Στο Καραϊσκάκη κατάλαβε ότι το μυαλό δεν πρέπει να ταξιδεύει από τώρα στον τελικό

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για την εμφάνιση του Άρη βάσει της οποίας δεν δικαιούταν να πάρει τίποτα στο Καραϊσκάκη.

Αν κάτι χαρακτηρίζει τον Άρη στα ντέρμπι είναι η απόλυτη τακτική προσήλωση, η αφοσίωση στο πλάνο του προπονητή και φυσικά το πάθος και η διάθεση. Έτσι έχει βγάλει το… ψωμί του και φέτος και έχει πάρει αποτελέσματα από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό.

Στο Καραϊσκάκη, ο χθεσινός Άρης δεν είχε τίποτα από τα παραπάνω και έκανε ίσως μια από τις χειρότερες φετινές του εμφανίσεις. Και αν δεν ήταν η χειρότερη, σίγουρα ήταν από τις πιο αδιάφορες. Ο χθεσινός Άρης ήταν εντελώς άνευρος. Ολίγον διεκπεραιωτικός. Χωρίς τις εντάσεις και την πνευματική συγκέντρωση που απαιτούν τέτοια παιχνίδια και φυσικά με πολλά αβίαστα λάθη, προϊόν όλων των παραπάνω.

Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε από τον προπονητή ήταν και πάλι η ίδια. Σχήμα με τρία χαφ για να ελέγξει το παιχνίδι στον άξονα, ο Μοντόγια πάνω στον Ροντινέι και η μοναδική επιλογή που συνιστούσε διαχείριση, ήταν ο Ρόουζ αντί του Φαμπιάνο. Το πλάνο… τσαλακώθηκε με το καλημέρα από το γρήγορο γκολ του Ελ Κααμπί μόλις στο 5΄. Ακόμη και αυτό να μην συνέβαινε όμως, ήταν ευδιάκριτη μια χαλαρότητα των παικτών του Άρη.

Η συνεργασία των δυο στόπερ ήταν προβληματική με αποκορύφωνα το πρώτο γκολ του Ελ Κααμπί που προσπαθείς να καταλάβεις ποιον και τι μαρκάρει ο καθένας, οι μπάλες περνούσαν εύκολα στα μεσοδιαστήματα και το συνδυαστικό παιχνίδι των Ποντένσε, Φορτούνη και Γιόβετιτς δεν μπορούσε να αναχαιτιστεί με συνέπεια οι γηπεδούχοι να δημιουργούν συνεχώς φάσεις. Θα μπορούσαν μάλιστα να είχαν καθαρίσει από το ημίχρονο το ματς αν δεν ήταν ο Κουέστα σε καλή βραδιά.

Αναιμική ήταν η εικόνα και στην επίθεση. Ο Άρης αφενός δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα και αφετέρου δεν πήρε τίποτα από Μορόν, Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο. Ο Μάντζιος κατάλαβε στην ανάπαυλα ότι με αυτή την εικόνα, δεν μπορούσε να διεκδικήσει πράγματα από το παιχνίδι.

Έκανε τρεις μαζεμένες αλλαγές, βελτίωσε κάπως τα ποσοστά κατοχής με τον Μάνου Γκαρθία στην ενδεκάδα, αλλά τα προβλήματα ανασταλτικά συνεχίζονταν, ενώ και επιθετικά ο Άρης δεν μπόρεσε να βρει τη στιγμή του για να ξαναμπεί στο ματς και ολοκλήρωσε τον αγώνα με μηδέν τελικές στην εστία. Μετά το 2-0 ειδικά, η εικόνα ήταν ενός αγώνα που είχε… πάρει το δρόμο του και το 3-0 στο τέλος ήρθε να βάλει τον επίλογο σε μια πολύ κακή βραδιά για τους «κιτρινόμαυρους».

Οι παίκτες του Μάντζιου καλά θα κάνουν να διαγράψουν άμεσα από τον σκληρό τους δίσκο την χθεσινή εμφάνιση. Αλώστε δεν έχουν και τίποτα άξιο αναφοράς να κρατήσουν, σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο. Αποδείχθηκε ότι αν το… μυαλό φύγει από τώρα στον τελικό και χαθεί η πνευματική συγκέντρωση, ο Άρης θα έχει πρόβλημα στα ντέρμπι που απομένουν (και είναι αρκετά) όπου οι αντίπαλοι έχουν περισσότερη ποιότητα και αυξημένο κίνητρο. Και παράλληλα θα… χαλάσει και την ψυχολογία του.

Γιατί μπορεί βαθμολογικά οι ήττες να μην κοστίζουν αφού η 4η θέση ήταν εκ προοιμίου ένας μη ρεαλιστικός στόχος, αλλά ενδέχεται να προκαλέσουν ζημιά στην ψυχολογία του γκρουπ. Για παράδειγμα την Κυριακή, ο Άρης υποδέχεται τον αντίπαλό του στον τελικό. Και δεν πρέπει επ΄ ουδενί να του δώσει το ψυχολογικό πλεονέκτημα της ανωτερότητας με μια κακή εμφάνιση, σαν την χθεσινή, συνοδευόμενη από ήττα.