Ιβάν ο τρομερός…τρόπος για να του «πούμε» αντίο!

Με τον πλέον απροσδόκητο, και άδικο για τον ίδιο, τρόπο έγινε γνωστό το τέλος της συνεργασίας του Γιοβάνοβιτς με τον Παναθηναϊκό, άξιζε πολύ καλύτερο «αντίο» στον Σέρβο προπονητή που δυόμιση χρόνια δίδαξε ήθος από την άκρη του πάγκου!

Λένε, κι αν δεν το λένε θα ‘πρεπε, πως η πρώτη, άμεση, αντίδραση σε κάποιο γεγονός μπορεί να μην είναι πάντα η πιο σωστή είναι όμως σίγουρα η πιο αυθεντική! Αυτός είναι και ο λόγος που το κείμενο που διαβάζετε γράφτηκε λίγο μετά από τα μεσάνυχτα της Τρίτης και όχι το πρωί της Τετάρτης που, φαντάζομαι ότι, βγήκε στον… αέρα του sportal.gr. 

Ήθελα, βλέπετε, να με…προλάβω προτού η είδηση της λύσης της συνεργασίας του Παναθηναϊκού με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς περάσει στο στάδιο της επεξεργασίας, της ανάλυσης και της αποκωδικοποίησης στο κεφάλι μου. Και προφανώς αναφέρομαι κυρίως στον τρόπο που ήρθε αυτός ο χωρισμός και, ίσως και κυρίως, στον τρόπο που έγινε γνωστός.

Γιατί αυτό ακριβώς, το πώς η ΠΑΕ Παναθηναϊκός επέλεξε, ή επέτρεψε, να δημοσιοποιηθεί το τέλος της εποχής Γιοβάνοβιτς στους «πράσινους» είναι για μένα και το πιο σημαντικό. Το πιο σημαντικό και το πιο…ενοχλητικό, ένα unfair απρόκλητο και ανεξήγητο! Αντιμετώπιση, τακτική, ή αμέλεια, διαλέγετε και παίρνετε, που δεν ταιριάζει σε ένα σύλλογο φορέα τόσο μεγάλης και λαμπρής Ιστορίας! 

Αντιμετώπιση, τακτική ή αμέλεια, διαλέγετε και παίρνετε, που δεν αξίζει σε έναν άνθρωπο που δυόμιση χρόνια τώρα κόσμησε την άκρη του πάγκου του τριφυλλιού αλλά και το…όλον του ελληνικού ποδοσφαίρου με την παρουσία του!

Είχα γράψει, θυμάμαι, πριν από όχι και τόσο πολύ καιρό, ένα κείμενο με τίτλο «Ιβάν, αλήθεια τώρα, πλάκα μας κάνεις;». Αφορμή είχαν σταθεί οι δηλώσεις του, και η εν γένει αξιοθαύμαστη στάση του, μετά από το ντέρμπι με την ΑΕΚ για τον πρώτο γύρο της κανονικής διάρκειας του περσινού πρωταθλήματος στη Νέα Φιλαδέλφεια. 

Παρά το ότι η ομάδα του είχε δεχθεί το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης μετά από ελεύθερο που ήταν αποτέλεσμα ολιγόλεπτης διακοπής λόγω κροτίδας που είχε πέσει κοντά στον Μπρινιόλι ούτε που είχε ασχοληθεί, κάθε άλλο παρά είχε…κολλήσει σε αυτό!

Όπως μας είχε συνηθίσει, όπως έκανε κάθε μα κάθε φορά, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, συνθηκών, δικών του, των ποδοσφαιριστών του ή και διαιτητικών λαθών, είχε ασχοληθεί μόνο με το ποδόσφαιρο. Πάντα με νηφαλιότητα, ψυχραιμία, καθαρή σκέψη και εύστοχη ανάλυση, ήταν όχι μόνο στις δηλώσεις του αμέσως μετά από τα παιχνίδια, αλλά σίγουρα ΚΑΙ σε αυτές, υπόδειγμα με τη στάση του! 

