Ο Λούκα Μπάνκι δικαίως είναι τοι πρόσωπο των ημερών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, χάρη στην παρουσία του με την εθνική Λετονίας. Μια παρουσία που του έδωσε το «εισιτήριο» για επιστροφή στην Euroleague, ενώ ταυτόχρονα άνοιξε κουβέντα γύρω από την παρουσία του στον πάγκο της ΑΕΚ. Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας.
Τα όσα έκανε η εθνική ομάδα της Λετονίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της FIBA κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και υπερβατικά. Η ομάδα από την χώρα της Βαλτικής όχι απλώς τρύπησε ό,τι ταβάνι υπήρχε, αλλά έφτασε ένα σουτ μακριά από τα ημιτελικά, όπου και λύγισε από την μετέπειτα κάτοχο του τίτλου, Γερμανία.
Αν το σουτ του Ντάβις Μπέρτανς στην εκπνοή έβρισκε στόχο, τότε η ιστορία θα γραφόταν αλλιώς και ίσως οι Λετονοί να κέρδιζαν μετάλλιο. Τουλάχιστον θα είχαν 25% πιθανότητες να φτάσουν σε αυτό. Όλα αυτά χωρίς τους δύο πιο σημαντικούς παίκτες τους, τους Κρίσταπς Πορζίνγκις και Γιάνις Στρέλνιεκς, με τον Ρίχαντς Λόμαζς εκτός και με τον Ντάιρις Μπέρτανς να μένει εκτός μετά τον πρώτο γύρο του τουρνουά.
Προφανώς και τεράστιο μερίδιο επιτυχίας αναλογεί στον Λούκα Μπάνκι. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ αυτού. Ο Ιταλός τεχνικός κράτησε ενωμένη την ομάδα του στα δύσκολα, πήρε από κάθε παίκτη του το 101% και έδωσε στη Λετονία κάτι που μέχρι το 2021 έδειχνε να εκλείπει: όραμα και πίστη για επιτυχία. Αυτά που συνέβησαν στην Ασία φέρουν την υπογραφή του και δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστεί «Luca Magic».
Έκανε... μαγικά για να φτάσει η Λετονία ως την 5η θέση της κατάταξης. Αυτό λέει τα πάντα.
Αυτή η επιτυχία του έδωσε το εισιτήριο για το κορυφαίο επίπεδο στην Ευρώπη, την Ευρωλίγκα. Για την ακρίβεια, του έδωσε εισιτήριο επιστροφής, καθώς η Βίρτους Μπολόνια μετά το -ίσως όχι και τόσο- αναπάντεχο διαζύγιο με τον Σέρτζιο Σκαριόλο, στράφηκε αμέσως στην περίπτωση του Μπάνκι, με τον οποίο έφτασε σε συμφωνία για τα επόμενα δύο χρόνια.
Ο Ιταλός προπονητής επιστρέφει στην ελίτ, με την αξία και το σπαθί του. Με τις δικές του μπασκετικές αρχές, από τις οποίες δεν παρέκλινε στιγμή. Ίσα ίσα με αυτές έζησε και πέθανε σε όλη την πορεία του.
Για τα ελληνικά δεδομένα ο Μπάνκι δεν είναι μια άγνωστη περίπτωση. Όχι λόγω όσων έκανε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά γιατί τη σεζόν 2018-19 βρέθηκε στον πάγκο της ΑΕΚ. Ο Ιταλός στην πρώτη ουσιαστική παρουσία του εκτός συνόρων είχε κάποιες πολύ καλές στιγμές, με αποκορύφωμα αυτών την κατάκτηση του Intercontinental Cup στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Στο συνολικό ζύγι όμως η παρουσία του στην Ένωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχημένη.
Αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, με το τελευταίο σουτ να είναι της Ένωσης. Αποκλεισμός από το Final 4 του BCL από την Μπάμπεργκ, σε παιχνίδι στο οποίο η Ένωση είχε τον έλεγχο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια και μάλιστα είχε το τελευταίο σουτ δικό της. Αποκλεισμός και από τους τελικούς του πρωταθλήματος με ήττα από τον Προμηθέα στο Game 5 των ημιτελικών στο ΟΑΚΑ. Και πάλι με το τελευταίο σουτ δικό της.
Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Διότι εσχάτως άνοιξε κουβέντα γύρω από το όνομα του Ιταλού με εκφράσεις όπως «δεν έκανε στην ΑΕΚ ο Μπάνκι», «δείτε πόσο καλά πάει που δεν τον ήθελαν στην ΑΕΚ». Μόνο που ο κόσμος ξεχνάει πως εκείνη την περίοδο και ο ίδιος ο Μπάνκι έκανε την δική του προπονητική «κοιλιά». Και αυτό δεν φάνηκε τόσο στην παρουσία του στην ΑΕΚ εκείνη τη σεζόν, όσο στη σεζόν 2019-20, όταν βρέθηκε στον πάγκο της Λοκομοτίβ Κουμπάν, από την οποία απολύθηκε μέσα σε λίγους μήνες.
Η αλήθεια είναι πως μέσα από την παρουσία του στη Λετονία έκανε το restart που ήθελε στην καριέρα του και τον έφτασε και πάλι στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης. Στην ΑΕΚ είχε μια σεζόν γεμάτη συγκινήσεις, με καλές και κακές στιγμές, άφησε φίλους στην παρουσία του στην Αθήνα, οι οποίοι χάρηκαν με τη χαρά του, όμως η -υπερβολική- κουβέντα που άνοιξε εσχάτως για το αν έκανε ή όχι στον πάγκο της Ένωσης και αν τον «έφαγαν» επειδή δεν τον ήθελαν, δεν έχει καμία βάση.
Άλλωστε τώρα και οι δύο πλευρές βρίσκονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η ΑΕΚ μπαίνει σε μια ιστορική σεζόν συμπλήρωσης 100 ετών με τον Ζοάν Πλάθα στο τιμόνι της, την ώρα ποηυ ο Λούκα Μπάνκι έπιστρέφει στην Euroleague μέσα από τον πάγκο της Βίρτους Μπολόνια.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς λαϊκή κατανάλωση και τίποτε περισσότερο.