Φτύστε τον... να μην τον Ματίας-ετε!

Η ΑΕΚ του Αργεντινού προπονητή, με τις ιδέες του, τη νέα της έδρα και την ισχυρή δυναμική, δεν είναι απλώς διαφορετική, πολύ καλύτερη απ' ό,τι είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, είναι, σε σχέση με τον... παλιό εαυτό της, από έναν άλλο πλανήτη!

Λένε, και δίκιο έχουν, πως οι άνθρωποι πολλές φορές ξεχνούν αυτά που θα τους πουν αλλά ποτέ πώς τους έκαναν να αισθανθούν, ακριβώς η περίσταση της χθεσινής, μη σας πω φετινής, ΑΕΚ και του δημιουργού της, Ματίας Αλμέιδα! Ματίας Αλμέιδα που αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι, πιστέψαμε πως αποφάσισε για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, για τον καταρτισμό της αποστολής αλλά και τα πρόσωπα της ενδεκάδας, τις ημέρες που προηγήθηκαν του μεγάλου ραντεβού, στην πραγματικότητα ο Αργεντινός είχε πάρει τις αποφάσεις του εδώ και χρόνια! Τις είχε πάρει όταν, όποτε, καταστάλαξε στη δική του φιλοσοφία ζωής, άρα και ποδοσφαίρου, τις είχε πάρει όταν, όποτε, διαμόρφωσε στην τελική τους μορφή τις αρχές με τις οποίες πορεύεται επαγγελματικά αλλά, προφανέστατα, όχι μόνο!

Στο build up του ντέρμπι του Κυπέλλου, με τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το έμψυχο υλικό, με τα μηνύματα που πέρασε χωρίς να πει, τουλάχιστον χωρίς να χρειαστεί να το κάνει, ούτε κουβέντα, ο Πελάδο κατάφερε πράγματα πολύ πιο σημαντικά από το 3-0 επί των "ερυθρόλευκων"! Έπεισε και τον τελευταίο, αν είχε μείνει ακόμη κανείς που δεν το είχε αντιληφθεί, από τους ποδοσφαιριστές του, έπεισε και τον πιο γκρινιάρη, απαιτητικό, δύσπιστο από τους οπαδούς, πως το σημαντικότερο, το "εκ των ων ουκ άνευ", το θεμελιώδες στα δικά του μάτια δεν είναι άλλο από την ενότητα, την ομοψυχία, την ομοθυμία του γκρουπ, όλα αυτά δεν επιτυγχάνονται παρά μόνο όταν το κάθε ένα από τα κομμάτια του νιώθει, και είναι, σημαντικό, λειτουργικό, χρήσιμο!

Από το βράδυ της Κυριακής αυτή ακριβώς είναι η τάση στη συζήτηση, το πόσο ισχυρή είναι πλέον η συγκολλητική ουσία που κρατά ενωμένους τεχνικό επιτελείο και ποδοσφαιριστές στην ΑΕΚ! Επιτρέψτε μου να μεγαλώσω την εικόνα και να συμπεριλάβω, ακριβώς επειδή το έζησα από κοντά στην "ΟΠΑΠ Αρένα" όπου βρεθήκαμε με τους συναδέρφους από την Cosmote TV για την τηλεοπτική κάλυψη του αγώνα, στα μέρη που συγκροτούν το "όλον" και τους φίλους της ομάδας! Συντονίζονται, έργο Αλμέιδα και αυτό, ολοένα και περισσότερο με τα vibes στο χορτάρι, διασκεδάζουν, στηρίζουν, ενισχύουν αλλά και, κυρίως, εμπιστεύονται! Αποτέλεσμα, όλα όσα συμβαίνουν εντός αλλά και εκτός τεσσάρων γραμμών στην ΑΕΚ την τρέχουσα περίοδο μοιάζουν, με την καλή έννοια, "ξένα" για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα κι ας έχει προλάβει ο προπονητής της ομάδας να γίνει τόσο γρήγορα τόσο πολύ "δικός" της!

Βρίσκεται σε εξέλιξη, αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά σε αυτό το πρώτο παιχνίδι της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό, μια προσπάθεια στην ΑΕΚ που υπερβαίνει το εφήμερο του αποτελέσματος, μια προσπάθεια που σίγουρα επιζητά αλλά δεν κρίνεται, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, στην Ελλάδα είμαστε, από μία ή και περισσότερες νίκες! Μη σας πω δεν κρίνεται, σίγουρα δε θα έπρεπε να κριθεί, ούτε καν από την κατάκτηση κάποιου ή κάποιων τίτλων, κάτι σαν case study για όποια ομάδα θέλει να λειτουργήσει με όρους αγνού αλλά και, κυρίως, σύγχρονου ποδοσφαίρου στο, σε μεγάλο βαθμό, τοξικό περιβάλλον μας! Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο στα μέρη μας, θα αδικούσαμε μεταξύ άλλων τον Ολυμπιακό της πρώτης περιόδου του Μαρτίνς, δεν είναι καν η μόνη μέσα στη σεζόν, θα αδικούσαμε τον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς και τα τεράστια βήματα προόδου του!

Είναι όμως σίγουρα η πιο...ωραία με την κλασική έννοια του όρου, αυτή που έρχεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή, με την ΑΕΚ να έχει επιστρέψει μετά από περίπου 20 χρόνια στα πάτρια ποδοσφαιρικά εδάφη της, σε μία υπερσύγχρονη και πανίσχυρη, εκκωφαντική έδρα! Με το κοινό της να έχει, εξ αυτού ακριβώς του γεγονότος, αλλάξει τελείως διάθεση, ψυχολογία, σιγά σιγά μη σας πω και ψυχοσύνθεση! Με το ρόστερ να παρουσιάζει αν όχι πρωτοφανή σίγουρα σπάνια πληρότητα, αποτέλεσμα όχι μόνο εύστοχων μεταγραφικών κινήσεων το καλοκαίρι αλλά και αξιοποίησης, εκμετάλλευσης έως και ανάδειξης ποδοσφαιριστών που ήταν από τα προηγούμενα χρόνια στην ομάδα μέσα από μεθοδική, συστηματική και αποτελεσματική δουλειά από το τεχνικό επιτελείο!

Και με έναν επαγγελματία στο τιμόνι που με κάποιον τρόπο καταφέρνει να κερδίζει όλα τα στοιχήματα, το ένα μετά το άλλο, στοιχήματα ίσως στα δικά μας και μόνο μάτια, σταθερά βήματα σε ό,τι τον αφορά! Η ΑΕΚ που κατασκευάζει δεν είναι άτρωτη, έχει τις αδυναμίες της και τα ζητήματά της, ο ίδιος δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου! Με το δείγμα πάντως, μετά από περίπου δέκα μήνες και 26 παιχνίδια, σίγουρα ικανό, είναι ο καταλληλότερος, ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να έχει ένας καταταλαιπωρημένος, τα τελευταία χρόνια, ποδοσφαιρικός οργανισμός! Ένας προπονητής που έχει έρθει αποφασισμένος όχι απλά να βοηθήσει αλλά να αλλάξει εκ βάθρων την ομάδα του, μέχρι στιγμής τα καταφέρνει περίφημα, μη σας πω πως μπορεί να αλλάξει ακόμη και το πως πολλοί από εμάς αντιλαμβανόμαστε την έννοια "ομάδα" , δεν αναφέρομαι μόνο στο αθλητικό του πράγματος, και αυτό είναι το πιο σημαντικό!