Το φιλικό με την Σερβία πέρασε και άφησε γλυκόπικρη γεύση. Όχι λόγω του αποτελέσματος, το οποίο στο τέλος της ημέρας είναι το τελευταίο που μετράει σε αυτή τη φάση της προετοιμασίας, αλλά λόγω της εικόνας, που έδειξε αρκετά για τη συνέχεια.
Κάθε καλοκαίρι το τουρνουά Ακρόπολις δείχνει την κατεύθυνση στην οποία βρίσκεται η Εθνική ενόψει της εκάστοτε διοργάνωσης. Αυτό το καλοκαίρι το επίπεδο του τουρνουά είναι ιδιαιτέρως υψηλό, λόγω της παρουσίας της Σερβίας, αλλά και της Ιταλίας. Δύο παραδοσιακών δυνάμεων του ευρωπαϊκού -και όχι μόνο- μπάσκετ, που έχουν τη δική τους δυναμική και φιλοσοφία.
Αυτό φάνηκε σε μεγάλο βαθμό κόντρα στην ομάδα του Σβέτισλαβ Πέσιτς το βράδυ της Τρίτης. Παρ' ότι οι Σέρβοι αγωνίζονται με σημαντικές απουσίες, όπως αυτές των Νίκολα Γιόκιτς, Βασίλιε Μίσιτς, Νίκολα Κάλινιτς, Μίλος Τεόντοσιτς, Αλεξέι Ποκουσέφσκι, η ποιότητα του γκρουπ παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, με τον Πέσιτς να έχει σαν σταθερές στο παιχνίδι της ομάδας του τους Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, Νίκολα Μιλουτίνοφ και Μάρκο Γκούντουριτς. Οι τρεις παίκτες είναι ξεκάθαρα οι ηγέτες του συνόλου και αυτοί που δίνουν τον ρυθμο, για να ακολουθήσουν οι Νέντοβιτς, Πετρούσεφ, Γιόβιτς Μαρίνκοβιτς.
Έπειτα από τα 2 παιχνίδια με την Σλοβενία, η αναμέτρηση με την Σερβία ήταν πολύ χρήσιμη για τον Δημήτρη Ιτούδη και τους συνεργάτες του. Η Εθνική κόντρα ρε μια ομάδα που θα διεκδικήσει μετάλλιο στις Φιλιππίνες και που -αν όλα πάνε βάσει πλάνου- θα αντιμετωπίσει στα προημιτελικά της διοργάνωσης με φόντο την τετράδα.
Η διάθεση βρισκόταν σε υψηλά επίπεδα, κάτι που αποτυπώθηκε στην αμυντική εικόνα της Εθνικής. Με εξαίρεση το πρώτο 5λεπτο της τρίτης περιόδου, όπου οι Σέρβοι είχαν πάρει τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα, οι διεθνείς κατάφεραν να ισορροπήσουν και μέσα από την ενέργεια και τη διάθεση στην άμυνα κατάφεραν να μείνουν μέσα στο ματς μέχρι το 38ο λεπτό, όταν και ο Μάρκο Γκούντουριτς «τελείωσε» το παιχνίδι με τρίποντο για το 62-69. Έως εκείνο το σημείο η «γαλανόλευκη» διεκδικούσε το παιχνίδι επί ίσοις όροις.
Τα 9 κλεψίματα στην αναμέτρηση είναι μια πολύ καλή παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Και δείχνει πως η Εθνική μέσα από την άμυνα θα «χτίζει» το παιχνίδι της στο τουρνουά της Μανίλα. Αυτό έχει διπλή ανάγνωση, βέβαια.
Από τη μία το ελληνικό μπάσκετ ανέκαθεν βάσιζε πολλά στην αμυντική προσήλωση του γκρουπ, καθώς η Εθνική ομάδα φημίζεται για τη συγκέντρωση στον τομέα αυτό. Από την άλλη όμως αν φάνηκε κάτι στο παιχνίδι με τους Σέρβους είναι η αδυναμία στο σουτ. Το γεγονός πως η Εθνική τελείωσε το παιχνίδι με 23% στα τρίποντα αποτελεί από μόνο του σημείο προβληματισμού.
Η μπάλα γύρισε καλά, διάθεση υπήρχε απ' όλους, ώστε να εκτελεστεί το πλάνο, όμως στο φινάλε δεν γινόταν το πιο σημαντικό όλων: δεν έμπαινε η μπάλα στο καλάθι. Είναι χαρακτηριστικό πως ο πιο εύστοχος παίκτης της Εθνικής έξω από τα 6,75μ ήταν ο Γιώργος Παπαγιάννης, με 2/2 σουτ, την ώρα που τα γκαρντ της «γαλανόλευκης» μέτρησαν όλα μαζί 1/18 τρίποντα (Ουόκαπ, Ρογκαβόπουλος, Λούντζης, Λαρεντζάκης, Μωραϊτης, Μποχωρίδης για την ακρίβεια).
Επιπλέον, οι «μάχες» κάτω από τα καλάθια χάθηκαν, κυρίως λόγω της παρουσίας του Νίκολα Μιλουτίνοφ. Ο Σέρβος σέντερ του Ολυμπιακού μάζεψε 10 ριμπάουντ και κέρδισε σχεδόν όλες τις μάχες στη ρακέτα. Με έναν ψηλό της δική του ποιότητας, αλλά και του δικού του μεγέθους η Εθνική είναι προσφανές πως θα αντιμετωπίσει πρόβλημα, καθώς λείπει το μέγεθος από τη θέση 5, την ώρα που το τοπίο ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο σχετικά με την συμμετοχή ή μη του Κώστα Αντετοκούνμπο στις Φιλιππίνες.
Η επίθεση αποτελεί το μεγάλο ερωτηματικό της Εθνικής αυτό το καλοκαίρι και το γνωρίζει καλά ο Δημήτρης Ιτούδης και το επιτελείο του. Την ίδια ώρα όμως η εικόνα που βγάζει η Εθνική, σε ένα αρκετά έντονο καλοκαίρι σε όλα τα επίπεδα, είναι ενθαρρυντική, δείχνοντας πως πρόκειται για μια ομάδα που θα «ζήσει και θα πεθάνει» με τις αρχές της στο παρκέ, θα είναι σκληρή και θα προσπαθήσει να πιέσει τον αντίπαλο σε κάθε κατοχή και για κάθε μπάλα.
Το παιχνίδι της Πέμπτης (10/08) με την Ιταλία θα δώσει την ευκαιρία στον Ιτούδη να βγάλει εκ νέου συμπεράσματα, αλλά και να δουλέψει σε τομείς που θέλει ώστε η Εθνική να κάνει ενα βήμα μπροστά σε σχέση με την αναμέτρηση κόντρα στην Σερβία. Που στο τέλος της ημέρας είναι και το βασικό ζητούμενο σε αυτή τη φάση της διαδικασίας.
ΥΓ. Είναι κάτι παραπάνω από σημαντικός ο Θανάσης Αντετοκούνμπο στο υπάρχον ρόστερ. Τόσο για αγωνιστικούς, όσο και για ψυχολογικούς λόγους. Αφενός η είσοδός του στο δεύτερο δεκάλεπτο έδωσε πνοή και ενέργεια στην Εθνική και στις δύο πλευρές, λειτουργώντας ως game changer και tone-setter στο παρκέ (ο παίκτης που ορίζει τον τόνο στο παιχνίδι της ομάδας), αφετέρου η vocal παρουσία του μέσα στο σύνολο επηρεάζει θετικά όλη την υπόλοιπη ομάδα.