Το διαιτητικό Τρίο Στούτζες, ο απίθανος Μπαλτάκος και η Dolce Vita του Μπένετ

Ο Μπαλτάκος σύμφωνα με την ΠΑΕ Αρης διαμήνυσε ότι «θα γ@...σει τον Θοδωρή Καρυπίδη και όλον τον Άρη».

Πρόκειται ίσως για την πλέον τραμπούκικη δήλωση, προκλητική και προσβλητική, αντάξια ενός ουρανοκατέβατου που το παρασκήνιο του ποδοσφαίρου τον ενθρόνισε στην καρέκλα της ΕΠΟ. Η πολιτεία και ο αρμόδιος υφυπουργός Αθλητισμού κ. Αυγενάκης εξακολουθούν να παραμένουν θεατές σε αυτό το παρακμιακό σκηνικό που έχει στηθεί γύρω από το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει επιτρέψει το αυτοδιοίκητο να εξελιχθεί σε άβατο αθλιότητας και απειλών (αλήθεια, έτσι θα πάνε σε εκλογές, με τον επικεφαλής της ΕΠΟ να απειλεί ότι θα γ@...σει έναν σύλλογο 109 ετών; ) και το ποδόσφαιρο στη χώρα μας να ολισθαίνει σε έναν κατήφορο δίχως πάτο.

Υπερβολές για το καλύτερο πρωτάθλημα των τελευτών ετών, απλώς παραμένει ένα αμφίρροπο πρωτάθλημα διότι οι ικανότητες των ομάδων και οι συσχετισμοί τους αλλοιώνονται από απίθανους διαιτητές, βαρίστες και επόπτες από τα πανέρια της ποδοσφαιρικής Ευρώπης που με επιλεκτική χρήση του VAR κατορθώνουν να επιβάλουν τον νικητή. Οι φόβοι για το διαιτητικό τρίο από τη Σουηδία και τον VAR από την Αλβανία επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο και συνιστούν ξεκάθαρα αλλοίωση με ευνοημένο φυσικά τον ΠΑΟΚ. Όπως συνέβη και στο πρώτο γύρο με ένα απίθανο πέναλτι ανακάλυψη (που παρόμοιο εχθές δεν δόθηκε στον αγώνα ΑΕΚ – Παναθηναϊκός) και ένα κραυγαλέο επιθετικό φάουλ του Κουλιεράκη που δεν είδε το VAR (ενώ εχθές ίδια φάση δόθηκε επιθετικό φάουλ επίσης στον αγώνα ΑΕΚ – Παναθηναϊκός).

Διαιτητές αμφιλεγόμενοι, απίθανες διαχειρίσεις φάσεων με δυο μέτρα και δυο σταθμά, συνήθως ευνοημένες οι ομάδες που στηρίζουν αυτήν την ανίκανη διοίκηση της ΕΠΟ, που δεν θα μπορούσε παρά να μεθοδεύσει μια ακόμη πιο ανίκανη διοίκηση της ΚΕΔ ενός τύπου που απαντάει στο όνομα Μπένετ που κάνει ντόλτσε βίτα στην Ελλάδα, αμείβεται παχυλώς και τα έχει κάνει μαντάρα με όλες τις ομάδες να βγάζουν ανακοινώσεις εναντίον του.

Ένα πέναλτι εφεύρεση, μια εκτέλεση πλαγίου άουτ παρωδία (ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος και δεν επιδέχεται ερμηνείες κατά το δοκούν) και ο Άρης ψάχνει και πάλι να βρει το δίκιο του αφού από την ισοφάριση και μετά έχασε παντελώς την αυτοσυγκέντρωσή του, πάτησε την μπανανόφλουδα που του πέταξε ο ΠΑΟΚ και οι… μετρ που διαθέτει στον πάγκο του, με πρώτο και καλύτερο τον προπονητή του και στο τέλος έχασε και το ματς. Άραγε η ΚΕΔ θα ζητήσει συγγνώμη από τον Άρη, όπως έκανε για το γκολ στην Τρίπολη;

