Αυτό το «τετ α τετ» δεν γίνεται και δεν πρέπει να χαθεί για την Εθνική Ελλάδας

Η Εθνική Ελλάδας έχει αντιπάλους στα μέτρα της, το πρώτο ματς είναι εντός έδρας και η Γερμανία περιμένει τους διεθνείς σε μία μεγάλη διοργάνωση.

Η Εθνική Ελλάδας έχει μπροστά της μία χρυσή ευκαιρία.

Δεν παρουσιάζεται συνέχεια η δυνατότητα να παίξεις εντός με το Καζακστάν και εκτός με Γεωργία ή Λουξεμβούργο για να πας στη Γερμανία. Στο Euro 2024 μία γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Η Ελλάδα στο διάστημα 2004-2014 πήγε σε τρία Euro κι έπαιξε δύο φορές σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το πρώτο Euro, μάλιστα, στην Πορτογαλία το κατέκτησε στο μεγαλύτερο έπος του ελληνικού αθλητισμού.

Πότε δεν τα κατάφερε; Το 2006 στο Μουντιάλ που γινόταν στη Γερμανία… Δεν γίνεται και δεν πρέπει αυτή τη φορά να μην ταξιδέψει η γαλανόλευκη σε μία χώρα με εκπληκτικά γήπεδα, σε μία χώρα που η ποδοσφαιρική κουλτούρα είναι σε υψηλό επίπεδο.

Σ’ αυτό το διάστημα των 10 ετών, λοιπόν, η Ελλάδα απέκλεισε σε μπαράζ την Ουκρανία. Με αποτέλεσμα 0-0 εντός, πήγε στη ρεβάνς εκτός έδρας και πήρε τη νίκη με 1-0. Από ασίστ του Σαμαρά ο Σαλπιγγίδης έστειλε την Εθνική στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής.

Στο Euro 2012 η Ελλάδα πήγε λυγίζοντας 2-0, στο κρίσιμο ματς στο Φάληρο, την Κροατία των Μόντριτς, Πέρισιτς, Μάντζουκιτς, Λόβρεν, Πλετίκοσα…

Στο Μουντιάλ του 2014 πήγε αποκλείοντας στα μπαράζ τη Ρουμανία. Μία χώρα με ασφαλώς μεγαλύτερη δυναμική από το Καζακστάν.

Άλλες εποχές τότε, άλλοι παίκτες. Μην μπούμε σε σύγκριση παικτών. Απλά να επισημάνουμε ότι σε εκείνη τη χρυσή δεκαετία, οι παίκτες μας δεν είχαν μόνο τεράστια ποιότητα, αλλά κι απίστευτη προσωπικότητα. Ήταν ηγέτες, είχαν νοοτροπία νικητή και το απέδειξαν σε όλους τους «τελικούς».

Πάμε στο σήμερα. Μπορεί το Καζακστάν να λέει ότι είναι το ματς της ιστορίας του κι έχει δίκιο, όπως θα το λέει και η Γεωργία ή το Λουξεμβούργο. Καμία από τρεις ομάδες δεν έχει φάει με το κουτάλι τις μεγάλες διοργανώσεις. Το ίδιο, όμως, ισχύει για τους διεθνείς μας. Πλην του Τζαβέλλα, κανείς άλλος δεν έχει γευτεί μία μεγάλη διοργάνωση.

Έχουν να παίξουν εντός με το Καζακστάν κι εκτός με Γεωργία ή Λουξεμβούργο. Ούτε το ματς με το Καζακστάν θα είναι εύκολο, ούτε θα είναι εύκολο αν περάσουμε, αυτό κυρίως με τη Γεωργία (του Κβαρατσχέλια) ή το Λουξεμβούργο εκτός έδρας, στις 26 του μήνα. Αλλά δεν παύει να είναι μία τεράστια ευκαιρία. Η Εθνική είναι σαν να βρίσκεται σε ένα μοναδικό τετ α τετ για το… γκολ. Τι άλλο να ζητήσεις δηλαδή για να πας σε ένα Euro έπειτα από 10 χρόνια; Το Σαν Μαρίνο, την Ανδόρα ή το Γιβραλτάρ;

Η Ελλάδα πρέπει να είναι στη Γερμανία. Τα θετικά πριν από τον τελικό το βράδυ της Πέμπτης κι ευχή όλων να υπάρξει και ο δεύτερος τελικός την ερχόμενη Τρίτη, είναι αρκετά. Το κλίμα στην Εθνική έπειτα από χρόνια είναι πολύ καλό. Οι παίκτες διψάνε πραγματικά να πάνε στο Euro. Μην ξεχνάμε ότι εκτός από το πρεστίζ, θα μοιραστούν και πριμ 4,5-5 εκατ. ευρώ. Ιδιαίτερα θετικό είναι και το γεγονός ότι ο Γκουστάβο Πογέτ δεν αναζητεί άλλοθι. «Δεν υπάρχουν δικαιολογίες», είπε και την περασμένη Δευτέρα στις δηλώσεις του και την Τετάρτη στη συνέντευξη Τύπου.

Το Καζακστάν δεδομένα έχει κάνει πρόοδο και το έδειξε στα προκριματικά. Αλλά όταν θες να παίξεις σε μεγάλη διοργάνωση, αυτά τα ματς πρέπει να τα παίρνεις. Η αποτυχία δεν πρέπει να περνάει από το μυαλό. Κι ας μας συγχωρέσει ο σπουδαίος Γιάννης Αντετοκούνμπο, αλλά και στον αθλητισμό ορισμένες φορές υπάρχει αποτυχία. Ένας αποκλεισμός είτε την Πέμπτη είτε την Τρίτη θα είναι αρνητικό γεγονός. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα πληγώσει και την ψυχολογία αυτών των παιδιών, όταν μπροστά τους θα έχουν και το Nations League και κατόπιν τα προκριματικά, με φόντο το Μουντιάλ του 1926 σε ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό.

Το είπαμε και πριν. Η Εθνική έχει βγει τετ α τετ και καλείται να σκοράρει… Οτιδήποτε άλλο θα είναι πισωγύρισμα. Ξεκάθαρα πράγματα.