){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Με το θέατρο του παραλόγου που παίχτηκε, και δεν ήταν η πρώτη φορά, στη συνάντηση των BIG 4 δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς, μήπως τελικά όλο αυτό που ζούμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι μυθοπλασία, γιατί ως πραγματικότητα...δεν αντέχεται!
Mου «έβαλαν χέρι», και πολύ καλά έκαναν, διευθυντής και αρχισυντάκτες στη σημερινή συνάντησή μας στο γραφείο! Βλέπετε πέρασαν αρκετές μέρες, περισσότερες από ποτέ, από το τελευταίο μου blog και για κάποιο περίεργο λόγο, κοίτα να δεις τι γίνεται καμιά φορά, τους έλειψε η άποψή μου!
Μεταξύ μας, για να σοβαρευτούμε λίγο, αν και με τα όσα ζούμε για μια ακόμη φορά εδώ και λίγες μέρες δεν είναι και τόσο εύκολο, μη σας πω ότι δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα, δεν ήταν η άποψη αλλά οι επαγγελματικές υποχρεώσεις μου το ζήτημα!
Προφανώς και όταν συμφωνείς με ένα Μέσο, το Sportal εν προκειμένω, να εκφράζεσαι γραπτώς επί της επικαιρότητας έχεις τη συμβατική υποχρέωση να το κάνεις, αναγνωρίζω, και απολογούμαι για, την αδράνεια της στήλης, προς υπεράσπισήν μου περισσότερο για αμηχανία επρόκειτο!
Έμεινα, το ομολογώ, και δε μου συμβαίνει και πολύ συχνά, άναυδος με τα όσα θαυμαστά συνέβησαν στο μικρόκοσμο, το πρώτο συνθετικό της λέξης θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν διαφορετικό, του ελληνικού ποδοσφαίρου, αν το κάναμε τραγούδι ο τίτλος θα ήταν «Το πληκτρολόγιο μου έπεσε απ΄τα χέρια!».
Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις το ζήτημα, δεν μπαίνω στη λεπτομέρειά του επειδή δεν έχει, κατά την άποψή μου, και πολύ μεγάλη σημασία στ' αλήθεια! Το απόσταγμα δυστυχώς δεν μπορεί παρά να είναι πως έχουμε ως φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, παράγοντες ακριβώς, ακριβώς όμως, αυτό που μας αξίζει!
Χύθηκαν τόνοι ηλεκτρονικής μελάνης για την περιβόητη συνάντηση των Big 4 και όλα τα ευτράπελα έως και χυδαία που την χαρακτήρισαν, την καθόρισαν, την περιέβαλαν, χάθηκε όμως, και είναι ΚΑΙ αυτό σημαντικό κομμάτι του προβλήματος, η ουσία!
Ουσία που στα δικά μου μάτια έχει να κάνει με το πώς αλήθεια φτάσαμε να χρειαζόμαστε, κι ας μη φάνηκε σε απολύτως τίποτα χρήσιμη, κάθε άλλο, μια τέτοια συνάντηση! Φτάσαμε γιατί πολύ απλά αυτοί που έχουν τα γένια και τα χτένια δεν έχουν κάνει χρόνια τώρα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ για να βοηθήσουν το ποδόσφαιρο, το πρωτάθλημα, ναι, μη δαιμονοποιούμε τις λέξεις, το προϊόν!
)
20:01 - 28.03.2023
Η Εθνική στα χρόνια της χολέρας
Από το... πεζοδρόμιο στην ελίτ, οκτώ αγώνες δρόμος! Γράφει ο Σωτήρης Κωσταβάρας.
Συναντήθηκαν λοιπόν όλοι όσοι δεν έχουν καταφέρει, είτε δεν ξέρουν, είτε δε θέλουν, είτε δεν μπορούν ή και όλα τα...παραπάνω, να «χτίσουν» ένα υποτυπωδώς ανθεκτικό «οικοδόμημα» για να λύσουν τα προβλήματα στατικότητας που αντιμετωπίζει! Μαζεύτηκαν με λίγα λόγια για να λύσουν το πρόβλημα εκείνοι ακριβώς που το δημιούργησαν και μάλιστα χωρίς καμία απολύτως πρόθεση ή διάθεση να αλλάξουν τη συμπεριφορά και τη νοοτροπία τους στο ελάχιστο!
Σε μια συγκυρία που προφανώς έτυχε και δεν πέτυχε βρίσκονται στην, σε απολύτως θεωρητικό επίπεδο, ευχάριστη θέση να τρέχει μια σεζόν ύψιστου ανταγωνισμού στη STOIXIMAN SUPERLEAGUE! Δυσκολεύομαι να θυμηθώ και, πιστέψτε με, συνήθως θυμάμαι πολύ καλά, πότε ήταν η τελευταία φορά, αν υπήρξε ποτέ, που τέσσερις ομάδες διεκδικούσαν, αν όχι επί ίσοις όροις σίγουρα σχεδόν, τον τίτλο!
Και είναι αυτή ακριβώς η φαινομενική ευλογία που στην ουσία λειτουργεί ως κατάρα στα μάτια, και κυρίως στο μυαλό, του καθενός από τους υπεύθυνους, τους ιθύνοντες, τους εμπλεκόμενους! Προκλήσεις, καυγάδες, υβρεολόγιο, αποχωρήσεις, «φιλιππικοί», «μόνοι μας και όλοι σας» από τον καθένα ξεχωριστά, για την ταμπακιέρα τίποτα! Και όπου ταμπακιέρα το δύσμοιρο το... ποδοσφαιράκι μας!
Είναι στ' αλήθεια τόσο σαθρό το έδαφος πάνω στο οποίο πορευόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό που έχω φτάσει, δυστυχώς, να πιστεύω ότι δεν υπάρχει, κι αν υπάρχει οι πιθανότητές μας να τη συναντήσουμε είναι απειροελάχιστες, της τάξης του 0.1%, σωτηρία! Προφανώς και έχουμε όλοι, σίγουρα και εμείς οι δημοσιογράφοι, σίγουρα και εσείς οι φίλαθλοι ή οπαδοί, τις ευθύνες μας!
Αλλά πρώτα και πάνω από όλους ευθύνονται αυτοί που αποφασίζουν! Οι διοικούντες των ομάδων που δε λένε, δυστυχώς, να καταλάβουν πως βάλλοντας, με όποιον τρόπο, ο ένας κατά του άλλου, καταλήγουν να πυροβολούν τα πόδια τους! Και είναι τόσο αυτοκτονική, σε επίπεδο διαμόρφωσης κλίματος, περιβάλλοντος άρα και ενδιαφέροντος του κοινού για αυτό που έχουν να «προσφέρουν» η συμπεριφορά τους που με κάνουν πραγματικά να αναρωτιέμαι!
Υπάρχει άραγε στ' αλήθεια αυτό που λέμε ελληνικό ποδόσφαιρο, τουλάχιστον σε επίπεδο αρχών και...αρχόντων ή μήπως είναι κάτι σαν κινηματογραφική ταινία ή και θέατρο...του παραλόγου! Είναι αυτό που ζούμε πραγματικότητα ή μυθοπλασία! Μήπως είναι όλοι ηθοποιοί;
)
)
)
)
)
)
)
)