Ας το παραδεχθούμε: Με Σπανούλη η Μονακό είναι ο άμεσος ανταγωνιστής του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού!

Ας το παραδεχθούμε: Με Σπανούλη η Μονακό είναι ο άμεσος ανταγωνιστής του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού!

Παύλος Κουστέρης 13:31 - 01.12.2024 / Ανανεώθηκε: 13:45 - 01.12.2024

Μέσα σε σκάρτες 24 ώρες, ο Βασίλης Σπανούλης έπεισε τον Μάικ Τζέιμς στα κρίσιμα να πασάρει την μπάλα και μεταξύ άλλων όλο τον οργανισμό Μονακό πως αν θέλει να δει στα μάτια ομάδες τύπου Παναθηναϊκού, τότε επιβάλλεται να ακολουθήσουν το δικό του δόγμα. Αν δεν το καταλάβατε, οι δύο «αιώνιοι» εντόπισαν την ομάδα που πραγματικά μπορεί να τους δει στα μάτια.

Γκλάμουρ, χλίδα και ολίγη από μπάσκετ… Κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί μέσα σε πολύ λίγες λέξεις η εντύπωση που έβγαζε όλα τα τελευταία χρόνια η Μονακό στην πορεία της στη Euroleague, αφού υπήρχε (και υπάρχει) η κοινή παραδοχή για ένα ρόστερ με σούπερ ποιότητα και ειδικότερα στην περιφέρεια με Μάικ Τζέιμς, Έλι Οκόμπο, Τζόρνταν Λόιντ, Άλφα Ντιάλο και από φέτος με Νικ Καλάθη, Φουρκάν Κορκμάζ, αλλά του έλειπε αυτό το «κάτι» που θα έπειθε όλο αυτό το μείγμα ότι μια συμμετοχή στα play-offs ή απλά στο Final Four δεν επαρκεί για να θεωρηθείς επιτυχημένος.

Επιπλέον, και με όλο τον σεβασμό στη γαλλική Λίγκα, ούτε η κατάκτηση δύο συνεχόμενων εγχώριων τίτλων αποτελεί πειστήριο για τον Μάικ Τζέιμς και την παρέα του ότι με αυτόν τον τρόπο γράφουν ιστορία. Πάντα, το θέμα ήταν και θα είναι η Euroleague στη συνείδηση του κόσμου του μπάσκετ ή ειδικότερα στη διοίκηση της Μονακό, που αποφάσισε την απόλυση του προπονητή.

Μία τέτοια λογική και φιλοσοφία, αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να τη φέρει ο Σάσα Ομπράντοβιτς. Συμπαθέστατος, πολύ καλός προπονητής, όπως δείχνουν και τα αποτελέσματά του, ωστόσο, ήταν εμφανές ότι θεωρούνταν ένας αρκετά ικανός διαχειριστής ιδιαίτερων προσωπικοτήτων κι όχι ο προπονητής που θα εμπιστεύονταν οι πριμαντόνες των Μονεγάσκων.

Θέλετε και απόδειξη; Θυμηθείτε τι έγινε πέρυσι και συγκεκριμένα στις 2 Νοεμβρίου του 2023, όταν ο Σέρβος προσπαθούσε να εξηγήσει με τρεμάμενη φωνή στο τελευταίο του τάιμ – άουτ κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο ότι δεν θέλει τρίποντο και ο Μάικ Τζέιμς, αφού ντρίμπλαρε την μπάλα για περίπου 20 δευτερόλεπτα, έκανε αυτό που δεν ήθελε ο Ομπράντοβιτς. Ενδεχομένως, αυτή η επιτυχία του, να τους έχει όλους στα «ώπα – ώπα», να ήταν κι αυτό που τελικά στοίχησε τη θέση του.

Δεδομένα, το συγκινητικό «αντίο» του Μάικ Τζέιμς αποτελεί παράσημο στην καριέρα του Σάσα Ομπράντοβιτς, παρ’ όλα αυτά, εντός παρκέ, η συγκεκριμένη συνεργασία είχε συγκεκριμένο ταβάνι, το οποίο φαινόταν ότι δεν θα μπορούσε να είναι η κορυφή στην καλύτερη διασυλλογική διοργάνωση στην Ευρώπη.

Τι έπραξε, λοιπόν, η ηγεσία των Μονεγάσκων; Βρήκε μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις διαθέσιμων προπονητών στην Ευρώπη (ίσως και τη μοναδική), που συνδυάζει προοπτική, ικανότητα και το κυριότερο; Ως οντότητα στέκεται πιο ψηλά από τον Μάικ Τζέιμς αρχικά και από όλους τους υπόλοιπους κατά δεύτερο λόγο.

