Επίδειξη δυνατοτήτων και προοπτικής διεκδικήσεων

Ο Αλέξης Σαββόπουλος γράφει για τη μεγάλη νίκη του Αρη στην Τούμπα και τι μπορεί αυτή να σημαίνει.

Πριν από το ντέρμπι της Τούμπας έγραφα για μια μεγάλη ευκαιρία που είχε ο Αρης, για δεύτερη φορά σε διάστημα μιας εβδομάδας να κάνει μια δήλωση προθέσεων. Οτι είναι εδώ για να πουλήσει ακριβά το τομάρι του, αναφορικά με την τετράδα και να διαψεύσει όσους, αυθαίρετα, πολύ νωρίς και χωρίς καν να είναι επαρκές το δείγμα γραφής, τον… βάφτισαν και φέτος πέμπτο. Οταν κερδίζεις κολλητά, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, με πειστικές μάλιστα εμφανίσεις, αν μη τι άλλο, αρχίζεις να πείθεις και τους δύσπιστους, ότι κάτι καλό φτιάχνεται από τον Μάντζιο. Το που θα φτάσει ο φετινός Αρης, δεν μπορεί κανείς να το προεξοφλήσει από την 6η αγωνιστική. Ούτε καν μετά απο αυτές τις δυο σπουδαίες και ηχηρές νίκες.

Ναι είναι μια ένδειξη. Μια επιβεβαίωση ότι η νίκη επί του Ολυμπιακού δεν ήταν κάτι το παροδικό αφού είχε και συνέχεια. Για μένα όμως το μέχρι που μπορεί να απλώσει τα πόδια του ο Αρης, θα το δείξει σε μεγάλο βαθμό, στα δυο συνεχόμενα ματς που έχει στο γήπεδό του με Λαμία και Καλλιθέα. Στα παιχνίδια δηλαδή που υπάρχει πιο μεγάλο το ΠΡΕΠΕΙ της νίκης αφού μιλάμε για παιχνίδια στην έδρα του με ομάδες απο το bottom half του πίνακα. Και εκεί που συνήθως χύνει την καρδάρα με το γάλα.

Στην Τούμπα κέρδισε κι άλλες φορές. Του έχει γίνει συνήθεια πλέον. Το έκανε και κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες, όπως μετά από εκείνο το 0-5 απο τα Γιάννενα. Στα ντέρμπι γενικά, βγάζει δόντια και χαρακτήρα. Είναι σοβαρός, πειθαρχημένος, συγκεντρωμένος. Τώρα που γεννήθηκαν προσδοκίες θα φανεί αν αυτό το γκρουπ είναι πραγματικά φτιαγμένο για μεγάλα πράγματα γιατί μια καλή μαγιά σίγουρα υπάρχει. Απλά δεν θέλει αμετροέπεια και έπαρση σαν αυτή που επέδειξε ο Λουτσέσκου. Χαμηλά την μπάλα και δουλειά (με περίσσεια ηρεμία πλέον) ώστε να αποκτηθεί η αναγκαία ομοιογένεια του γκρουπ.

Η νίκη του Αρη στην Τούμπα, σε μεγάλο βαθμό οικοδομήθηκε πάνω στη γνωστή τακτική Μάντζιου. Που με εξαίρεση το 20λεπτο 25΄-45΄, απέδωσε στο έπακρο. Καλή αμυντική λειτουργεία, κοντά οι γραμμές, ελάχιστα δικαιώματα στον αντίπαλο και επιθέσεις που είχαν προυποθέσεις αν υπήρχε καλύτερη τελική απόφαση, όπως στη φάση του Μορόν. Και ενώ το πλάνο λειτουργούσε μια χαρά, αίφνης στο 25λεπτο, χάθηκε η αμυντική ισορροπία και το καθαρό μαυλό, έγιναν πολλά αβίαστα λάθη και ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να του είχε δημιουργήσει προβλήματα με Κωσταντέλια και Τισουντάλι, θέτοντας νέα δεδομένα στο ματς.

Αφού ο Αρης κατάφερε να βγει αλώβητος στο κακό του διαστημα στο παιχνίδι, συνήλθε και στην επανάληψη ήλεγξε απόλυτα τον ρυθμό. Σημαντικό στοιχείο αναμφίβολα, ότι κατάφερε να επιστρέψει από την ανάπαυλα με διαφορετική εικόνα. Δεν άφησε να τον πάρει από κάτω το πώς έκλεισε το ημίχρονο και αυτό οφείλεται εν πολλοις και στον χαρακτήρα που έχουν αρκετοί νέοι ποδοσφαιριστές.

Σε ολόκληρο το δεύτερο 45λεπτο, με εξαίρεση το δοκάρι του Μπάμπα (στο ποδόσφαιρο παίζει τον ρόλο της και η τύχη αν θυμηθούμε τις δυο τελικές με τις οποίες ο ΠΑΟΚ πήρε τον τίτλο στο Κλεάνθης Βικελίδης), δεν απειλήθηκε. Ϊσα-ίσα που απείλησε κιόλας με τον Ντιαντί. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η κατακόρυφη άνοδος του Μάνου Γκαρθία που μετουσιώθηκε στο καταπληκτικό γκολ που σημείωσε, την ταχύτητα του Ντιαντί, το συμμάζεμα στον άξονα και η σοβαρότητα όλης της αμυντικής τετράδας. Για την οποία υπήρχε μια ανησυχία με την ξαφνική αλλαγή του Βέλεθ, αλλά ο Ρόουζ την εκμηδένισε με την στιβαρή του παρουσία. Όπως και το αλάνθαστο παχνίδι που έκαναν οι δυο πλάγιοι μπακ.

Η αλλαγή που υπάρχει στην ποιότητα του ρόστερ φάνηκε στο τελος όταν κλήθηκε να υπερασπιστεί το 0-1. Κυκλοφόρησε με άνεση την μπάλα, ροκανίζοντας τον χρόνο. Το να μπαίνουν αλλαγή Νταρίντα και Σουλεϊμάνοφ το λες και αναβάθμιση, άσχετα αν απο τον Ρώσσο λείπει ακόμη ο ρυθμός.

Ακόμη πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο Αρης επικράτησε στην Τούμπα έχνοντας σε κακή μέρα το βαρύ πυροβολικό του, τον Μορόν και πολύ μέτριο τον Σίστο. Για τον πρώτο η σταδιακή ενσωμάτωση του Κουάισον θα λειτουργήσει ως καμπανάκι αφύπνισης αφού χθες, υπήρξαν σημεία στο ματς που ήταν ως και εκνευρισιτκός με την επίδειξη ατομισμού και τις κακές επιλογές που δυο φορές έβγαλαν τον ΠΑΟΚ στην κόντρα. Σαν να μην πήρε το μαθημά του απο το περσινό πρώτο γκολ του ΠΑΟΚ. Ωρες-ώρες αδικεί τον εαυτό του.

Εγραφα προχθές και κάτι ακόμη. Οτι νίκες όπως αυτή κόντρα στον Ολυμπιακό θα φέρουν μαζικά στο Βικελίδης τον κόσμο. Ο οπαδός του Αρη έχει πλέον δυο σερί καλά ματς που του δείχνουν ότι αυτή η ομάδα έχει δυνατότητες και του… φωνάζει να πιστέψει σε αυτή και να τη στηρίξει, κάνοντας την αρχή το επόμενο Σάββατο με την Λαμία…