Βιτόρια, «έστρωσες» τον Παναθηναϊκό, ώρα να τον πιστέψεις!

Με τον τρόπο που εξελίχθηκε, και εν τέλει κερδήθηκε, το παιχνίδι με τον ΟΦΗ έδωσε και στον ίδιο τον Πορτογάλο προπονητή την καλύτερη απάντηση για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πετύχει η ομάδα του!

Γράφω αυτό το κείμενο έχοντας μόλις επιστρέψει σπίτι από το Ολυμπιακό Στάδιο γεμάτος…ποδόσφαιρο. Κι επειδή το αγαπημένο μας άθλημα είναι πολύ περισσότερα από τα όσα συμβαίνουν εντός των τεσσάρων γραμμών προφανώς και αναφέρομαι και στα όσα έκανε ο Παναθηναϊκός για να τιμήσει τη μνήμη του «Στρατηγού»! Και μην τυχόν και ακούσω κανέναν, ακόμη και πιτσιρικά, να ρωτήσει! Ένας ήταν, είναι και θα είναι ο «Στρατηγός»!

Σε ένα απόγευμα ούτως ή άλλως συγκινησιακά φορτισμένο, απόγευμα με ονοματεπώνυμο, Μίμης Δομάζος, σα να ζήλεψε και το ίδιο το ματς. Κι από την υποβλητική ατμόσφαιρα που επικρατούσε με τα όσα διαδραματίστηκαν στο κομμάτι πριν από το πρώτο σφύριγμα ήρθε το παιχνίδι να μας πάρει μαζί του, να αρθεί στο ύψος της περίστασης και να ολοκληρωθεί με επιβλητική-νίκη ανατροπή για τους «πράσινους»!

Βοήθησε φυσικά στο να γραφτεί αυτό το τόσο συναρπαστικό σενάριο και ο αντίπαλος, διέψευσε πανηγυρικά όσους τον προ-έβλεπαν σε ρόλο κομπάρσου! Οι Κρητικοί πιέστηκαν μεν αρκετά στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά από εκεί και πέρα έβγαλαν όλες τις αρετές τους στο χορτάρι. Προϊόντος του χρόνου πάτησαν πολύ καλύτερα στα πόδια τους και σκόραραν δύο φορές με εξαιρετικές συνεργασίες, ποιος να τους το έλεγε πως το ισχυρό προβάδισμα που απέκτησαν δε θα αποδεικνυόταν τίποτε άλλο παρά ισχυρό, ισχυρότατο κίνητρο για την ομάδα του Ρούι Βιτόρια για αποδείξεις. Αποδείξεις σε όλους τους εκτός των…συνόρων του Παναθηναϊκού πως αυτό το γκρουπ μπορεί να πετύχει πολλά, αποδείξεις όμως και…εσωτερικής καύσεως, ίσως και στον ίδιο τον Πορτογάλο προπονητή από τους ποδοσφαιριστές του.

Γράφαμε πριν από το ντέρμπι «αιωνίων» στο πρωτάθλημα την περασμένη Κυριακή πως με τόση…συντήρηση στο παιχνίδι της δύσκολα μια ομάδα μπορεί να πάρει τίτλο. Και το γράφαμε θυμίζω για τον Παναθηναϊκό με βάση την προσέγγισή του, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, στα περισσότερα από τα ντέρμπι που έχει δώσει. Η φιλοσοφία αυτή δεν άλλαξε ούτε στο Φάληρο, ακόμη και με αριθμητικό πλεονέκτημα το «τριφύλλι» δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση, ούτε καν κατά διαστήματα έστω, να κυριαρχήσει. Πήρε μεν τον βαθμό της ισοπαλίας αλλά τίποτε άλλο πέρα από αυτόν και σίγουρα το όποιο μήνυμα εξέπεμψε δεν ήταν ούτε πειστικό, ούτε υποσχόμενο σταθερότητα και συνέπεια στη διεκδίκηση του τίτλου. Κάτι σαν χαμένη, μία ακόμη, ευκαιρία να πιστέψουν τόσο οι εκτός όσο και οι εντός ομάδας πως…γίνεται. Με όλα αυτά δεδομένα, κι ας έβγαλε την ψυχή των φίλων του που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο Παναθηναϊκός μάλλον δεν θα μπορούσε να πάρει το τρίποντο με χρησιμότερο, κι ας χρειάστηκε να ταλαιπωρηθεί αρκετά, τρόπο. Το δεύτερο ημίχρονο που έκανε ήταν το μακράν καλύτερό του μέσα στη σεζόν, δεν του έλειψε ούτε ένα από τα απαραίτητα συστατικά όχι απλά για νίκες αλλά για…κατακτήσεις. Αδρεναλίνη, ένταση, ενέργεια, χαρακτήρας, αλλά πρώτα και πάνω απ’ όλα, ΠΟΙΟΤΗΤΑ!

