Η ΑΕΚ θέλει πολλά κότσια

Είναι ζόρικο όλο αυτό που κλήθηκε να διαχειριστεί ο οργανισμός της Ένωσης ειδικά τις τελευταίες δυο μέρες, αλλά η στάση του κόσμου έδωσε δυο σημαντικά συμπεράσματα - Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Θέλει και πρέπει η ΑΕΚ να κλείσει την βαθιά πληγή που άνοιξε από τον πρόωρο αποκλεισμό από την Ευρώπη. Δυστυχώς οι συνθήκες και το περιβάλλον, δεν την αφήνουν. Ούτε πρόκειται να την αφήσουν σ’ όλη την χρονιά. Για να είμαστε τίμιοι, ήταν πολύ ζόρικό αυτό το τελευταίο 24ώρο για τον οργανισμό της ΑΕΚ. Από το βράδυ της Πέμπτης, μέχρι και το μεσημέρι της Παρασκευής. Όλη αυτή η γιορτή με τις ευρωπαϊκές κληρώσεις, με την ΑΕΚ σε ρόλο μόνο παρατηρητή, ήταν μπόλικο αλάτι στην πληγή που άνοιξε μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού.

Δεν ήταν καθόλου εύκολο και καθόλου απλό, να βλέπεις μια Ρουζομπέροκ, που διπλοτριπλοτσέκαρα για να γράψω σωστά το όνομά της, να βάζει τρία γκολ στη Νόα και κυρίως να κάνει αυτό που η ΑΕΚ δεν έφτασε ούτε κοντά στο να το πετύχει. Μια ανατροπή με τρία γκολ. Βεβαίως οι Αρμένιοι βρήκαν ένα γκολ και έβγαλαν ήττα πρόκρισης. Αλλά κυρίως αυτό που πέτυχαν το χρωστάνε στον τερματοφύλακα τους, που δεν έκανε μόνο στα Φιλαδέλφεια το ματς της ζωής του. Είναι προφανώς πολύ καλός τερματοφύλακας και στις καθυστερήσεις έσωσε τρις την ομάδα του.

Με λίγα λόγια μέσα σε λίγες ώρες, ο κόσμος της ΑΕΚ είδε μια Ρουζομπέροκ να βάζει στη Νόα τα τρία γκολ που δεν της έβαλε η ΑΕΚ, αλλά και τη Νόα να είναι στην ευρωπαϊκή κλήρωση στην οποία δεν θα είναι η ΑΕΚ. Και ένα πρόγραμμα με ευρωπαϊκούς αγώνες, που μέσα δεν θα είναι η ΑΕΚ. Σκληρό. Αυτές όμως, τις ίδιες ζόρικες ώρες, οι οπαδοί της ΑΕΚ έσκαγαν 50 ευρώ για να βρεθούν την Κυριακή στην Λιβαδειά. Διότι τα εισιτήρια των 30 ευρώ στις δυο πρώτες θύρες που άνοιξαν, έκαναν φτερά μέσα σε μια ώρα. Και είχαν απομείνει μόνο τα VIP της θύρας 5.

Σε κωμικά υψηλή τιμή, αλλά...

Γελάνε και τα καλαμάκια από τα σουβλάκια της Λιβαδειάς με τον ορισμό ως VIP της συγκεκριμένης εξέδρας που άνοιξε για τους οπαδούς της ΑΕΚ, αλλά τα 50 ευρώ, δεν είναι καθόλου για γέλια. Ούτε καν τα 30 στις δυο πρώτες θύρες που άνοιξαν. Μαζί με διόδια και βενζίνες, ο κόσμος που θα πάει στην Λιβαδειά θα χρειαστεί να βγάλει από την τσέπη του τουλάχιστον ένα κατοστάρικο. Σε μια εποχή που ακόμα και δέκα ευρώ να λείψουν από τον μέσο οικογενειακό προϋπολογισμό, θα κοπούν αναγκαστικά από κάποια άλλη ανάγκη.

Ο κόσμος της ΑΕΚ όμως θα τα σκάσει αυτά τα 100, καθώς εξαφάνισε και τα 30άρια και τα 50άρια. Τα 30άρια τα εξαφάνισε μόλις λίγες μέρες μετά την ισοπαλία με την Λαμία μέσα στην Φιλαδέλφεια το προηγούμενο Σάββατο. Στα 50άρια στράφηκε όσο έτρωγε την πίκρα να βλέπει τη Νόα να προκρίνεται στους ευρωπαϊκούς ομίλους και παρόλα αυτά έψαχνε σαν τρελός επιπλέον εισιτήρια για να βρεθεί στην Λιβαδειά. Και υπάρχουν ακόμα και άλλοι που ψάχνουν να βρουν ένα εισιτήριο για το ματς της Κυριακής.

Οι περισσότεροι εξ αυτών που θα σκάσουν τα 100 ευρώ για να βρεθούν στην Λιβαδειά, σ’ ένα γήπεδο που δεν τους παρέχει τίποτε άλλο, από την δυνατότητα να βρεθούν κοντά στην ομάδα τους, ήταν το περασμένο Σάββατο μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια και στην ισοπαλία με την Λαμία. Πιθανότατα η πλειοψηφία τους εξέφρασε την δυσφορία για το αποτέλεσμα, με αποδοκιμασίες. Όμως το γεγονός πως λίγες μέρες μετά οι ίδιοι θα βρεθούν κατά χιλιάδες και με κόστος παιχνιδιού Πρέμιερ Λιγκ στην Λιβαδειά, μας δίνει δυο συμπεράσματα.

