηνιασμένοι ταύροι σε υαλοπωλείο, προσφέροντας στον Ολυμπιακό, αυτό που ξέρει καλά να κάνει. Να φεύγει στο ανοικτό γήπεδο. 

Έχοντας ήδη προβληματίσει και αγχώσει τον αντίπαλο, όφειλαν να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και απόλυτα προσηλωμένοι στο πως θα ελέγξουν τον ρυθμό. Αντ΄ αυτού το ματς άνοιξε και ο Ολυμπιακός βρήκε διαδρόμους και ευκαιρίες, τις οποίες δεν άφησε ανεκμετάλλευτες. Ο Άρης, το ξέρει καλύτερα από όλους ο Μάντζιος, δεν μπορεί να ακολουθήσει ομάδες που πάνε σε υψηλές εντάσεις και γρήγορο τέμπο. Πληρώνει το γεγονός της πλημμελούς προετοιμασίας το καλοκαίρι (για να είμαστε πιο ακριβείς της προετοιμασίας που δεν έγινε) και της αδυναμίας αρκετών παικτών να παίζουν στον ίδιο ρυθμό σε ολόκληρο το 90λεπτο. Για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ο Μάντζιος πήρε δυο ρίσκα στις αρχικές του επιλογές. Να βάλει τον Ματαρίτα για πρώτη φορά βασικό μετά από σχεδόν δυο μήνες σε ένα πολύ απαιτητικό ματς αφού ήθελε να προφυλάξει τον Φεράρι λόγω μιας ενόχλησης και τον Οντουμπάτζο εξτρέμ. Αμφότερες οι επιλογές δεν του βγήκαν. Ο Κοσταρικανός έχει αρνητική συμμετοχή στα τρία από τα τέσσερα γκολ του Ολυμπιακού. Όσο ήταν στο χορτάρι ο φιλότιμος Μενέντες, κάτι γινόταν. Όταν βγήκε, τον σημάδεψε ο Ολυμπιακός ως τον αδύναμο κρίκο και δικαιώθηκε. Ο Νιγηριανός από την άλλη, δεν κατάφερε να υπηρετήσει αυτό για τον οποίο τον έβαλε ο Μάντζιος. Ίσως τελικά να ήταν προτιμότερο να αλλάξει ρόλους με τον Μοντόγια, αφού ο Οντουμπάτζο είναι καλύτερος αμυντικός.

Η αλήθεια είναι ότι δεν βοήθησε και καμία από τις αλλαγές, πλην του Βέλεθ που το… πάλεψε. Ο Πάρντο που μπήκε για να γίνει πιο ορθολογικό το σχήμα, με εξαίρεση τη γκολάρα, ήταν αδύνατο να ακολουθήσει το ρυθμό που πήρε το ματς μετά το 55΄ και χάθηκε από το γήπεδο. Οι δυο πλάγιοι, Κάρλσον και Ζαμόρα, δεν ακούμπησαν μπάλα και εξέθεσαν και τα μπακ τους αφού δεν κάνουν άμυνες. Προφανώς ο Μάντζιος, μετά το 3-1 είχε στο μυαλό του τον αγώνα με την Κηφισιά, δίνοντας ανάσες στους Μενέντες, Σουλεϊμάνοφ. Ειδικά ο δεύτερος που μαζί με τον Φαμπιάνο ήταν οι κορυφαίοι, είχε παραδώσει πνεύμα (ο Ρώσος είναι ένας από τους πολλούς που δεν μπορούν να βγάλουν ακόμη ένα απαιτητικό 90λεπτο).

Όλα αυτά, ως ένα βαθμό αναμενόμενα, ειδικά όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ομάδες με ποιότητα που θα τιμωρήσουν κάθε λάθος. Αυτό που ήταν απρόσμενο όμως ήταν η εικόνα… λευκής πετσέτας από το 60΄ και μετά. Η εικόνα μιας ομάδας παραδομένης στις άγριες διαθέσεις του αντίπαλου που ήθελε να την κατασπαράξει. Από τύχη και χάρη στον Κουέστα και τον Φαμπιάνο δεν άνοιξε και άλλο το σκορ…

Το μάθημα ήταν σίγουρα σκληρό αλλά και εξόχως διδακτικό. Ο Άρης οφείλει να το αποστηθίσει και να πάει παρακάτω. Να αλλάξει τσιπάκι σήμερα κιόλας, να κερδίσει με κάθε τρόπο το παιχνίδι της Κυριακής με την Κηφισιά για να διορθώσει την ψυχολογία του, και κυρίως να δουλέψει στην ευεργετική διακοπή που ακολουθεί. Τα λάθη που έχουν γίνει έχουν επισημανθεί και η επανάληψή τους δεν προσφέρει κάτι. Αυτή η ομάδα μόνο με σκληρή και μεθοδική δουλειά, μπορεί με το χρόνο να τα μακιγιάρει και κάποια να το διορθώσει. Αν αρκεί αυτό θα φανεί…