Το νέο διαιτητικό… μήνυμα, αλλά έδωσε και ο ίδιος δικαιώματα

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την ήττα του Άρη από τον Βόλο, το νέο διαιτητικό μήνυμα που έλαβε αλλά και την αυτοκριτική που οφείλει να κάνει για την εμφάνισή του.

Ο Άρης πέρασε τη διακοπή του πρωταθλήματος με το συναίσθημα και την αναγνώριση από όλη την ποδοσφαιρική πιάτσα του αδικημένου. Και όντως ήταν. Η κλοπή του Αγρινίου και η κάλυψη που πρόσφερε ο Λανουά έριξε τις μάσκες του ελληνικού ποδοσφαιρικού παρασκηνίου.

Αλλά δυστυχώς εκ του αποτελέσματος βγαίνει το συμπέρασμα ότι κοίμισε τον Άρη. Οι ποδοσφαιριστές του έβγαζαν μια εικόνα ότι αυτό που τους κλάπηκε θα τους δοθεί πίσω. Και κανείς δεν φρόντισε να τους επαναφέρει στην ελληνική πραγματικότητα. Όταν αντιλήφθηκαν με την ακύρωση του ξεκάθαρου πέναλτι (για το οποίο ουδείς παίκτης του Βόλου δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε καν αυτός που το έκανε, τόσο ξεκάθαρο ήταν) ότι οι τύποι είναι αδίστακτοι και θα επαναλάβουν το ίδιο έργο, ήταν πλέον αργά. Δεν φάνηκαν ψυχολογικά έτοιμοι χθες για μια μάχη 11 εναντίον 11 συν διατητών και VARίστα.

Και να πει κανείς ότι δεν το περίμεναν; Άπαντες γνώριζαν τις συνθήκες του αγώνα, άπαντες γνώριζαν ότι ο κόσμος του Άρη θα δώσει βροντερό ''παρών'' στο γήπεδο ως μια μορφή αντίδρασης στη διαιτητική κλοπή του Αγρινίου, άπαντες γνώριζαν ότι απέναντι θα είναι μια ομάδα από αυτές που έχουν ευνοηθεί σκανδαλωδώς εφέτος, άπαντες ήξεραν ότι ο Βόλος με νέο προπονητή θα έρθει για να παγώσει το παιχνίδι, να σπάσει τον ρυθμό, να εκνευρίσει με καθυστερήσεις και θα έχει τη διαιτητική προστασία του VAR και του Τσαγκαράκη.

Το πέναλτι που πήρε πίσω ο διαιτητής μετά από παραίνεση του Varιστα είναι δυστυχώς μια ακόμη απόδειξη ότι οι Έλληνες διαιτητές κάνουν ό,τι θέλουν και διαμορφώνουν τις συνθήκες ενός αγώνα. Δεύτερη σερί αγωνιστική που ο Άρης αδικείται. Αν δεν είναι αυτό ξεκάθαρο μήνυμα... τότε ποιο είναι; Είναι τόσο... αποφασισμένοι μάλιστα που τα κάνουν και μπροστά στα μάτια του Λανουά. Του ανθρώπου που "θεωρητικά" τους ελέγχει. Αλλά τι να περιμένεις όταν συνήθως την... βγάζουν λάδι από τον Γάλλο και την επόμενη αγωνιστική σαν να μην συμβαίνει τίποτα ορίζονται κανονικά.

Αλλά ο Άρης θα κάνει μεγάλο λάθος αν μείνει σε αυτό το σφύριγμα. Προφανώς ήταν πέναλτι, προφανώς δεν ήταν σε φυσιολογική θέση το χέρι του Μύγα, προφανώς όλες οι ομάδες που επιδιώκουν την 4αδα τέτοιο χέρι θα το έπαιρναν πέναλτι. Ίσως και το διπλό πέναλτι στον Μορόν από τον Μίλετιτς στο τέλος να το έπαιρναν για να βγουν από τη δύσκολη θέση και να την βγάλουν καθαρή στην κακή τους μέρα. Προφανώς η συσπείρωση που είδαμε χθες στο γήπεδο, πρέπει να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα, γιατί είναι η μόνη άμυνα απέναντι στην νέα αδικία.

