){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Ο Ολυμπιακός πάλεψε για να φτάσει στην ανατροπή όμως δεν τα κατάφερε κόντρα στην Φενέρμπαχτσε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει μπροστά του ένα μεγάλο δίλημμα. Γράφει ο Κώστας Σωτηρίου.
Η ολική επαναφορά του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο και η σκληρή μάχη που έδωσε ως το τελευταίο δευτερόλεπτο για να αποδράσει νικηφόρα από την Κωνσταντινούπολη εκλαμβάνεται ως θετικό στοιχείο, ωστόσο περισσότερο κρύβει παρά αναδεικνύει τις αγωνιστικές αδυναμίες των Ερυθρόλευκων.
Εάν πχ δεν τραυματιζόταν ο Νταϊσόν Πιέρ και η Φενέρμπαχτσε συνέχιζε την ίδια τακτική με τα ψηλά φόργουορντ, με την οποία κόντεψε να αποκλείσει τον Ολυμπιακό από το περυσινό Φάιναλ Φορ (κάτι που απεσόβησε ο Κώστας Σλούκας με το μυθικό τρίποντο στο Game 3), ίσως η εξέλιξη του αγώνα να ήταν καταστροφική για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα και η κριτική να ήταν ξανά αμείλικτη.
Μέχρι εκείνο το σημείο, η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη είχε καταφέρει να περιορίσει τη δημιουργία και την εκτέλεση του εξαντλημένου -το λένε οι μετρήσεις- Τόμας Ουόκαπ, να κυκλοφορήσει τέλεια την μπάλα, αφού της είχε ασκήσει τρομακτική πίεση και ο Νικ Καλάθης, να βγάλει ελεύθερα σουτ τριών πόντων και να αποδώσει εξαιρετικό μπάσκετ, που όμως διαταράχθηκε όταν χάθηκε η ισορροπία μετά τον τραυματισμό του Πιέρ και την αλλαγή πλάνου. Η παρουσία των Σκότι Ουίλμπεκιν και Τάιλερ Ντόρσι δεν ήταν τόσο επιδραστική και ο Ολυμπιακός, που απέκτησε σκληράδα έκανε την ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο.
Προς αυτή την κατεύθυνση, έπαιξαν φυσικά ρόλο και οι «αλλαγές», που χρησιμοποιούν στην άμυνα οι Ερυθρόλευκοι και τόσο αρέσουν στον κόουτς Μπαρτζώκα, ο οποίος (υπάρχουν φορές που) την έχει πατήσει στο παρελθόν με αυτή την τακτική, αλλά απέναντι στην Φενέρμπαχτσε απέδωσε κυρίως λόγω της παρουσίας του ενεργητικού Μουστάφα Φαλ.
Ίσως δεν έχει δοθεί η απαραίτητη βαρύτητα, ωστόσο στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ο Γάλλος διεθνής είχε το μυαλό του στη σύζυγό του, που από ώρα σε ώρα επρόκειτο να φέρει στη ζωή το μωράκι τους. Τελικά, η κυρία Φαλ δεν γέννησε το βράδυ της Δευτέρας, που ήταν η καταληκτική ημερομηνία, αλλά το επόμενο πρωί, ωστόσο το μυαλό του συζύγου της «ταξίδευε» και φυσικά δεν ήταν προσαρμοσμένο στον Ντίνο Μήτογλου. Σημειωτέον ότι όχι μόνο χθες (2/11), αλλά και στο ματς με τον Παναθηναϊκό ο παρτενέρ του στη «front line» Νίκολα Μιλουτίνοβ αγωνίστηκε με τενοντίτιδα και αυτό από μόνο του επιβραδύνει έναν παίκτη.
Στην Πόλη, λοιπόν, ο Φαλ ήταν διαφορετικός, αρκετά επιδραστικός, ωστόσο για ένα ακόμη ματς, που δεν ήταν το πρώτο (έχουν προηγηθεί η Παρτίζαν και ο Παναθηναϊκός), ο Ολυμπιακός την πλήρωσε από το μακρινό σουτ ενός ψηλού, εν προκειμένω του φανταστικού Γιώργου Παπαγιάννη! Είδατε τη δήλωση του διεθνούς σέντερ μετά το ματς, που μαρτυρά το ισχυρό κίνητρο του παίκτη: «Ο Φαλ είναι πολύ καλός στο ποστ, αλλά μπορούμε να πούμε ότι το πάθημα (σσ. στις μεταξύ τους μονομαχίες τα προηγούμενα χρόνια), έγινε μάθημα». Τίμιος.
Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή ο κόουτς Μπαρτζώκας βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: Να περιμένει την επιστροφή του Λουκ Σίκμα, που ετοιμάζεται για την επάνοδο από μέρα σε μέρα, καθώς και του Σακίλ ΜακΚίσικ, που ακόμη αργεί; Η να εντείνει τις προσπάθειες για την απόκτηση (τουλάχιστον) ενός ακόμη ξένου επιχειρώντας να επιλύσει κάποια από τα ζητήματα, που όλοι έχουν εντοπίσει να υπάρχουν στον Ολυμπιακό και εστιάζονται στις θέσεις 4 και 2; Να σημειωθεί ότι η περίπτωση της εξάντλησης του Ουόκαπ δεν είναι απλή και η ξεκούραση δεν θα έλθει αυτόματα, αλλά ακολουθώντας συγκεκριμένη επιστημονική διαδικασία.
Το πρώτο είναι πιο κοντά στη λογική του. Το δεύτερο έρχεται πιο κοντά στα θέλω αρκετού κόσμου και ίσως να αποτελεί κοινή λογική. Ο μπασκετικός Ολυμπιακός, όμως, έχει την εξής ιδιομορφία. Πέρυσι, οι Ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν εντυπωσιακά την Ευρωλίγκα σημειώνοντας τεράστιες νίκες στη Βαρκελώνη, την Μαδρίτη και την Βιτόρια! Και όμως, οι περισσότεροι είχαν «φαγωθεί» υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να αντικατασταθεί ο Αϊζάια Κάνααν.
Ακόμη και όταν ο Ολυμπιακός έχασε το «Triple Crown» για ένα σουτ, θυμάμαι καλά τα μηνύματα του κόσμου στην εκπομπή «24 δευτερόλεπτα» της ΕΡΑ Σπορ: «Οι μισοί παίκτες του Ολυμπιακού δεν κάνουν για αυτό το επίπεδο»! Και τότε πώς έφτασαν στον τελικό και στο εγχώριο Νταμπλ;
Η εξήγηση για όλα αυτά είναι απλή. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα του προπονητή και παίκτες, που συγκροτούσαν και συγκροτούν ένα σχετικά χαμηλό μπάτζετ σε σχέση με τον ανταγωνισμό, υπηρετούν ένα σύστημα, που έχει αναγάγει τη συγκεκριμένη ομάδα σε πρωταγωνίστρια τα τελευταία χρόνια, εξ ου και οι «back-to-back» συμμετοχές στα Φάιναλ Φορ.
Θέλω να πω ότι ο Μπαρτζώκας βγάζει… αναφυλαξία διαβάζοντας δηλώσεις τύπου «εγώ δεν είμαι παίκτης συστήματος, είμαι το ίδιο το σύστημα!», όπως τις εκστόμισε ο πολύς Τζέιμς Χάρντεν. Τώρα, το τι θα αποφασίσει ο «Coach B», που ξέρει την ομάδα του καλύτερα από τον καθένα και φυσικά θα κριθεί για τις επιλογές του, o Θεός και η ψυχή του…
){kind=small}
Ολυμπιακός )
)
)
)
)
)
)
)