Η Εθνική Νέων επέστρεψε στις επιτυχίες, όμως ακόμα δεν ξέρουμε εάν τα παιδιά θα πάρουν χρόνο σε κάποια ομάδα της Basket League. Γράφει ο Αχιλλέας Μαυροδόντης.
Η Ελλάδα πέρασε πέντε άγονα καλοκαίρια, με το τελευταίο μετάλλιο να έρχεται στην χώρα μας το μακρινό 2017. Από τότε, για 5 σερί σεζόν, η γαλανόλευκη δεν είδε βάθρο, μέχρι φέτος, όταν και τα παλικαράκια του Κώστα Παπαδόπουλου μας έκαναν υπερήφανους και κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό της Κρήτης.
Το παράδοξο μάλιστα είναι πως και το τελευταίο μετάλλιο είχε κατακτηθεί στην Κρήτη, όταν η Εθνική των γεννημένων το 1997 είχε φτάσει σε ακόμα μια κορυφή, με την παρέα των Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, Νίκου Δίπλαρου, Διονύση Σκουλίδα, Δημήτρη Φλιώνη, Αντώνη Κόνιαρη, Μιχάλη Λούντζη και των υπόλοιπων παιδιών κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο.
Έκτοτε πολλά συνέβησαν, όμως το 2023, στο 6ο καλοκαίρι από τον θρίαμβο το 2017, ήρθε μια σπουδαία φουρνιά να κατακτήσει το μετάλλιο και να μας κάνει να πανηγυρίσουμε.
«Μετάλλιο ρε μ@#$κα», φώναζε ο Βαγγέλης Ζούγρης μετά το τέλος του αγώνα, πριν χαθεί στην αγκαλιά του πατέρα του. Αλήθεια όμως, τι να νοιώθει και αυτός ο δόλιος, βλέποντας τον κανακάρη του να κυριαρχεί σε όλη την Ευρώπη; Τι να περνούσε από το μυαλό της μητέρας του Οικονομόπουλου όταν ο γιος της έκλαιγε μαζί της στην αγκαλιά της; Υπέροχες στιγμές. Μοναδικές, που κάνουν και τους πιο «σκληρούς» να λυγίσουν.
Τα φώτα λοιπόν είναι ακόμα στραμμένα πάνω στα παλικαράκια της Εθνικής μας. Κλαίμε με τους πανηγυρισμούς των παιδιών, χαμογελάμε όταν τους βλέπουμε να παίζουν μπουγέλο στα αποδυτήρια και χαιρόμαστε όταν τους χαζεύουμε πάνω στο βάθρο, γεμάτους χαρά και υπερηφάνεια. Κανείς δεν τους πίστευε. Κανείς δεν ήταν βέβαιος πως θα φτάσουν μέχρι εκεί. Τα παλικάρια όμως με το εθνόσημο είχαν άλλη άποψη. Δεν χαρίστηκαν σε κανέναν, παρέμειναν συγκεντρωμένοι, δεν έδιναν σημασία σε εκείνους που έλεγαν πως δεν θα περάσουν ούτε στην 8άδα και σκαρφάλωσαν μέχρι και την τρίτη θέση.
Πάμε όμως στο κρίσιμο ερώτημα. Τι θα συμβεί τώρα σε αυτά τα παιδιά;
Ταλέντο αποδεδειγμένα έχουν. Ποιότητα, κορμιά, δίψα, καρδιά. Όλα τα παραπάνω τα έχουν. Θα βρουν όμως χρόνο στις ομάδες τους;
Ο Μαντζούκας φέτος έδειξε στον Παναθηναϊκό πως μπορεί να σταθεί και με το παραπάνω στο τοπ επίπεδο. Ο Ζούγρης εντυπωσίασε με την ομάδα του Περιστερίου. Ο Οικονομόπουλος έδειξε το ταλέντο του απέναντι στους έμπειρους παίκτες της Α2. Ο Μπαζίνας επίσης. Τα υπόλοιπα παιδιά;
Κανείς άλλος δεν είχε ουσιαστικό ρόλο και ό,τι κέρδιζε, το κέρδιζε με την καρδιά του. Μήπως όμως ήρθε η ώρα αυτό να αλλάξει; Μήπως πρέπει οι ομάδες να σταματήσουν να φοβούνται και την σκιά τους, αλλά να βάζουν τα παιδιά να παίξουν;
Κάτι τέτοιο ΜΟΝΟ καλό θα έκανε στο ελληνικό μπάσκετ και θα έδειχνε πως υπάρχει ακόμα μέλλον για τους διεθνείς μας. Μπορεί όμως να γίνει κάτι τέτοιο;
Δεν μένει παρά να το ανακαλύψουμε τη νέα σεζόν. Όμως κάτι είναι ξεκάθαρο. Τα παλικαράκια έστειλαν μήνυμα και έδειξαν πως μπορούν. Οι ομάδες έχουν όμως τα... καρύδια να ακούσουν το μήνυμα των νεαρών διεθνών;
18:24 - 17.07.2023
Ο Βαγγέλης Ζούγρης στο Sportal: «Ρίξαμε αίμα γι αυτό το μετάλλιο - Ήταν κάτι μαγικό» (vid)
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Εθνικής Νέων στο Ευρωπαϊκό U20 της Κρήτης, ο Βαγγέλης Ζούγρης, μιλάει στην κάμερα του Sportal για την πορεία ως την κατάκτηση του χάλκινος μεταλλίου, θέτει τους επόμενους στόχους του και δίνει ατάκες για το μέλλον.
ΥΓ. Είχα καιρό να πανηγυρίσω σαν μικρό παιδί κάποιο καλάθι. Σας ευχαριστώ παλικάρια!
ΥΓ2. Ακόμα μια διοργάνωση που όλα πήγαν στην εντέλεια. Δεν είναι τυχαίο που η ΕΚΑΣΚ και ο Μπάμπης Μαρκάκης, ο πρόεδρός της, έχουν αναλάβει τόσα πολλά πρότζεκτ (και θα αναλάβουν ακόμα περισσότερα).