Γιατί δεν νίκησε τον χειρότερο Ολυμπιακό...

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την ισοπαλία του Παναθηναϊκού, στον πρώτο προημιτελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, που τον καθιστά αουτσάιντερ για την πρόκριση. Επίσης, για τη λειψανδρία στο κέντρο της άμυνας και το μόνιμο πρόβλημα του Τριφυλλιού, που δεν κάνει γκολ τις κλασικές ευκαιρίες του.

Η πρώτη μεγάλη δυσκολία, που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Ρουί Βιτόρια και οι παίκτες του κόντρα στον Ολυμπιακό, αφορά την ψυχολογία και τον εκνευρισμό που προκάλεσε, δεδομένα, στον οργανισμό το «φιάσκο» των Σερρών. Η αλλοίωση αποτελέσματος συζητήθηκε εντός και όσο επαγγελματίες και αν είναι οι ποδοσφαιριστές μίας μεγάλης ομάδας, δεν γίνεται να έμεναν ανεπηρεάστοι. Σε συνδυασμό με τον κόπωση και τη σωματική καταπόνηση, μετά από ενενήντα λεπτά στον βούρκο, το πακέτο συνθηκών υπήρξε δύσκολο προς διαχείριση.

Επιπροσθέτως, τα αγωνιστικά νέα ήταν απολύτως εις βάρος του Παναθηναϊκού. Τιμωρημένος ο βασικός τερματοφύλακας. Τραυματίας ο ένας βασικός στόπερ. Τραυματίας ένας εκ των game changers του ρόστερ. Τραυματίας ο πιο πολυσύνθετος μεσοαμυντικός. Στη ροή αγώνα χτύπησε ο τρίτος, στην ιεραρχία, στόπερ. Με επτά βασικούς ποδοσφαιριστές στην ενδεκάδα, που ήταν πάλι βασικοί στη λασπομαχία της περασμένης Κυριακής. Εδώ, για να είναι καθαρό, δεν ευθύνεται ο Ρουί Βιτόρια. Ήταν δύσκολη η διαχείριση και ο Πορτογάλος κόουτς έκανε αυτό που θεωρούσε καλύτερο, σε ρόστερ που δεν είναι δικό του, με το βλέμμα στον «τελικό» Πρωταθλήματος με την ΑΕΚ την ερχόμενη Κυριακή.

Όπως δήλωσε ο Φώτης Ιωαννίδης, μετά το ματς, «δεν μας επέτρεψε ο Ολυμπιακός να κάνουμε το παιχνίδι που θέλαμε. Παίξαμε το παιχνίδι που είναι, κατά βάση, στο δικό τους το στιλ». Εδώ τελειώνει και η οποιαδήποτε κριτική για τον πρώτο προημιτελικό. Αντιμετωπίζοντας, ίσως, τον χειρότερο Ολυμπιακό που θα μπορούσε να παρουσιαστεί στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποίησε τις τελικές που δημιούργησε. Και στη μία μεγάλη φάση που δέχτηκε, από ατομική ενέργεια, προέκυψε η ισοφάριση. Μάλιστα, από ποδοσφαιριστή, ο οποίος μοιάζει φευγάτος από το λιμάνι και είχε να αποδείξει πράγματα.

Σε έναν Ολυμπιακό, ο οποίος κατέβηκε για να μην χάσει και τα κατάφερε. Γνωρίζοντας ότι στην έδρα του, με ισοπαλία, θα είναι το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση στα ημιτελικά. Και, ειλικρινά, είναι. Διότι το ποδόσφαιρο τιμωρεί. Ο Παναθηναϊκός είχε, ορθώς, ακυρωμένο γκολ του Σένκεφελντ ως οφσάιντ. Προήλθε η φάση από στημένη μπάλα (φάουλ του Μπακασέτα). Δουλεύει ο Ρουί Βιτόρια στις στατικές φάσεις και οι Πράσινοι αρχίζουν να βρίσκουν δημιουργία από αυτές. Καλό. Η συνεργασία των Τετέ και Ιωαννίδη στο πρώτο ημίχρονο, θα μπορούσε να έχει καλύτερη κατάληξη.

Το πλάγιο τετ α τετ του Πελίστρι, επίσης. Σε φάση που ο γκολκίπερ Πασχαλάκης ανέκτησε τη χαμένη ψυχολογία του, μετά την γκάφα στο 1-0 του Τζούριτσιτς. Για να έρθει η διπλή επέμβαση στις μεγάλες στιγμές των Ιωαννίδη και Μαντσίνι, να «δέσει το γλυκό». Και αν στην εκτέλεση του Φώτη, ok, μπορείς να πεις ότι τη βγάζει ένας καλός γκολκίπερ, όπως αυτός του Ολυμπιακού, ο Αργεντινός εξτρέμ έχοντας το τέρμα... πιάτο εκτελεί άτσαλα και πρόχειρα. Όταν ο εξτρέμ σου δεν τελειώνει αυτές τις φάσεις, φέξε μου και γλίστρησα!