Θα αναρωτηθούν πολλοί: Γίνεται ο Βασίλης Σπανούλης των μόλις δύο ολοκληρωμένων σεζόν ως προπονητής με το Περιστέρι να θεωρείται το απόλυτο αφεντικό σε αυτά τα πολύ ιδιαίτερα αποδυτήρια; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα καταφατική, διότι ο Σπανούλης φέρει μαζί του κι όλη την αύρα από την πλούσια σε τίτλους και διακρίσεις καριέρα του και παράλληλα είναι ο πραγματικός ηγέτης που έχει όλα τα φόντα να πείσει τους πάντες σε αυτό τον… light οργανισμό, ότι δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τίποτα λιγότερο από την κορυφή. Η πρώτη του ομιλία με τη φόρμα της Μονακό είναι και η απόδειξη ότι τα… κόζια κύριοι Τζέιμς, Οκόμπο, Λόιντ κλπ. άλλαξαν.

«Πρέπει να σας δουν στο Final 4, πρέπει να σας δουν σε μεγάλες διοργανώσεις. Όχι να αποκλειστείτε από τα προημιτελικά. Πρέπει να προχωρήσετε», είπε ο «Kill – Bill» και πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις μεγαλύτερη σημασία έχει ποιος λέει κάτι, παρά το τι λέει.

Φτάνοντας, λοιπόν, στο πρώτο αγωνιστικό δείγμα της Μονακό με προπονητή τον Βασίλη Σπανούλη, αυτό έτυχε να είναι κόντρα στην πρωταθλήτρια ομάδα της Ευρώπης και μάλιστα σε μία από τις «καυτές» έδρες στην Ευρώπη. Απόλυτα θετικό το δείγμα των Μονεγάσκων, που σε μια άλλη περίπτωση μπορεί να συμβιβάζονταν με την ιδέα της ήττας μέσω μιας αξιόμαχης εμφάνισης, αλλά με Σπανούλη στον πάγκο ήταν διαφορετικά.

Με τον Σπανούλη, η νέα πραγματικότητα ορίζει «γκάζια» σε τάιμ – άουτ του αντιπάλου έπειτα από σερί 5-0 από τη Μονακό.

Με τον Σπανούλη, η νέα πραγματικότητα ορίζει κάθε πιθανή λύση για τη νίκη, ακόμα και σχηματισμό με πέντε κοντούς, σκεπτόμενος out of the box.

Με τον Σπανούλη, η νέα πραγματικότητα ορίζει ότι ακόμα κι όταν είσαι πίσω στο σκορ μέσα σε μια τέτοια κολασμένη ατμόσφαιρα, τότε θα βγει μπροστά η οξυδέρκεια (10 ασίστ Τζέιμς) και το ταλέντο (κρίσιμα τρίποντα από Ντιάλο και Λόιντ) και η δουλειά μπορεί να γίνει.

Με τον Σπανούλη, η νέα πραγματικότητα ορίζει:

«Είχα μιλήσει στον Μάικ την προηγούμενη μέρα, πριν το ματς και του είχα πει ότι θα πρέπει να παίξει έξυπνα γιατί οι αντίπαλες ομάδες πάντα κλείνουν τον καλύτερο παίκτη. Του είπα ότι αν ήθελε να κερδίσει, έπρεπε να είναι έξυπνος. Είναι σπουδαίος σκόρερ και εξαιρετικός πασέρ, έχει μεγάλη κλάση». Με άλλα λόγια, ο Σπανούλης σαν να είχε διαβάσει το σενάριο από την προηγούμενη μέρα και θέλησε να αποφύγει 24 ώρες νωρίτερα τα heroic plays του Τζέιμς, πείθοντάς τον να προβάλει την ποιότητά του μέσα από την πάσα και όχι απαραίτητα μέσα από το σκορ.

Αυτή φαίνεται -μέσω του πρώτου δείγματος- να είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν προπονητή τύπου Σάσα Ομπράντοβιτς, με τον Βασίλη Σπανούλη συγκεκριμένα και κατ’ επέκταση μιας ποιοτικής ομάδας που ζει στον χαλαρό ρυθμό του πολυτελούς Μονακό σε σχέση με μια ομάδα που μπορεί να μετατραπεί σε μια πολεμική μηχανή πολυτελείας, με ηγέτη έναν τύπο που σκέφτεται το μπάσκετ 24/7 και που το όνομά του είναι συνώνυμο της επιτυχίας (και) σε επίπεδο Euroleague.

Για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμα, σε μια περίοδο που η Ρεάλ δεν τρομάζει και έχει ελλείψεις, που η Μπαρτσελόνα είναι μακριά από το επίπεδο των δύο (χαρακτηριστική η ήττα της στο ΣΕΦ), που η Παρί υπολείπεται σε λύσεις και ποιότητα και που η Φενέρ είναι πότε του ύψους και πότε του πολύ βάθους, αυτή η έκδοση της Μονακό του Βασίλη Σπανούλη, είναι ο βασικός μπελάς που θα κληθούν να βγάλουν εις πέρας τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Ολυμπιακός.

Καλή τους τύχη...