){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Η Team USA είναι ομάδα πολύ υψηλότερου επιπέδου από αυτό της Εθνικής, όμως απέναντι στους NBAers του Στιβ Κερ η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη κατάφερε να δείξει θετικά στοιχεία. Τα οποία όμως δεν αρκούν για να κοντράρεις ομάδες τέτοιου βεληνεκούς.
Απομένει κάτι λιγότερο από μία εβδομάδα ώστε η Εθνική να μπει στη «μάχη» του Παγκοσμίου Κυπέλλου στις Φιλιππίνες. Πριν από το ταξίδι της στη Μανίλα η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη έκανε μια... στάση στο Άμπου Ντάμπι για δύο παιχνίδια πολύ υψηλού επιπέδου, με ομάδες που θα διεκδικήσουν μετάλλιο στη φετινή διοργάνωση.
Από τη μία η Team USA των 12 NBAers, του Στιβ Κερ και της ξεκάθαρης φιλοσοφίας, με παίκτες που αρέσκονται να παίζουν σε up-tempo, ενώ ακόμα και στο set παιχνίδι έχουν τον τρόπο να κάνουν τη διαφορά και να «πληγώνουν» τον αντίπαλο. Από την άλλη, η Γερμανία του Γκόρντον Χέρμπερτ, του Ντένις Σρέντερ και των αδερφών Βάγκνερ. Μια ομάδα με πολλές επιρροές από το ΝΒΑ, που στο περσινό Eurobasket έκανε... ζημιά στην Εθνική στα προημιτελικά.
Η αναμέτρηση με τους Γερμανούς βρίσκεται στον ορίζοντα, οπότε σε αυτή τη φάση θα μείνουμε στο 40λεπτο κόντρα στην Team USA. Η διαφορά δυναμικότητας ήταν εμφανής. Κι αν για κάποιους υπήρχε μόνο στα χαρτιά, η πράξη ήρθε να δώσει την απάντηση. Από το ξεκίνημα οι Αμερικανοί έφεραν το παιχνίδι στον ρυθμό ου ήθελαν. Έτρεξαν, οδήγησαν σε λάθη την Εθνική, δεν την άφησαν να πάει σε σετ επιθέσεις και πριν καλά καλά οι παίκτες του Ιτούδη καταφέρουν να μπουν στο κλίμα το κοντέρ έγραψε 32-17 στο 10ο λεπτό.
Η άμυνα είναι το σημείο αναφοράς στην προσπάθεια της Εθνικής, όμως κόντρα στους Αμερικανούς αυτή έγινε... σμπαράλια. Η αντίδραση του δευτέρου δεκαλέπτου, με τους Λαρεντζάκη, Καλαϊτζάκη και Ουόκαπ να δίνουν... πνοή άφησε υποσχέσεις, όπως και το ευέλικτο σχήμα με τον Παπαπέτρου στο 4 και τον Μήτογλου στο 5. Ένα σύστημα που τέθηκε σε εφαμοργή και από... ανάγκη, λόγω της απουσίας του Μανώλη Χατζηδάκη.
)
Οι 108 πόντοι παθητικό από την Team USA βάσει της εικόνας του αγώνα ήρθαν αρκετά φυσιολογικά. Μια τόσο γεμάτη ομάδα, όπως αυτή των Αμερικανών, έβρισκε τρόπους να «χτυπάει» το αντίπαλο καλάθι ανά πάσα ώρα και στιγμή. Μόνο και μόνο το γεγονός πως Ριβς και Τζόνσον ήρθαν από τον πάγκο και προσέφεραν 24 πόντους (11 ο πρώτος, 13 ο δεύτερος) λέει πολλά για το βάθος του ρόστερ.
