Τα τρομερά παιδιά του Γιοβάνοβιτς θα καθηλώνουν τον Έλληνα φίλαθλο

Στη Σκωτία οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν braveheart, ήταν μάγοι και πλέον ο Έλληνας φίλαθλος μπορεί να τους απολαμβάνει για χρόνια.

Τον Οκτώβριο του 2024 μετά το ματς στο Γουέμπλεϊ και την επική νίκη επί της Αγγλίας είχα τονίσει ότι αυτή είναι μία Εθνική ομάδα που θα γουστάρει ο Έλληνας φίλαθλος.

Αυτή η έκδοση της Ελλάδας έχει τεράστια ποιότητα. Έχει παρόν και μέλλον. Διαθέτει παίκτες σε πολύ μικρή ηλικία, ταλαντούχους, έξυπνους, πειθαρχημένους τακτικά. Ποδοσφαιριστές διψασμένους. Στον πάγκο της έχει έναν έμπειρο προπονητή που γνωρίζει από Ελλάδα και νιώθει Έλληνας. «Σημαντικό για το ποδόσφαιρό μας», τονίζει συνέχεια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, διότι κι αυτός υπηρέτησε και υπηρετεί για χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο ίδιος έχει την τύχη, να κρατάει στα χέρια του μία εκπληκτική φουρνιά. Μία γενιά παικτών που φαντάζει ΑΔΥΝΑΤΟ να μην δούμε σε παγκόσμια κι ευρωπαϊκά Κύπελλα. Η άνοδος στην πρώτη κατηγορία του Nations League δεν είναι ένα τρομερό επίτευγμα. Είναι όμως μία επιβεβαίωση ότι ο Έλληνας φίλαθλος ναι, μπορεί και θα γουστάρει αυτή την ομάδα.

Θα κάθεται στην τηλεόρασή του για να δει μπάλα και δεν θ’ αδιαφορεί, θα αναζητεί εισιτήριο για να πάει στο γήπεδο, ώστε να δει σύγχρονο ποδόσφαιρο. Νέα, ποιοτικά, διψασμένα παιδιά για επιτυχίες. Μία διακοπή για τις εθνικές ομάδες, πολλές φορές κουράζει τον οπαδό. Τον Έλληνα οπαδό. Όχι τώρα. Όλοι θ’ ανυπομονούν για τα επόμενα ματς.

Τρία σερί sold out έχει κάνει αυτή η Εθνική εντός έδρας. Τα επόμενα ματς είναι φιλικά με Σλοβακία στις 7 Ιουνίου και Βουλγαρία στις 10 Ιουνίου. Τα επομενα επίσημα εντός έδρας είναι με Λευκορωσία στις 5 Σεπτεμβρίου και Πορτογαλία ή Δανία (δεν είχε κριθεί ο αντίπαλος όταν γραφόταν το άρθρο) στις 8 Σεπτεμβρίου. Κι όμως όσο αντιεμπορική κι αν φαντάζει η Λευκορωσία το ματς θα είναι sold out.

Αυτό έχει καταφέρει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τα τρομερά παιδιά του. Να φέρουν τον κόσμο κοντά τους και κυρίως να τον κάνουν να πιστέψει και να γουστάρει να δει μπάλα.

Με τους μάγους Κωνσταντέλια, Καρέτσα, Τζόλη μεσοεπιθετική τριάδα ο Έλληνας μπορεί να περιμένει πλέον το απρόβλεπτο. Κάτι φανταστικό. Ενέργειες που βλέπει από παίκτες που παίζουν σε μεγάλα πρωταθλήματα, σε εθνικές ομάδες και σε συλλόγους μεγαθήρια.

Στην επίθεση υπάρχουν Παυλίδης, Ιωαννίδης. Υπάρχει ο Δουβίκας. Κι έρχονται οι υπερταλαντούχοι Κωστούλας, Τζίμας.