Ποιότητα στα πρόσωπα, και κυρίως στα πόδια, των Τετέ, Ουναΐ, Πελίστρι, Σβιντέρσκι, Ιωαννίδη, Βαγιανίδη με τον Τσέριν να…κρατάει το ίσο, και οι επτά ήταν υπέροχοι. Κόντρα σε έναν ΟΦΗ που ήταν 2-0 μπροστά στο σκορ, αμυνόταν σε χαμηλά μέτρα και από ένα σημείο και μετά έπαιζε και με πεντάδα στην άμυνα, η παραγωγή της ομάδας του Βιτόρια ήταν εντυπωσιακή. Με συνεχή κίνηση, με ατομικές ενέργειες, με κάθετο ποδόσφαιρο, με αναρίθμητες, και επιτυχημένες, συνεργασίες, με τρία γκολ και αρκετές ακόμη χαμένες ευκαιρίες, you name it! Δεν ήταν ντέρμπι το ματς αλλά με δύο γκολ στην πλάτη των «πράσινων» από το ημίχρονο ίσως να ήταν και ακόμη δυσκολότερη για εκείνους η συνθήκη. Και στον έλεγχό τους πήραν άριστα. Προφανώς και τα περισσότερα από τα καλά που συμβαίνουν στην ομάδα τον τελευταίο καιρό τα πιστώνεται ο Βιτόρια.

17 ματς αήττητος χωρίς να κάνει κάτι σωστά, πολλά για την ακρίβεια, δεν έμεινε κανείς! Είναι όμως τώρα, κι αν όχι τώρα πότε, η στιγμή και ο Πορτογάλος να πιστέψει ακόμη περισσότερο στην ομάδα του, όχι για την ικανότητά της να παίρνει αποτέλεσμα, αυτό είναι δεδομένο.Είναι τώρα, κι αν όχι τώρα πότε, η στιγμή και ο Πορτογάλος να πιστέψει ακόμη περισσότερο στην ομάδα του για την ικανότητά της να…επιβάλλει το αποτέλεσμα, αυτό είναι ζητούμενο. Είναι η στιγμή να αφήσει πίσω του το τόσο συντηρητικό παιχνίδι στα μεγάλα ματς, να παίξει όχι για να τα κλέψει αλλά για να τα κερδίσει. Εγγύηση επιτυχίας κανείς δεν μπορεί να του προσφέρει.

Στο καλό σενάριο για τον Παναθηναϊκό ο Βιτόρια θα έχει προσφέρει στην ομάδα του την αυτοπεποίθηση και την παράσταση νίκης που έχουν ιστορικά αποδειχθεί στοιχεία απαραίτητα για την κορυφή. Όσο για κακό σενάριο, μάλλον δεν υπάρχει. Οι φίλοι των «πράσινων» περιμένουν 15 χρόνια τώρα να πανηγυρίσουν πρωτάθλημα. Προφανώς και δεν τους αρκεί να το…διεκδικήσουν απλά. Αν είναι όμως να το χάσουν είναι απολύτως βέβαιο πως προτιμούν να το χάσουν ως…Παναθηναϊκός. Με συμπεριφορά θαρραλέα και απαιτητική, όχι φοβική και κρατημένη. Έρχεται ένα ακόμη ντέρμπι, μοιάζει ιδανικό το timing για στροφή 180 μοιρών στην προσέγγιση. Την Τετάρτη θα ξέρουμε!