Στα καθαρά αγωνιστικό, όσο παίχθηκε ποδόσφαιρο δηλαδή, το χθεσινό ντέρμπι είχε πολλές ομοιότητες με το αντίστοιχο κόντρα στον Παναθηναϊκό στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Ο Άρης δημιούργησε για τον εαυτό του τις ιδανικές προϋποθέσεις για να κερδίσει το παιχνίδι αλλά στο τέλος κατάφερε να το χάσει, με τη χείρα βοηθείας του Λοχαγού από την Σουηδία. Προηγήθηκε γρήγορα με τον Πάλμα, αλλά δεν κατάφερε να «κλειδώσει» τη νίκη στις ευκαιρίες που έκανε στο καλό του διάστημα, κρατώντας τον ΠΑΟΚ ζωντανό. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και η ατυχία. Δυο φορές η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι του Κοτάρσκι αλλά κάποια στιγμή ο Άρης θα πρέπει να κάνει και μια ενδοσκόπηση, γιατί δεν μπορεί να πάρει κάτι στα φετινά ντέρμπι. Το ένα κομμάτι είναι η αντιμετώπιση που τυγχάνει από τη διαιτησία, αλλά υπάρχει και η δική του αδυναμία να διαχειριστεί καταστάσεις. Χθες αυτές απαιτούσαν μαεστρική διαχείριση και εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Ο Άρης στην επανάληψη και πριν την επίμαχη φάση, είχε αρχίσει να χάνει τον αγωνιστικό του προσανατολισμό. Δεν βρήκε αντίδοτο στις αλλαγές του Λουτσέσκου. Επέμεινε σε παθητικό ρόλο. Όχι ότι έκανε φάσεις ο ΠΑΟΚ, αλλά οι μαζεμένες αλλαγές τον έκαναν πιο απειλητικό.

Χαρακτηριστική η καθυστέρηση στην αλλαγή του Ντουκουρέ. Μέχρι να μπει ο Ιβοριανός, ο ΠΑΟΚ είχε κάνει την ανατροπή και μετά φρόντισε να παιχθεί ελάχιστος καθαρός χρόνος με συνεχείς πτώσεις στο χορτάρι και ροκάνισμα των καθυστερήσεων, τις οποίες κανείς δεν κατάλαβε πως μέτρησε ο διαιτητής. Αυτός ο απίθανος διαιτητής που στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων έδειξε καθυστερήσεις 14 λεπτών, τα 6 λεπτά με αναδρομική ισχύ (ναι, έγινε και αυτό από το διαιτητικό τριο στούτζες των Μπαλτάκο – Μπένετ) και τα οκτώ λεπτά ως πρόσθετο χρόνο από το 6ο των καθυστερήσεων και έπειτα. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

ΥΓ. Ο Λουτσέσκου είναι αυτός και δεν αλλάζει. Του αρέσει να ιντριγκάρει. Να τραβάει τα βλέμματα πάνω του. Οπότε δεν προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση οι θεατρινισμοί του. Κρίμα όμως για τον αρχηγό του, τον Βιερίνια. Οι χειρονομίες του προς την κερκίδα αποτελούν μελανό σημείο στην καριέρα του εκτός αν- και για τον ίδιο- αποτελούν παράσημο που θα τον κάνουν ακόμη πιο αγαπητό στον κόσμο της ομάδας του. Και εύγε σε διαιτητές, τέταρτο και όποιον άλλο έχει ευθύνη που τον άφησαν ατιμώρητο.

ΥΓ2. Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ο Γκρέι με τον Νταμπό που είχαν παραβατική συμπεριφορά. Χθες ο Ετέμπο που όχι μόνο καθυστέρησε να βγει ενώ η ομάδα του κυνηγούσε το σκορ, αλλά τα έκανε μαντάρα και στον πάγκο. Να γιατί ο Παλίκουτσα, κάνει συνεχώς λόγο για έλλειψη πειθαρχίας…

ΥΓ3. Ανεξάρτητα αν φέρει η δεν φέρει ευθύνη στο δεύτερο γκολ ο Σιαμπ;aνης, ο οποίος κανείς δεν αμφισβητεί ότι είναι ένας καλός τερματοφύλακας με μέλλον και προοπτικές, η παραμονή του Κουέστα στον πάγκο παραμένει μια ανεξήγητη επιλογή δίχως προφανές όφελος για την ομάδα που βρέθηκε με τα 2/5 της αμυντικής διάταξης αλλαγμένα (Μαζικού, Σιαμπανης αντί των Πίρσμαν, Κουεστα). Καμία εκ των δύο εμπνεύσεων του Τόλη Τερζή δεν δικαιώθηκε.