Οι αριθμοί και η πραγματικότητα

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός πήγε το παιχνίδι στην προσωπική μονομαχία, στο άσκοπο παιχνίδι κέντρου, στην απομόνωση του Ιωαννίδη (καλό ματς ο Ρέτσος, με αρκετή ανοχή από τον Μαρτσίνιακ) και περίμενε τη μία φάση που θα έκανε. Δεν του προέκυψε με τον Ελ Κααμπί, αλλά από τον υπό μεταγραφή, και διαρκή αμφισβήτηση, Γιάρεμτσουκ. Που δεν ξέχασε, φυσικά, το ποδόσφαιρο. Βρήκε τον Ίνγκασον μπόσικο και τον Λοντίγκιν σε κακή ημέρα, εκτέλεσε άψογα και έβαλε ένα φοβερό γκολ.

Ο Ισλανδός δεν είναι αριστερός στόπερ και ούτε θα γίνει τώρα. Η ανορθογραφία τούτη έχει επισημανθεί ουκ ολίγες φορές, ακόμα και μετά από καλά αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός επένδυσε ένα φορτηγό λεφτά μεσοεπιθετικά και δεν υπάρχει αντάξιο ρόστερ στα μετόπισθεν. Με συνέπεια, όσο καλός και αν ήταν στο ΟΑΚΑ ο Πάλμερ – Μπράουν, να φτάνει να παίζει προημιτελικό ντέρμπι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, με ποδοσφαιριστή ο οποίος μέχρι πριν λίγες ημέρες ήταν μόνο αναφορά στο ρόστερ της ομάδας για δεκαπέντε μήνες.

Το κακό που έχει κάνει στη διαμόρφωση εικόνας η κυνική ανάλυση των αριθμών είναι μεγάλο. Πράγματι, ο Παναθηναϊκός δεν δέχεται εύκολα γκολ. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να «φάει» δύο στις Σέρρες. Ουδείς ασχολείται, βέβαια, με το ότι απειλείται, συστηματικά, με κλασικές τελικές, ακόμα και από αντιπάλους χαμηλής δυναμικής. Θυμάται κανείς ότι στο 4-0 επί της Ντινάμο Μινσκ, οι Λευκορώσοι είχαν δύο δοκάρια; Ότι στη νίκη με την Καλλιθέα, στο ΟΑΚΑ, ο Βαλμπουενά νικήθηκε από τον Ντραγκόφσκι, νωρίς, στο 0-0; Ε, αυτοί δεν την έβαλαν μέσα. Ο Ολυμπιακός τη μία ευκαιρία του, θα τη βάλει...

Όπως και ο άλλος παραμορφωτικός καθρέπτης των xGoals. Αν αφήσεις τα advanced statistics να σου βγάλουν εικόνα αγώνα, θα σε τρελάνουν. Και, φυσικά, το συμπέρασμα θα είναι μη ακριβές. Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, εκτός έδρας, με 1.79 xGoals. Μία τελική της προκοπής έκανε και πήρε την ισοπαλία, αλλά και το αβαντάζ πρόκρισης. Γεια σας... Πλέον, οι Πράσινοι καλούνται να σηκώσουν τα μανίκια, να αφήσουν πίσω τους την τελευταία εβδομάδα και να επικεντρωθούν στο κρίσιμο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ.

ΥΓ1: Είναι λίγο κωμικό να ισχυρίζεται κάποιος ότι «ο Παναθηναϊκός μπορεί να προκριθεί όπως πέρυσι». Πέρυσι υπήρχε η «λαίλαπα Τερίμ», ντε... Δεν γίνεται και τα δικά σας, δικά σας και τα δικά μας, πάλι δικά σας.

ΥΓ2: Ο Φακούντο Πελίστρι, από τη στιγμή που ο Ρουί Βιτόρια φαίνεται πως διορθώνει την ανορθογραφία του καλοκαιριού να έρθουν δύο ακριβοί παίκτες στην ίδια θέση, λογίζεται ως αναπληρωματικός του Τετέ στο δεξί άκρο της επίθεσης. Ο Παναθηναϊκός «γέρνει» προς τα δεξιά πλέον, όπου είναι απείρως ισχυρότερος από την αριστερή πλευρά. Ορθολογική προσέγγιση του Ίβηρα κόουτς, ορατός ο κίνδυνος να «καεί» ένας από τους καλύτερους εξτρέμ που έχει έρθει στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια.