Αν δεν χάνει και όταν είναι μέτριος και έχει και Μορόν… όλα είναι πιθανά

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για τον χαρακτήρα που επέδειξε ο Αρης στο ΟΑΚΑ και το βαθμό που πήρε αν και σε μέτρια μέρα.

Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ ήταν η αποθέωση δύο πραγμάτων. Το ένα είναι ο διαφορετικός χαρακτήρας και μια άλλη…ξένη των προηγούμενων ετών, νοοτροπία που διακατέχει το γκρουπ και την ομάδα γενικότερα φέτος. Τη νοοτροπία μιας ομάδας που αρνείται να χάσει. Να παραδοθεί.

Αλλες χρονιές θα την είχε πάρει από κάτω η μέτρια εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Η ανέλπιστα μέτρια -αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι- εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου με βάση την ψυχολογία που είχε πριν από το ματς ο Άρης. Ομως αυτό δεν συνέβη. Το σύνολο του Μάντζιου έδειξε αντανακλαστικά στην επανάληψη και, χωρίς πάλι να πιάσει υψηλά στάνταρντ απόδοσης και με αρκετούς κομβικούς ποδοσφαιριστές σε μέτρια μέρα (ειδικά ο Μόντσου ήταν αγνώριστος), κατάφερε να φύγει αήττητη από το ντέρμπι. Να μη χάσει και να πάρει έναν βαθμό που θα μετρήσει πολύ στην οικονομία του πρωταθλήματος

. Κι αν δεν χάνεις σε ματς που ο αντίπαλός σου παίζει την επιβίωσή του, έχει κάνει το καλύτερο φετινό του παιχνίδι και εσύ έχεις διακριθέντες 3-4 όλους κι όλους παίκτες, τότε έχεις κάθε δικαίωμα να ονειρεύεσαι ότι, τουλάχιστον τον μίνιμουμ στόχο της τετράδας μπορείς να τον πετύχεις και να συντηρείς τη φιλοδοξία σου και για το κάτι παραπάνω.

Το δεύτερο…προς αποθέωση στοιχείο είναι φυσικά ο Λόρεν Μορόν. Μια κατηγορία μόνος του. Λίγα μόλις 24ωρα μετά την υπογραφή του νέου του συμβολαίου, απέδειξε γιατί ο Άρης του έδωσε ένα καινούργιο συμβόλαιο και γιατί είναι ο καλύτερος φορ στη λίγκα. Η έφεση που έχει να σκοράρει με σουτ έξω από την περιοχή, άπαξ και βρει μια ανοικτή δίοδο, θυμίζει αθλητή μπάσκετ στις ελεύθερες βολές. Μεγάλη υπόθεση για τον Άρη να διαθέτει ένα τέτοιο φονικό όπλο που να ξελασπώνει την ομάδα του στη μέρα που το χρειάζεται περισσότερο.

Και χθες ο Άρης χρειάστηκε λίγο παραπάνω την εκτελεστική δεινότητα του Ισπανού, γιατί δεν ήταν το ίδιο καλός όσο στα δυο προηγούμενα φετινά ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια είχε ένα πολύ κακό πρώτο ημίχρονο, που λίγο έλειψε να του κοστίσει ακριβά. Δεν είχε τις γνωστές εντάσεις, είχε αποστάσεις στις γραμμές και φαινόταν να φοβήθηκε λίγο περισσότερο τον αντίπαλό του.

Ίσως να τον… μέτρησε κομματάκι παραπάνω, βγάζοντας μια ανασφάλεια στις επαφές με την μπάλα που δεν μας είχε συνηθίσει φέτος, χωρίς βέβαια και ο Παναθηναϊκός να του δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα. Εκανε τις φάσεις που θα έκανε κάθε γηπεδούχος που μπαίνει στο ματς στριμωγμένος στα σχοινιά.

Στην επανάληψη, με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο, η εικόνα του άλλαξε. Βοήθησαν σε αυτό οι παρεμβάσεις από τον πάγκο, αφού όσοι ήρθαν απο εκεί και ιδίως οι Νταρίντα, Φαμπιάνο, Σαβέριο και Χουάνκαρ, έδωσαν ενέργεια που έλειπε. Ο Αρης έγινε περισσότερο διεκδικητικός, ισοφάρισε και αν είχε καλύτερη τελική πάσα σε 2-3 περιπτώσεις θα μπορούσε να φέρει το ματς…τούμπα. Είχε βέβαια και ο Παναθηναϊκός τις δικές του στιγμές (κυρίως η φάση του Ιωαννίδη), αλλά εκεί μέτρησε η κλάση του Κουέστα, η κατακόρυφη άνοδος του Σιφουέντες ανασταλτικά και το συμμάζεμα που έφερε στα μετόπισθεν η παρουσία του Φαμπιάνο.

Ο Άρης παρέμεινε για 5ο παιχνίδι αήττητος, σκόραρε σε ένατο σερί ματς (η μοναδική ομάδα που το έχει πετύχει) και κάπως έτσι χτίζει νοοτροπία και αυτοπεποίθηση. Το πιο σημαντικό είναι ότι συνεχίζει, όπως έγινε αντιληπτό από τις δηλώσεις του Μάντζιου, να πατάει τα πόδια του γερά στο έδαφος, αποφεύγοντας να πατήσει την μπανανόφλουδα του πρωταθλητισμού την οποία του στρώνουν τεχνηέντως κάποιοι. Οχι γιατί τον φοβάται, αλλά γιατί δεν έχει καμία απολύτως αξία να το κάνει σημαία, δηλώνοντάς το δημόσια. Επιδιώκει να προχωράει βήμα-βήμα, έχοντας ήδη κερδίσει το σεβασμό όλων των αντιπάλων, αποπνέοντας προοπτική και φρεσκάδα.

ΥΓ. Την Τετάρτη ο Άρης θα συναντήσει μέσα σε τρεις μέρες άλλη μια…πληγωμένη ομάδα που θα ψάξει μέσω του αγώνα Κυπέλλου να βρει το φάρμακο στα προβλήματά της. Άλλο ένα απαιτητικό παιχνίδι, αλλά με τη δυνατότητα από μέρους του προπονητή να προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές ώστε να φρεσκάρει την ενδεκάδα του.