Ένας… Μονέκε θα έκανε τη διαφορά στον Ολυμπιακό! Και στον Παναθηναϊκό!

Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για τον παίκτη, που εξελίχθηκε σε… εφιάλτη του Άλεκ Πίτερς και θυμίζει την ιστορική διαφωνία των αδερφών Αγγελόπουλων με τον αείμνηστο Ντούσαν Ίβκοβιτς, που έφερε το ευρωπαϊκό στέμμα στο Λιμάνι.

Ένας άγραφος νόμος στην Ευρωλίγκα ορίζει ότι το τρίπτυχο σκληράδα, αθλητικότητα και μακρινό σουτ συνιστά το μυστικό της επιτυχίας στο σύγχρονο μπάσκετ. Χωρίς σάλτσες και στρογγυλέματα, η φετινή εκδοχή του μπασκετικού Ολυμπιακού μοιάζει να στερείται του δεύτερου συστατικού, της αθλητικότητας σε κομβικές θέσεις και ειδικά στη «front line», και αυτό ενδεχομένως θα επιχειρήσει (;) να βελτιώσει με μια διορθωτική κίνηση.

Υπάρχει, όμως, ένας… Τσίμα Μονέκε αυτή τη στιγμή στην αγορά; Διότι παρακολουθώντας το παιχνίδι του διεθνούς Νιγηριανού στο ΣΕΦ, οι περισσότεροι αναφώνησαν το ίδιο: «Έναν τέτοιο παίκτη χρειάζεται ο Ολυμπιακός». Και ο Παναθηναϊκός θα συμπλήρωνα εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη. Αθλητικός, μακρύς, γρήγορος, με καλό σουτ, που μπορεί να καλύψει μίνιμουμ δύο θέσεις, τέσσερα και πέντε, για να μην πω και τρεις, καθώς θα μπορούσε -εύκολα στην Ευρωλίγκα- να ανταποκριθεί ως σμολ φόργουορντ υπό προϋποθέσεις.

«Θα δυσκολευτούμε να κοιμηθούμε έπειτα από αυτό το παιχνίδι», εξομολογήθηκε ο Άλεκ Πίτερς, ο οποίος ήταν εξαιρετικός στα επιθετικά καθήκοντα (22 π. με 3/5 δ., 4/6 τρ., 4/4 β., 8 ρ., 0 λ. σε 31’37’’ συμμετοχής), ωστόσο εκτέθηκε στην άμυνα εξαιτίας της έλλειψης εκρηκτικότητας και σκληράδας σε σχέση με το δολοφονικό πρώτο βήμα και τη «versatile» συμπεριφορά του Μονέκε.

Σαφέστατα, υπάρχουν αιτίες, που επηρεάζουν το τρίπτυχο σκληράδα - αθλητικότητα - μακρινό σουτ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η απουσία του Σακίλ ΜακΚίσικ στερεί από τον Ολυμπιακό τα πρώτα δύο στοιχεία. Το ξεζούμισμα του αγνώριστου στα τελευταλια παιχνίδια Τόμας Ουόκαπ. Ο τραυματισμός του Νίκολα Μιλουτίνοφ, που σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γιώργου Μπαρτζώκα, αγωνίσθηκε με κάταγμα σε δάχτυλο του ποδιού, φόρτωσε με χρόνο και κούραση τον συγκινητικό Μουστάφα Φαλ. Όλα αυτά είναι σοβαρά στοιχεία.

Ο Λουκ Σίκμα, ωστόσο, ακόμη και όταν επιστρέψει υγιής, δεν διαθέτει εκείνα τα χαρακτηριστικά, ώστε να επηρεάσει/βελτιώσει το συγκεκριμένο τρίπτυχο. Και αυτό γιατί το επιχείρημα «ο Αμερικανός ξέρει πολύ μπάσκετ και μπορεί να δημιουργήσει από μέσα προς τα έξω» δεν καλύπτει την έλλειψη αθλητικότητας, που είναι αισθητή στη γραμμή των ψηλών και καθιστά αναγκαία την έρευνα της αγοράς για έναν… Μονέκε.

Την περίοδο 2011-12 οι δύο αλλαγές που είχε πραγματοποιήσει ο Ολυμπιακός τον έφεραν στον ευρωπαϊκό θρόνο. Για την ιστορία, το είχαν πάρει πάνω τους οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, οι οποίοι υπέγραψαν δύο παίκτες, που «κούμπωσαν» με τους Ερυθρόλευκους και πραγματικά έκαναν τη διαφορά. Ο λόγος για τους Εϊσι Λο και Τζόι Ντόρσι, οι οποίοι μεταμόρφωσαν τον Ολυμπιακό και τον έκαναν πρωταθλητή Ευρώπης. Ποιος ξέρει τι θα συνέβαινε αν ο αείμνηστος Ντούσαν Ιβκοβιτς έφερνε στον Ολυμπιακό… κάποιους Σέντρικ Σίμονς και Αλεξάνταρ Ράσιτς; Οι Πειραιώτες δεν θέλουν ούτε να το σκέφτονται.

Η διαφορά του τότε και του τώρα είναι ότι οι συνιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός δεν θα έκαναν μια τέτοια κίνηση από σεβασμό προς τον κόουτς Μπαρτζώκα. Ο οποίος είναι συνεργάτης τους και μάλιστα πολύ σοβαρός, έμπιστος και πετυχημένος. Αυτό που θα μπορούσε, ωστόσο, να συμβεί είναι ό,τι ακριβώς και στις αρχές της σεζόν 2011-12: Να διαγνώσουν από κοινού το πρόβλημα, να παραδεχτούν τα όποια λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την εικόνα της ομάδας τους. Όχι γιατί το απαιτεί αρκετός κόσμος, αλλά γιατί αμφότερες οι πλευρές το αντιλαμβάνονται και το επιθυμούν πραγματικά.