Ωστόσο ο Άρης στο καθαρό αγωνιστικό σκέλος κατέθεσε ελάχιστα πράγματα απέναντι στην ομάδα του Βόλου. Σε κακή μέρα όλοι οι της μεσαίας γραμμής, διαγκωνίζονταν για το ποιος θα είναι ο χειρότερος. Οι ακραίοι χωρίς πρωτοβουλίες, με μια αδικαιολόγητη ροπή στο να γυρίζουν την μπάλα πίσω αντί να επιδιώξουν να πάνε στο ένας εναντίον ενός. Ο Σίστο ειδικά, αμφιβάλω αν σε 45 λεπτά που πρόλαβε να αγωνιστεί έκανε μια σωστή ενέργεια. Ο Νταρίντα έχασε τη θέση του χειρότερου στο πρώτο ημίχρονο στις λεπτομέρειες.

Ο Μπράμπετς με κακές αντιδράσεις στο γκολ που δέχεται ο Άρης, αφού απομακρύνει άψυχα την μπάλα, αφού έχει φροντίσει να κρατήσει on side όλη την επιθετική γραμμή του Βόλου. Ο Μορόν σκιά του εαυτού του και συνήθως μακριά από την περιοχή. Ο Μόντσου για ένα ακόμη παιχνίδι σε πολύ ρηχά νερά. Ο Μάνου Γκαρθία, με χαλασμένο το μυαλό από το αγώνα του Αγρινίου, έπεσε στην παγίδα του Τσαγκαράκη που επέτρεψε τις κλωτσιές εναντίον του. Oταν βγήκε μάλιστα, ο Άρης απώλεσε ολοκληρωτικά τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής.

Στο β ημίχρονο και για ένα μικρό διάσημα η είσοδος των Σιφουέντες και Ντιαντί έδωσε μια ώθηση, αλλά εξανεμίστηκε στο δοκάρι του Μορόν που ολοκλήρωσε την αναιμική επιθετική δημιουργία του Άρη, που έψαχνε στο τέλος να σώσει τουλάχιστον τον βαθμό από τις στημένες μπάλες… Όλος ο Άρης δίχως ενέργεια, δίχως διάθεση να μοχθήσει για το παιχνίδι, με πάρα πολλά λάθη ακόμη και σε πάσες στα πέντε μέτρα. Μονότονος, προβλέψιμος, δίχως φαντασία και δίχως ατομικές ενέργειες, πνίγηκε στη διπλή ζώνη άμυνας του κινητικού Βόλου.

Ο κόσμος ανταποκρίθηκε όχι στο κάλεσμα της ΠΑΕ, αλλά στην αγωνιστική εικόνα του Άρη μέχρι εχθές. Η χθεσινή εμφάνιση μιας ομάδας άνευρης και με έλλειμα δημιουργίας, στενοχώρησε άπαντες στις κερκίδες και είμαι βέβαιος ότι θα προβληματίσει άπαντες και στην ομάδα, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις τους μετά το ματς. Ο Άρης είχε μια χρυσή ευκαιρία χθες και την κλότσησε.

Έχει υποχρέωση όμως στον κόσμο που γέμισε το γήπεδο, να την αποδεχθεί, να κάνει την αυτοκριτική του και να επενδύσει στην συνεχή βελτίωσή του ώστε να μην επιτρέψει, στον εαυτό του πρωτίστως, να μπει σε εσωστρέφεια από τη δεύτερη σερί ήττα και την διαχείρισή της. Παράλληλα οφείλει και να μην προσφέρει, με τέτοιες εμφανίσεις, χείρα βοηθείας στους εμπνευστές της τετράδας να τον... πετάξουν εκτός με το έτσι θέλω…

ΥΓ. Είναι προφανές ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θέλει, ούτε γεμάτα γήπεδα σε μια κρύα νύχτα όπως η χθεσινή στη Θεσσαλονίκη, ούτε το κανονικό ποδόσφαιρο που προσπαθεί να παίξει ο Άρης, άσχετα αν χθες δεν τα κατάφερε. Και φυσικά δεν σημαίνει ότι στην κακή της μέρα, μια ομάδα δεν πρέπει να παίρνει αυτά που δικαιούται. Δηλαδή το 50-50, όχι το κάτι παραπάνω.