Εξαιρετικός επαγγελματίας με την…ολιστική έννοια του όρου, όπως οφείλουν τώρα πια όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, πόσω μάλλον οι προπονητές. Με τα καλά του και τα στραβά του σε σχέση με τις καθαρά ποδοσφαιρικές επιλογές του, με τις αρετές και τα ελαττώματά του, με τις ικανότητες και τις αδυναμίες του.

Πάντα όμως άψογος στη συμπεριφορά του απέναντι σε όλους, αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που θα περίμενα και από την ομάδα του, ανεξάρτητα από το αν θα επέλεγε να συνεχίσει ή όχι με εκείνον στο τιμόνι, τη συμπεριφορά αυτή να του την ανταπέδιδε ακόμη και στο «αντίο». Καθαρά ποδοσφαιρικά δυσκολεύομαι να δεχθώ αλλά ας πούμε, για την οικονομία της συζήτησης, ότι θα μπορούσα ως ένα βαθμό να εξηγήσω την απόφαση των ιθυνόντων του «τριφυλλιού». 

Αρκετά «φορεμένο» τον τελευταίο καιρό το περιβόητο θέμα του…χαμηλόταβανου Ιβάν, η προσφυγή σε έναν προπονητή-brandname όπως ο Τερίμ έχει προφανώς τη λογική του…skyis the limit! Σίγουρα έπαιξε βαρύνοντα ρόλο ο αποκλεισμός, όπως αυτός άδοξα ήρθε, από την Ευρώπη, δε βοήθησε και πολύ και η υπόθεση Μπρινιόλι!

Ηθικά όμως; Τι να συζητήσουμε αλήθεια; Διαβάζω ότι δε θα έπρεπε ο Γιοβάνοβιτς να ενημερωθεί για τη λήξη της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό από το διαδίκτυο. Είμαι σχεδόν σίγουρος, κι ας μην έχω πλήρη εικόνα του ρεπορτάζ, πως δεν ήταν αυτή η περίσταση. Προφανώς και ήξερε, αυτά τα πράγματα τα…βλέπεις να έρχονται. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Είναι όμως πρόβλημα και μάλιστα πολύ μεγάλο, το εξής: 

Ήταν η συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων, με την εξαίρεση κάποιων πολύ λίγων που ίσως είχαν εσωτερική πληροφόρηση, που πληροφορήθηκε τις εξελίξεις από ένα tweet… Ένα tweet Τούρκου δημοσιογράφου που επικαλέστηκε δική του κατ’ ιδίαν συζήτηση με τον Τερίμ ο οποίος τον ενημέρωσε πως θα ερχόταν την Τετάρτη για την πρώτη του προπόνηση!

Ειλικρινά, δε νομίζω πως έχει υπάρξει χειρότερος, πιο άκομψος και άδικος για το υποκείμενο της είδησης τρόπος ενημέρωσης της κοινής γνώμης για κάτι τέτοιο τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια, για να μην πάω και πιο πίσω, στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Και αυτόν ακριβώς τον έως και υποτιμητικό τρόπο…επικοινωνίας των εξελίξεων τον «κρατήσαμε», είτε από επιλογή είτε από αβλεψία των μέχρι πρότινος συνεργατών του Γιοβάνοβιτς, για έναν από τους πιο αξιοπρεπείς ανθρώπους που έχουν περάσει ever από το χώρο. 

Δεν μπορώ να ξέρω, υποψιάζομαι να σας πω την αλήθεια, αν ο Τερίμ θα πετύχει ή όχι στον Παναθηναϊκό. Αυτό που ξέρω είναι πως ο Γιοβάνοβιτς φεύγει απόλυτα επιτυχημένος -δεν αναφέρομαι μόνο στο ποδοσφαιρικό κομμάτι- και βαρύτατα αδικημένος! Αδικημένος σίγουρα στο πώς, μένει να φανεί το γιατί!