«Έρχονται οι Κύπριοι και μας παίρνουν τα καλύτερα παιχνίδια»

Αφού περάσαμε από Γερμανία, Αγγλία, ΗΠΑ και Αυστραλία για τον τελικό του Κυπέλλου καταλήξαμε στην Κύπρο, αντί να εξαγάγουμε τα προβλήματα μας τα κρατάμε... στην οικογένεια!

Δεν ήταν φέτος η πρώτη φορά που συζητήσαμε, πρώτη φορά πάντως το αποφασίσαμε, για τελικό Κυπέλλου Ελλάδας... εκτός Ελλάδας! Το θέμα είχε ανοίξει εδώ και χρόνια με αιτία κι αφορμή επεισοδιακά παιχνίδια, βλ. κυρίως ΑΕΚ - ΠΑΟΚ στο Βόλο αλλά όχι μόνο, και ενστάσεις!

Ενστάσεις κυρίως για το Ολυμπιακό Στάδιο αλλά και οποιοδήποτε άλλο γήπεδο της Αθήνας από τις ομάδες της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας! Στο υδροκέφαλο ελληνικό ποδόσφαιρο, άλλωστε, το λες και σπάνιο φαινόμενο να μην είναι στον τελικό κάποιος από τους τρεις μεγάλους της πρωτεύουσας!

Όπως σπάνιο λες και το να μην γκρινιάζει ο αντίπαλος αν δεν είναι "συντοπίτης"! Εύλογο ή όχι, να το συζητήσουμε, αλλά ότι γκρινιάζει γκρινιάζει!

Με την ΕΠΟ λοιπόν να αποδεικνύεται έως και ανήμπορη να διοργανώσει κανονικό τελικό, με τα επεισόδια σχεδόν μόνιμο φαινόμενο, ακόμη και σε κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδια, φαινόταν να έρχεται! Και ήρθε, απαντώντας ουσιαστικά και στην αμηχανία της ομοσπονδίας, στη δυσκολία της όχι να επιβάλλει αλλά να πείσει με επιχειρήματα για μόνιμη έδρα τελικού!

Αρχικά οι συζητήσεις αφορούσαν κάποιο γήπεδο της Γερμανίας, αυτό που είχε ακουστεί περισσότερο ήταν η "Αρένα" της Σάλκε στο Γκελζενκίρχεν! Μία υπερσύγχρονη εγκατάσταση, σε προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα με οργάνωση, τεχνογνωσία, μηχανισμούς πρόληψης αλλά και καταστολής, στην απίθανη περίπτωση που χρειαστεί, επεισοδίων!

Χώρα αλλά και περιοχή με πολύ έντονο ελληνικό στοιχείο άρα και την εμπορική επιτυχία του πράγματος κάτι σαν εξασφαλισμένη, έμοιαζε, και ήταν, πολύ καλό για να είναι αληθινό! Στη συνέχεια πιάσαμε...στο στόμα μας την Αγγλία, όλοι μας καταλαβαίναμε πως "Εμιρέιτς" και "Στάμφορντ Μπριτζ" που μας απασχόλησαν για λίγο δύσκολα θα μπορούσαν να μας κάνουν το...χατίρι!

Άρσεναλ και Τσέλσι ούτε την προβολή ελληνικού τελικού έχουν ανάγκη, ούτε μπελάδες στο κεφάλι τους! Για αυτό ακριβώς και το "Σέλχαρστ Παρκ" της ταπεινής Κρίσταλ Πάλας έφτασε κάποια στιγμή να φαντάζει έως και φαβορί! Με το Νησί να εγγυάται και να εξασφαλίζει, και αυτό, την ομαλή διεξαγωγή του παιχνιδιού, με το Λονδίνο σχετικά προσιτό προορισμό για φιλάθλους και ομάδες αλλά και με αρκετά βοηθητικό...γκλάμουρ στο πακέτο!

Ούτε κι αυτό κατέστη δυνατό, σενάρια περί Αυστραλίας και ΗΠΑ που ακολούθησαν τα έλεγες και επιστημονικής φαντασία! Κόστος, απόσταση, διαφορά ώρας και, στην περίπτωση της Αυστραλίας, ακόμη κι εποχής, λειτούργησαν, και καλά έκαναν, απολύτως αποτρεπτικά!

Κι εκεί που είχαμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι σε κάποιο από τα δικά μας γήπεδα θα γινόταν, με τούτα και με κείνα, ο φετινός τελικός, νάτη η Κύπρος, νάτη η Λευκωσία, νάτο το ΓΣΠ!

Τελικώς τελικός σε μια χώρα που αν δεν είναι σε χειρότερη κατάσταση από εμάς σε επίπεδο οργάνωσης και διεξαγωγής τέτοιων αγώνων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, στο δικό μας επίπεδο! Σε έδαφος, μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, πρόσφορο για προβλήματα, συναπαντήματα, και κάθε είδους οπαδικά ζητήματα! Έδαφος όπου ό,τι κακό μπορεί να μας συμβεί, και συνήθως μας συμβαίνει, εντός Ελλάδας μπορεί κι εκεί, μη σας πω με ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες, να συμβεί!

Σε μια περίοδο, 20 Μαΐου, με κλιματολογικές συνθήκες πολύ δύσκολες για τους ποδοσφαιριστές, με πάρα πολλή ζέστη και υψηλά ποσοστά υγρασίας που κάνουν την ατμόσφαιρα έως και αποπνικτική!

Πολύ θα ήθελα να ακούσω το αφήγημα της ΕΠΟ για την επιλογή του location, το σκεπτικό της απόφασης αν προτιμάτε, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δύσκολα θα βγάζει νόημα!

Το να ξεσπιτώνεσαι ως ελληνικό ποδόσφαιρο για να συναντηθείς με καλύτερες συνθήκες σε επίπεδο οργάνωσης, ασφαλείας, ατμόσφαιρας και κλίματος να το καταλάβω!

Το να ξεσπιτώνεσαι όμως, περί αυτού πρόκειται, για να πας στα ίδια και χειρότερα δύσκολα εξηγείται και ακόμη πιο δύσκολα χωνεύεται!

Κι επειδή η λαϊκή έκφραση που μου έρχεται στο μυαλό είναι πολύ βαριά ακόμη και για να την υπονοήσω αρκούμαι στο εξής: "Έρχονται οι Κύπριοι και μας παίρνουν τα καλύτερα παιχνίδια!"

Κι όποιος κατάλαβε, εγώ ομολογώ πως δυσκολεύομαι, κατάλαβε! Γιατί μέχρι στιγμής ο ορισμός του τελικού στο νησί της Αφροδίτης μοιάζει, όντως, ακατανόητος!