Την ίδια ώρα όμως στην Εθνική μπορούν να κρατήσουν αυτό το 40λεπτο, διότι υπήρξαν θετικά στοιχεία. Παρά την απουσία του Κώστα Παπανικολάου, η επίθεση είχε ρυθμό και η μπάλα γύρισε καλά. Βέβαια τα περισσότερα καλάθια ήρθαν μέσα από ατομικές προσπάθειες, γεγονός που αποτυπώνεται στις μόλις 13 ασίστ των διεθνών μας. Ένας αριθμός πολύ χαμηλός για το επίπεδο αυτό, είτε αντίπαλος είναι η Team USA, είτε η Ιορδανία, ομάδα την οποία θα βρει μπροστά της η Εθνική στον όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Στα θετικά ωστόσο μπορεί να καταταχθεί ο βαθμός ετοιμότητας του Νίκου Ρογκαβόπουλου, που σε ακόμα ένα παιχνίδι έδωσε λύσεις στην επίθεση (12π, 5/9 σουτ), χωρίς να κάνει εξεζητημένες προσπάθειες, ενώ εξαιρετική ήταν και η παρουσία του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη. Ο άσος του Παναθηναϊκού ήταν ένας από τους παίκτες που μπήκαν και άλλαξαν τον ρυθμό στην δεύτερη περίοδο, φέρνοντας το απρόβλεπτο στο παιχνίδι της γαλανόλευκης. Πίεσε κάθε μπάλα, δεν δίστασε να πάρει πρωτοβουλίες στην επίθεση και με την εικόνα του έδειξε έτοιμος να βάλει το σώμα στη φωτιά ανά πάσα στιγμή.
Αυτό είναι το στοιχείο που πρέπει να διέπει όλη την ομάδα στο φετινό τουρνουά, με την εμφάνιση του Καλαϊτζάκη να είναι μια ξεκάθαρη... δήλωση από την πλευρά του πως είναι έτοιμος να παλέψει.
)
Αν μπορούσε κάποιος να ξεχωρίσει ένα ακόμα θετικό, αυτό ήταν τα 20 λάθη στα οποία οδήγησε τους Αμερικανούς η Εθνική. Αναμφίβολα ο αριθμός αυτός θα υπερτονιστεί από τον Κερ και τους συνεργάτες του τις επόμενες μέρες, με την Εθνική να βάζει πίεση στη μπάλα σε αρκετές περιπτώσεις.
Είναι προφανές πως οι δύο ομάδες βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο. Δεν αποτυπώθηκε μόνο στο εύρος της διαφοράς, αλλά και στον τρόπο που έπαιξαν αμφότερες. Κάθε μέρα που περνάει άλλωστε οι Αμερικανοί έρχονται να επιβεβαιώσουν ακόμα πιο έντονα πως είναι το φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, ανεβάζοντας στροφές όλο και περισσότερο. Από την άλλη, η Εθνική έχει αρκετά θέματα να επιλύσει, με τον χρόνο που απομένει μέχρι το πρώτο τζάμπολ να είναι ελάχιστος για να μπορέσει να γυρίσει πλήρως το τσιπάκι. Παρ' όλα αυτά και παρά τους 108 πόντους παθητικό, στο παιχνίδι της «γαλανόλευκης» έγιναν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Και πάνω σε αυτά πρέπει να πορευτεί η ομάδα στη συνέχεια.
ΥΓ. Η Εθνική σκόραρε 86 πόντους μεν και ο ρυθμός ήταν καλύτερος, αλλά αυτό συνέβη σε ένα παιχνίδι πολλών κατοχών, που το τέμπο είχε οριστεί από την Αμερική και η ταχύτητα ήταν διαφορετική από τα συνηθισμένα. Επιθετικά το θέμα της Εθνικής παραμένει, καθώς απουσιάζουν γκαρντ που μπορούν να παίξουν κάθετα προς το καλάθι, να πάρουν πρωτοβουλίες στην επίθεση (πλην Ρογκαβόπουλου και Λαρεντζάκη) και να φέρουν το απρόβλεπτο. Αυτό μοιάζει να είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα, γεγονός που σημαίνει πως οι 86 πόντοι στην επίθεση ήταν απόρροια του συνολικού ρυθμού του παιχνιδιού. Τον ποίο όρισαν οι Αμερικανοί.
){kind=small}
Greece )
)
)
)
)
)
)
)