Οταν θέλει… μπορεί, ακόμη και με μικρότερο βάθος στο ρόστερ

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την αντίδραση που έβγαλε ο Αρης στη ρεβανς με την ΑΕΚ, τον Μορόν και τη διαφορά στο βάθος του ρόστερ.

Για τον Άρη, ξέχωρα από την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου, ένα βασικό ζητούμενο στον χθεσινό επαναληπτικό με την ΑΕΚ ήταν να βγάλει αντίδραση και να σταματήσει την κατηφόρα των τελευταίων αγώνων (τρεις ήττες) οι δυο εκ των οποίων συνοδεύτηκαν και από κακές εμφανίσεις που έφεραν περίσσιο προβληματισμό.

Ειδικά η πρόσφατη με την ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ που κόντεψε να γκρεμίσει ωσάν τραπουλόχαρτο, ό, τι έχτιζε μέχρι πριν δυο αγωνιστικές το γκρουπ του Μάντζιου, προκαλώντας παράλληλα και κάποιους κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της ομάδας. Την πρόκριση ο Αρης δεν κατάφερε να την πάρει αν και την άγγιξε, όμως έδειξε ότι έχει σφυγμό. Θύμισε σε κάποια σημεία την ομάδα για την οποία μιλούσε η ποδοσφαιρική Ελλάδα με θαυμασμό, μόλις μέχρι πριν από ένα μήνα.

Είχε διάθεση να παλέψει όλες τις μπάλες, να τρέξει, να μοχθήσει στο γήπεδο, να καταθέσει ψυχή. Να δείξει στον αντίπαλο που πριν απο τρεις μέρες του… τσαλάκωσε το ίματζ, ότι κάνει λάθος αν νομίζει ότι το ματς στο Βικελίδης θα ήταν μια… ορθή επανάληψη του περασμένου Σαββάτου. Το τρικ του Μάντζιου με τον Ντιαντί αντί του Μορόν στην κορυφή, λειτούργησε αφού ο πιο ευέλικτος σενεγαλέζος έκανε άνω-κάτω το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ΑΕΚ (Μουκουντί-Μήτογλου) και αν έβαζε το γκολ στο 37΄, θα γινόταν και ο ήρωας.

Το έβαλε αυτός που ξέρει καλύτερα απο τον καθένα να το κάνει στον Αρη, ο Λόρεν Μορόν λίγα μόλις λεπτά αφότου μπήκε στον αγωνιστικό χώρο, αφού προηγουμένως ο Μάντζιος, και χωρίς να έχει στη διαθεσή του τον Κουάισον τον άφησε στον πάγκο, δείχνοντάς του ξεκάθαρα ότι έχει περισσότερες απαιτήσεις από αυτόν. Οχι φυσικά στο σκοράρισμα. Αυτό το κάνει ο Ισπανός και μάλιστα καλά. Από τη γενικότερη προσπάθεια που καταβάλει έχω την εντύπωση. Στα ματς και τις προπονήσεις. Το ότι δεν πανηγύρισε το γκολ δεν χρειαζόταν νομίζω. Την καλύτερη απάντηση, την έδωσε με το να σκοράρει, όπως οφείλει να κάνει ο επιθετικός. Και κάθε ποδοσφαιριστής για να είμαστε ειλικρινείς, που πρέπει να βάζει το εγώ του κάτω από αυτό της ομάδας.

Το γκολ του Μορόν, η μεγάλη φάση με τον Σίστο στο ξεκίνημα της επανάληψης και η συνολικά καλύτερη εικόνα του Αρη ως το 55΄, ανάγκασε τον Αλμέιδα σε εκείνο το χρονικό σημείο να κάνει τρεις μαζεμένες αλλαγές, επιστρατεύοντας μερικές απο τις χρυσές εφεδρείες (Ελίασον, Μαρσιάλ, Πινέδα), ρισκάροντας με τη χρησιμοποίηση του Περέιρα ως αριστερό μπακ.

Ο Μάντζιος από τη δική του την πλευρά, επένδυσε στην καλή μέρα όσων έπαιζαν από την αρχή, χωρίς να προχωρήσει άμεσα σε κάποια διορθωτική κίνηση ειδικά στην τριάδα των χαφ που έτρεξε χθες αδιάκοπα. Κομβική στιγμή του ματς η μεγάλη ευκαιρία στο 78΄ με τον Μορόν, αφού δυο λεπτά αργότερα ήρθε η ισοφάριση της ΑΕΚ. Ο Αλμέιδα έριξε αμέσως στο ματς τον Σιμάνσκι και λίγο αργότερα τον Λιβάι, τη στιγμή που ο Αρης έπαιξε το τελευταίο του χαρτί με Νταρίντα, Σαβέριο και Φετφατζίδη βγαίνοντας όλος μπροστά.

Πέρα απο την αστοχία στις μεγάλες ευκαιρίες που είχε ο Αρης στο ματς, φάνηκε και μια ακόμη μεγάλη διαφορά που έχουν οι δυο ομάδες. Το απύθμενο βάθος που έχει η ΑΕΚ στο ρόστερ της και η αντίστοιχη ένδεια σε αυτό του Αρη. Οταν ο Αλμέιδα έριχνε στο χορτάρι Μαρσιάλ, Πινέδα, Ελίασον, Λιβάι, Σιμάνκσι, έχοντας αφήσει εκτός αποστολής τον Μάνταλο και τον Φερνάντες, ο Μάντζιος κοιτούσε στον πάγκο και είχε μόλις ένα χαφ (Νταρίντα)… για τρεις, κανένα φορ, δυο στόπερ και τους Σαβέριο και Φετφατζίδη που εντέλει έβαλε. Ο Αρης έκανε μερικές πολύ ποιοτικές προσθήκες το καλοκαίρι αλλά ακόμη δεν έχει φτάσει στο επίπεδο να διαθέτει δυο ισάξιες σχεδόν ενδεκάδες, ειδικά όταν έχει τρία ματς σε μια εβδομάδα.

Η προσπάθεια έμεινε χθες ημιτελής όσον αφορά την πρόκριση. Η εικόνα όμως έδειξε ότι το γκρουπ, όταν θέλει, μπορεί και είναι άδικο να τιμωρεί τον εαυτό του με εμφανίσεις όπως με τον Βόλο και το ματς πρωταθλήματος με την ΑΕΚ. Το ζητούμενο τώρα είναι η χθεσινή εμφάνιση να τόνωσε εκ νέου την αυτοπεποίθηση της ομάδας, ώστε μια νίκη επί του Ατρόμητου να βάλει τον Αρη ξανά στο σωστό δρόμο στο πρωταθλημα.