Στα χαφ είναι οι Ζαφείρης, Μουζακίτης. Στην άμυνα ο Κουλιεράκης, που κάποια στιγμή θα φύγει από τη Βόλφσμπουργκ με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και ο Μαυροπάνος που παίζει στην Premier League. Ο έμπειρος Χατζηδιάκος και ο πάντα υπολογίσιμος Ρέτσος. Υπάρχουν Τσιμίκας, Γιαννούλης αριστερά στην άμυνα, Ρότα και Βαγιαννίδης δεξιά. Στο τέρμα είναι ο Τζολάκης και ο Μανδάς. Υπάρχουν οι πιο έμπειροι Μπακασέτας, Σιώπης, Βλαχοδήμος, Μασούρας, Μάνταλος. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι είναι απαραίτητοι.

Όλοι είναι μέλη μίας ομάδας που πραγματικά θα είναι εκτός λογικής, αν δεν δώσει χαρά στον Έλληνα φίλαθλο με την παρουσία της σε μεγάλες διοργανώσεις. Αυτή τη στιγμή, στη χαρά μίας σπουδαίας εμφάνισης και νίκης δεν χρειάζονται υπερβολές. Ούτε Έλληνας Μέσι, ούτε ο αντίστοιχος Γιαμάλ.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε κι εμείς ποιότητα. Και πολύ σημαντικό δεν είναι μόνο ότι θα θέλει ο Έλληνας οπαδός να δει αυτά τα παιδιά να παίζουν. Θα θέλουν κι αυτά τα παιδιά να πηγαίνουν στην Εθνική. Να κάνουν ένα διάλειμμα από τους συλλόγους τους. Ξέρουν ότι η Εθνική είναι η βιτρίνα για μία μεγάλη καριέρα. Ο καθένας μπορεί να ονειρευτεί να είναι πρόεδρος σ’ έναν σύλλογο. Θ’ αγόραζε έναν παίκτη με παρότρυνση του προπονητή ή του τεχνικού διευθυντή που δεν είναι μέλος στην εθνική ομάδα της χώρας του; Ακόμα κι αν το έκανε, πόσα λεφτά θα έδινε; Η Εθνική είναι βιτρίνα, ας το καταλάβουν όλοι.

Η παρουσία αυτών των παιδιών για δέκα μέρες – μάξιμουμ – στη γαλανόλευκη μπορεί να είναι και η μπαταρία τους. Να είναι διάλειμμα από την τοξικότητα του εγχώριου πρωταθλήματος, για όσους παραμένουν εδώ. Αν εκλείψει κι αυτό, να μαλώνουν οι σύλλογοι εντός συνόρων περισσότερο απ’ ό,τι αξίζει, θα έχουμε κάνει άλματα. Κουράστηκε ο κόσμος. Μόνο μπροστά μπορεί να πάει το ελληνικό ποδόσφαιρο με νέα ταλαντούχα παιδιά και γεμάτα γήπεδα.

Το 2004 μερικά ελληνόπουλα πέτυχαν ένα ΕΠΟΣ. Δεν το αξιοποιήσαμε. Ας είναι αυτά τα τρομερά παιδιά του Γιοβάνοβιτς, η αιτία να γίνουμε ό,τι ζηλεύουμε στο εξωτερικό από τα μεγαθήρια. Να δουν οι σύλλογοι ότι πρέπει να επενδύσουν στις ακαδημίες. Όλοι, όχι μόνο οι μεγάλοι. Να δουν τα μικρά παιδιά ότι υπάρχει χώρος γι’ αυτά.

Η Ελλάδα πήγε στη Σκωτία χωρίς 30άρη στην ενδεκάδα, με οκτώ παίκτες 23 ετών και κάτω, να πάρει την πρόκριση με εις βάρος της αποτέλεσμα εντός έδρας. Κι έκανε εμφάνιση Ισπανίας, Αγγλίας, Ιταλίας, Γερμανίας… Θα έρθουν λογικά και δύσκολες στιγμές. Η πρόκριση στο Μουντιάλ του 2026 δεν θα είναι απλή. Ακόμα κι αν δεν έρθει είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα θα παλέψει. Και θα είναι στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση. Το πιστεύει ο Ιβάν, οι παίκτες του και όπως αναφέραμε κι όλοι πλέον οι Έλληνες φίλαθλοι.