Η ΑΕΚ δεν έχει τίποτα να αποδείξει στην Τούμπα, μόνο να κερδίσει

Η ΑΕΚ δεν καλείται να αποδείξει τίποτα στο ματς με τον ΠΑΟΚ, μόνο να κερδίσει ένα από τα κομβικά που χρειάζεται, για να πάρει στο τέλος το πρωτάθλημα. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Η περυσινή ΑΕΚ, αλλά και η ΑΕΚ των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, είχε βρεθεί στην ζόρικη και άβολη θέση, να πρέπει πάντα πριν από σημαντικά παιχνίδια κάτι να αποδείξει. Πως δεν θα λυγίσει, πως θα ξαναβρεί τον χαμένο χαρακτήρα της, πως θα ξορκίσει «κατάρες» που η ίδια είχε φορέσει στον εαυτό της, πως θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Όλα αυτά, φέτος μας τελείωσαν.

Δεν συνέβη ούτε δια μαγείας, ούτε έπεσε από τον ουρανό. Με πολλή και σωστή και μεθοδική δουλειά από τον Αλμέιδα, με μπόλικη επιπλέον ποιότητα στο ρόστερ και με όσα κάνει σταθερά από την αρχή της σεζόν μέσα στις τέσσερις γραμμές. Η ΑΕΚ έφτασε ξανά στο σημείο εκείνο, που δεν έχει να αποδείξει απολύτως τίποτα.

Έχει την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος, όπως και την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Είναι η πρώτη ομάδα σε ασίστ, είναι και η πρώτη σε τελικές προσπάθειες. Έχει δικό της τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, έχει δικό της και τον πρώτο παίκτη σε ασίστ, όπως και τον δεύτερο αλλά και τον τρίτο. Αν κάποιος χρειάζεται να «μετρήσει» την καλύτερη ομάδα, δεν ξέρω πως αλλιώς μπορεί να το πετύχει εκτός από το να κοιτάξει τις στατικές κατηγορίες.

Καλύτερη παντού, αλλά ακόμα θέλει νίκες

Επίσης η φετινή ΑΕΚ τους έχει αντιμετωπίσει ήδη τους ανταγωνιστές της, μηδενός εξαιρουμένου. Τους έχει κερδίσει όλους, μηδενός εξαιρουμένου. Ενώ σ’ όλα τα ματς που τους έχει κερδίσει, ήταν πέρα πάσης αμφιβολίας ανώτερη. Για παράδειγμα, τον ΠΑΟΚ τον οποίο αντιμετωπίζει την Κυριακή το βράδυ, τον είχε ήδη βρει μπροστά της μια φορά και τον κέρδισε με τόσο εμφανή κυριαρχία, που ακόμα και ο Λουτσέσκου δεν μπορούσε να επικαλεστεί πως για τον ίδιο κάτι άλλο συνέβη εκείνο το απόγευμα στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ακόμα και εκείνη την προσβλητική για την ίδια της την ιστορία παράδοση, που είχε «καταφέρει» να φτιάξει η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια στα ματς με τον ΠΑΟΚ και αυτή την τελείωσε. Επομένως και πρακτικά και τυπικά, η φετινή ΑΕΚ δεν έχει απολύτως τίποτα να αποδείξει. Όχι μόνο στην Τούμπα, αλλά γενικώς. Αυτό που πλέον καλείται να κάνει, είναι να κερδίζει τα ματς που χρειάζεται, τα κομβικά σαν αυτό της Κυριακής, προκειμένου στο τέλος της σεζόν να πάρει αυτό που δικαιούται με βάση την εικόνα της μέσα στο γήπεδο. Διότι για να ξέρουμε και τι λέμε, η καλή μπάλα και οι πρωτιές στην στατιστική, δεν μπαίνουν σε καμία τροπαιοθήκη.

Προφανώς και είναι και ένα πολύ δύσκολο ματς αυτό με τον ΠΑΟΚ. Για περισσότερους από έναν λόγους. Ένας εξ αυτών έχει να κάνει με το γεγονός πως μακριά από τη Νέα Φιλαδέλφεια, κανείς δεν είναι σίγουρος για το πρόσωπο που θα δείξει η ΑΕΚ. Μέσα στην έδρα της, έχει δείξει πως ήταν με εξαιρετική εικόνα, είτε με μέτρια εικόνα, θα είναι καλύτερη απ’ όλους και θα κερδίσει. Εκτός έδρας έχει κάνει και πολύ καλά ματς, έχει κάνει και πολύ άσχημα ματς.

