Στη Λιβαδειά θα αποδείξει αν θα παλέψει μέχρι το τέλος για τα playoffs

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για το κομβικό παιχνίδι του Άρη στη Λιβαδειά και πόσο σημαντική θα είναι για την μάχη της τετράδας μια νίκη για την ομάδα του Ουζουνίδη που αρχίζει να… χτίζει μομέντουμ.

Η φετινή, γεμάτη σκαμπανεβάσματα σεζόν του Άρη, μας έχει δείξει το εξής. Ότι με εξαίρεση το πιο κακό φετινό του ματς, εκείνο το 4-0 από την ΑΕΚ στην OPAP Arena, υπήρξε άκρως ανταγωνιστικός στα λεγόμενα μεγάλα παιχνίδια και έκανε τις… γκέλες του στα θεωρητικά πιο βατά (θυμηθείτε μόνο τις εντός έδρας ήττες από Βόλο και ΟΦΗ).

Το επιβεβαιώνει και η εξαιρετική του επίδοση στα ντέρμπι που η συγκομιδή των 11 βαθμών τον φέρνει στην 1η θέση της επιμέρους αυτής βαθμολογίας, μαζί με τον Ολυμπιακό. Άρα, αν είχε αποφύγει 1-2 στραβοπατήματα, σήμερα δεν θα χρειαζόταν να παίξει τα ρέστα του με τον Λεβαδειακό. Μαζί φυσικά με τους τρεις… κλεμμένους βαθμούς στο Αγρίνιο…

Με τα υποθετικά σενάρια όμως δεν γίνεται δουλειά. Το ξεχνάμε και πάμε παρακάτω. Ο Άρης θα βρεθεί στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας… τρέχοντας ένα σερί τριών νικών που συνοδεύτηκε και από την καλύτερη εδώ και μήνες εμφάνιση της ομάδας, στο 2-0 επί του Παναθηναϊκού. Ακόμη και οι νίκες όμως με Λαμία και Athens Kallithea που προηγήθηκαν και δεν συνοδεύτηκαν από ανάλογη εμφάνιση, συνιστούν μια πρόοδο για το γκρουπ, αφού αν θέλεις να πετύχεις τον στόχο σου, τέτοια ματς οφείλεις να τα κερδίζεις και όντας μέτριος.

Στη Λιβαδειά που θεωρώ ότι είναι καλύτερη ομάδα και από τη Λαμία και από την Καλλιθέα, ο Άρης θα χρειαστεί να είναι καλύτερος. Σοβαρός, συγκεντρωμένος και κυρίως προσγειωμένος. Αυτός είναι και ο μεγάλος φόβος του Μαρίνου Ουζουνίδη, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του. Να μην δει χαλάρωση γιατί αυτές οι πνευματικές μεταπτώσεις που οφείλονται καθαρά στη νοοτροπία, έχουν προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά.

Το θετικό είναι ότι η αύρα στο γκρουπ έχει αλλάξει, η δουλειά στο προπονητήριο γίνεται με περισσότερα χαμόγελα και οι ποδοσφαιριστές μετά από δυο μήνες, αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι ζητάει από αυτούς ο προπονητής. Συν τις δυο καλές προσθήκες (Μεντίλ, Σπίκιτς) που ενσωματώθηκαν άμεσα και βοηθούν το ίδιο άμεσα.

Ο Ουζουνίδης πήρε στη Λιβαδειά μια σχεδόν πλήρη- μετά από καιρό- ομάδα (λείπουν μόνο οι Σαμόρα, Φρίντεκ). Στην ενδεκάδα θα αλλάξει μόνο αυτά που επιβάλλονται από την τακτική προσέγγιση του ματς και τον αντίπαλο, έχοντας πλέον και περιθώρια πιο ενεργών παρεμβάσεων από τις εφεδρείες που θα έχει δίπλα του στον πάγκο.

Ο Άρης θα έχει στο πλευρό του περισσότερους από 1.000 οπαδούς του που… ξανασυνδέθηκαν με την ομάδα. Την πιστεύουν ξανά, γιατί βλέπουν ότι υπάρχουν δυνατότητες και καταλαβαίνουν ότι αν η ομάδα του Ουζουνίδη περάσει από την Λιβαδειά θα συνεχίσει να… αγχώνει τον ΠΑΟΚ με τον οποίο έχει την ισοβαθμία στη μάχη της 4ης θέσης.

Λίγο πριν από το φινάλε της κανονικής περιόδου, ο Άρης έχει μια τελευταία ευκαιρία να ισιώσει για τα καλά τη σεζόν του και να παλέψει ως την τελευταία αγωνιστική για να μπει στην τετράδα, δίνοντας συνέχεια στο καλό κλίμα που με κόπο ξαναέφτιαξε, και επενδύοντας στην περαιτέρω αγωνιστική του βελτίωση, την ώρα που μειώνονται τα προβλήματα τιμωριών και απουσιών που συνάντησε ο Ουζουνίδης για ενάμιση μήνα.