Ο τρόπος του Ουζουνίδη… ψάχνει ευήκοα ώτα στο Καραϊσκάκη

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την… πλάτη που έβγαλε στο γκρουπ του ο Έλληνας τεχνικός μετά την ήττα από τον ΟΦΗ και γιατί η μπάλα περνάει στο γήπεδο των ποδοσφαιριστών στο αποψινό ματς κόντρα στον Ολυμπιακό.

Οι τρεις πρώτες εβδομάδες του Μαρίνου Ουζουνίδη στον πάγκο του Άρη, μπορεί να είναι ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ώστε να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα, γιατί κινδυνεύουν να είναι βιαστικά, είναι όμως… γεμάτες από πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, αντιστρόφως ανάλογα του χρόνου που κάθεται στην άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου. Ο Άρης ήταν ένα… καζάνι που σιγόβραζε πριν αναλάβει ο Έλληνας τεχνικός και οι δυο ήττες από Αστέρα Τρίπολης και ΟΦΗ και κυρίως όσα κακώς κείμενα ανέδειξαν, αποσυμπίεσαν τη βαλβίδα ασφαλείας.

Ο μπαρουτοκαπνισμένος προπονητής έπεσε κατευθείαν στα φουρτουνιασμένα νερά και καλείται να κολυμπήσει για να φθάσει στη στεριά και να μην πέσει στα βράχια. Ήρθε με το καλημέρα αντιμέτωπος με όλες τις παθογένειες του club, αγωνιστικές και μη και έχει να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση σε ένα… ούτως ή άλλως «μπελαλίδικο» και απαιτητικό περιβάλλον.

Το πρώτο πράγμα που αμέσως αντιλήφθηκαν σχεδόν όλοι είναι ότι επιλέγει να το κάνει με το δικό του τρόπο. Αυτόν που θεωρεί ως τον ενδεδειγμένο για να καταφέρει επιτέλους ο Άρης να κάνει το επόμενο βήμα. Αυτόν που τον έκανε να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Κύπρο με το ΑΠΟΕΛ, να οδηγήσει τον Εργοτέλη στην καλύτερη θέση της ιστορίας του, τους Λάρισα, Πανιώνιο και Ξάνθη στην Ευρώπη, την ΑΕΚ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, τον Παναθηναϊκό των χιλίων προβλημάτων εκείνη την εποχή, στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και την Κραιόβα στη Ρουμανία στην κατάκτηση ενός κυπέλλου. Δεν επιδίωξε δηλαδή να κάνει συμβιβασμούς και εκπτώσεις στα πιστεύω του και να… αφομοιωθεί από την νοοτροπία μιας ομάδας, η οποία χρόνια τώρα για να είμαστε ειλικρινείς, την έχει οδηγήσει μονάχα σε κάποιες αποσπασματικές επιτυχίες. Αυτό αναπόφευκτα δημιούργησε λανθασμένες εντυπώσεις. Εκτιμήθηκε ως ασέβεια προς το κοινό, άσχετα αν όπως φαίνεται και από τις προχθεσινές δηλώσεις του, το έκανε για να προστατεύσει ένα ευάλωτο γκρουπ που βάλλεται πανταχόθεν και ζητάει προστασία.

Δεν ζήτησε υπομονή. Ζητάει όμως στήριξη από όλους. Πρώτο και καλύτερο τον Καρυπίδη που είναι η κορυφή του παγόβουνου και από εκεί ξεκινούν και καταλήγουν όλα, τον κόσμο που έχει κρατήσει όρθια στα δύσκολα την ομάδα και φυσικά τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους συνεργάζεται καθημερινά. Ξέρει ότι όσες καλές προθέσεις και αν έχει, όση όρεξη και φιλοδοξία, δεν θα του φτάσουν αν δεν έχει μαζί του σε αυτή την- αταλάντευτη για τον ίδιο πορεία- μαζί του το παραπάνω τρίπτυχο. Το θετικό είναι ότι βλέπει τον Άρη ως μια μεγάλη πρόκληση. Να πετύχει κάτι που κανείς στο παρελθόν δεν πέτυχε.

Χρειάζεται ασφαλώς τα αποτελέσματα. Για την ακρίβεια μια μεγάλη νίκη για αρχή που θα του δώσει τον χρόνο και κυρίως την άνεση και την ηρεμία να δουλέψει πάνω στο δικό του αγωνιστικό πλάνο. Να προσπαθήσει να βάλει σιγά-σιγά την δική του σφραγίδα. Για να το πετύχει αυτό, είναι προφανές ότι προσπαθεί να τραβήξει μια κόκκινη γραμμή σε ότι γινόταν στο παρελθόν και να χαράξει μια νέα διαδρομή. Είναι όπως όταν δημιουργείς μια καινούργια σχέση. Δεν μιλάς στην φίλη σου (φίλο σου) για τον προηγούμενο δεσμό σου. Ξεκινάς λάθος…

Ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχίας εξαρτάται από την συμπαράσταση που θα βρει από τα αποδυτήρια. Στην πρώτη μεγάλη κρίση κάλυψε τους παίκτες του, περιμένοντας κάποια στιγμή ανταπόδοση. Βγήκε μπροστά, έγινε το αλεξικέραυνο. Από εδώ και πέρα, όμως, σιγά-σιγά βάζει τους δικούς του κανόνες στα αποδυτήρια. Και όποιος θελήσει να τους ακολουθήσει θα έχει θέση στην ομάδα. Επειδή όταν ανέλαβε ακολούθησε η διακοπή και μετά προέκυψαν ένα σωρό ιώσεις δεν κατάφερε να δουλέψει. Στην ουσία τώρα μαθαίνει την ομάδα και προχωράει σε μια αξιολόγηση, αγωνιστική και πνευματική του καθενός. Τους μαθαίνει και τον μαθαίνουν, με καθημερινές ομιλίες και τετ-α-τετ στο Ρύσιο. Καταλαβαίνουν τη φιλοσοφία του. Το ίδιο ισχύει, με τον Καρυπίδη, με τους οπαδούς.

Το αποψινό ματς με τον Ολυμπιακό θα είναι μια πρώτη ένδειξη, αν οι έξι μέρες που μεσολάβησαν από την ήττα από τον ΟΦΗ, ταρακούνησαν τα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια. Αν οι ποδοσφαιριστές έχουν συνειδητοποιήσει ότι η μπάλα έχει περάσει πια στο δικό τους γήπεδο και ότι δεν θα είναι πλέον αρκετό να τους καλύπτει ο προπονητής. Οφείλουν κι αυτοί να δείξουν σε πρώτη φάση, ότι έχουν σφυγμό. Ότι έχουν ποδοσφαιρικό εγωϊσμό. Ότι έχουν τη διάθεση να καταθέσουν ψυχή και πάθος στο χορτάρι. Κάπως έτσι είχαν επικρατήσει επί του σημερινού τους αντιπάλου στο παιχνίδι του πρώτου γύρου. Θα είναι μια καλή αρχή…