Βεβαίως η πραγματικότητα είναι πως δυο από τα καλύτερα φετινά παιχνίδια της, η ΑΕΚ τα έχει κάνει σε δυο πολύ ζόρικες έδρες. Σε Καραϊσκάκη και Χαριλάου. Μάλιστα στο Φάληρο στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, έκανε το καλύτερο μέχρι τώρα παιχνίδι της και ας μην κέρδισε. Αλλά επειδή έχουν υπάρξει τώρα τον Γενάρη και τα Γιάννενα, που έχασε, όπως και η Νίκαια που ναι μεν κέρδισε αλλά δεν ήταν καθόλου καλή, είναι ένα ζήτημα και το πρόσωπο που θα δείξει στην Τούμπα. Όπως και το να κερδίσει ακόμα και αν δείξει το καλό της πρόσωπο. Διότι στο Καραϊσκάκη που ήταν εξαιρετικά καλή, τελικά έμεινε με ισοπαλία. Για να πάρει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα, θα πρέπει να κερδίζει και μακριά από το κάστρο της Νέας Φιλαδέλφειας.

Περί αλλαγής του σχηματισμού... 

Για τον κόσμο της ΑΕΚ υπάρχει μια συζήτηση, για το πότε θα επαναφέρει ο Αλμέιδα το αγωνιστικό μοντέλο του πρώτου γύρου, από την στιγμή που πλέον είναι ξανά διαθέσιμοι και με αγωνιστικά λεπτά στα πόδια τους ο Γκατσίνοβιτς και ο Ελίασον. Είναι μια συζήτηση που πρώτος ο προπονητής της ΑΕΚ κάνει και με τον… εαυτό του και με τους συνεργάτες του. Ωστόσο ο Αλμέιδα, πριν πάρει τις αποφάσεις του, κοιτάζει και τους αριθμούς που έχει στα χέρια του.

Ξέρετε τι λένε αυτοί οι αριθμοί; Πως με τον σχηματισμό με δυο αμυντικά χαφ, τον Σιμάνσκι και τον Γιόνσον και τον Πινέδα στα άκρα της επίθεσης, στον οποίο υποχρεώθηκε να πάει ο Αλμέιδα όταν έχασε με τραυματισμό τον Γκατσίνοβιτς και τον Ελίασον, έχει 12 νίκες σε 13 ματς. Ξέρετε πότε ήρθε αυτή η ήττα; Ήταν στα Γιάννενα, στο μοναδικό από τα 13 αυτά παιχνίδια, που ο Σιμάνσκι έλειψε και ο προπονητής μετέθεσε τον Πινέδα ξανά στα χαφ.

Επομένως δεν είναι καθόλου εύκολη η απόφαση να επαναφέρει ο Αλμέιδα το αγωνιστικό μοντέλο του πρώτου γύρου. Παρόλο που μ’ αυτό έπαιζε την πιο πειστική και την πιο θεαματική μπάλα. Και παρόλο που το έχει σίγουρα στο μυαλό του, καθώς ξέρει καλά τι μπορεί να του δώσει και ο Γκατσίνοβιτς και ο Ελίασον ως βασικοί. Χωρίς καν να αποκλείεται να δούμε έναν ή και τους δυο στην ενδεκάδα, χωρίς αλλαγή σχηματισμού.

Για τον Αλμέιδα το πιο κεφαλαιώδες για την Τούμπα την Κυριακή, είναι να δείξει η ΑΕΚ τον χαρακτήρα της και την αγωνιστική ταυτότητα που αποδεδειγμένα πλέον έχει αποκτήσει. Ανεξάρτητα από το σχήμα και τα πρόσωπα της ενδεκάδας. Ωστόσο το πιο πιθανό είναι πως εκτιμά πως αυτό που θέλει, κυρίως προς την αποτελεσματικότητα, το παίρνει καλύτερα και ασφαλέστερα με το σχήμα με τα δυο αμυντικά χαφ. Επομένως τουλάχιστον για το κυριακάτικο ματς, έστω και αν πέρασε από το μυαλό του Αλμέιδα η αλλαγή του μοντέλου, δύσκολα θα την υλοποιήσει. Έρχονται εξάλλου πιο… κατάλληλα ματς στη συνέχεια.