Δυο συμπεράσματα

Το πρώτο είναι πως οι αποδοκιμασίες αφορούν αντίδραση σε κατάσταση και όχι στάση απέναντι στην ΑΕΚ. Ο κόσμος θα χειροκροτήσει ακόμα και σε στραβοπατήματα, όπως συνέβη πολλές φορές πέρυσι, όταν κρίνει πως η ομάδα είναι στο σωστό δρόμο, αλλά θα αποδοκιμάσει όταν αισθανθεί πως υπάρχει λοξοδρόμημα. Οπαδική συμπεριφορά που είναι υγιής βλέπω σ’ αυτό και στάση με απαιτήσεις που ταιριάζει σε μια ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Και σ’ αντίθεση με το πανηγύρι του άμπαλου και του τοξικού που επικρατεί στα Social Media, ο τόνος που δίνεται κάθε φορά από την εξέδρα, από τους γηπεδικούς, είναι σχεδόν πάντα ο σωστός. Και δίκαιος.

Κάπως έτσι πάμε και στο δεύτερο συμπέρασμα που έχει να κάνει με το γεγονός ο κόσμος δεν γυρίζει την πλάτη στην ομάδα. Ο,τι και αν συμβεί. Εννοώ ο γηπεδικός πυρήνας. Δεν είναι οπαδός της επιτυχίας, δεν είναι οπαδός του Ηλιόπουλου ή του Αλμέιδα ή του Λαμέλα, αλλά της ΑΕΚ. Αυτό, για να μην υπάρξει παρανόηση, δεν αφορά την απαίτηση που έχει για επιτυχίες. Δυο διαφορετικά πράγματα και όποιος δοκιμάζει να τα συγχέει, το κάνει εκ του πονηρού.

Ο κόσμος της ΑΕΚ την αγαπάει την ΑΕΚ. Και γι αυτό και θα γιουχάρει όταν δεν την βλέπει καλή και την θέλει καλύτερη. Και γι αυτό και στην Λιβαδειά θα γεμίσει το γήπεδο. Παρά την ισοπαλία με την Λαμία, παρά τον βαρύ αποκλεισμό από την Ευρώπη, παρά την καθυστέρηση στην μεταγραφή του φορ. Την προηγούμενη εβδομάδα στη Νέα Φιλαδέλφεια, είχε πάνω από 20 χιλιάδες.

Ήταν Σαββατόβραδο του Αυγούστου, ήταν αντίπαλος η Λαμία και ήταν τότε ακόμα πιο φρέσκο το χαστούκι από τον πρόωρο ευρωπαϊκό από τη Νόα. Αλλά η Φιλαδέλδεια είχε πάνω από 20 χιλιάδες κόσμο. Και μπορεί τώρα η συζήτηση να επικεντρώνεται στους 60 χιλιάδες οπαδούς του Παναθηναϊκού που γέμισαν το ΟΑΚΑ με την Λανς, αλλά μην ξεχνάμε πως στο κυριακάτικο ματς πρωταθλήματος με τον Λεβαδειακό δεν ήταν πάνω από 8 χιλιάδες.

Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτές τις μέρες να είσαι ΑΕΚ. Ιστορικά, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήταν. Αλλά την ίδια στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι ανταγωνιστές της, είναι για διαφορετικούς λόγους σε καλύτερο timing απ’ αυτό της ΑΕΚ, η δική της οπαδοί είναι πιο κοντά στην ομάδα απ’ όλους. Είτε μιλάμε για τα διαρκείας (παρότι η συντριπτική πλειοψηφία προκειμένου να το αποκτήσει θυσίασε από καλοκαιρινές διακοπές μέχρι και εγώ δεν ξέρω τι άλλο), είτε για τα ματς στη Φιλαδέλφεια, είτε για τις εξορμήσεις στην Λιβαδειά. Θέλει κότσια όλο αυτό και μάλιστα μεγάλα. Γι αυτό και οι απαιτήσεις που έχει, δεν είναι εκ του μακρόθεν και από κάποιο καναπέ. Είναι εκ του σύνεγγυς και αυτό στην ΑΕΚ θα πρέπει να το μετράνε πολύ. Ακόμα και στην τιμολογιακή πολιτική.

Και κάτι τελευταίο. Την καθυστέρηση στην μεταγραφή του σέντερ φορ, η ΑΕΚ ήδη την πλήρωσε πανάκριβα. Έπαιξε, λόγω απουσίας του Λιβάι, χωρίς καθαρόαιμο φορ στην ρεβάνς με τη Νόα ενώ χρειαζόταν μίνιμουμ τρία γκολ για την ανατροπή. Έπαιξε χωρίς καθαρόαιμο φορ στον πάγκο στο ματς με την Λαμία, ενώ εμφανώς χρειαζόταν αλλαγή ο Γκαρσία που δεν ήταν σε καλό βράδυ. Ένας πρόωρος ευρωπαϊκός αποκλεισμός και μια ισοπαλία με την Λαμία, είναι ήδη βαρύ τίμημα.

Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά, για να αλλάξουν όλα αυτά. Εδώ λοιπόν που έχει φτάσει το πράγμα, τουλάχιστον η ΑΕΚ θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την χρονική συγκυρία, για να φέρει ότι καλύτερο μπορεί σε φορ. Το κλείσιμο των αγορών στα το πρωταθλήματα, την πίεση του χρόνου, τα πάντα. Θα είναι κρίμα αυτό το βαρύ τίμημα, να μην έχει τουλάχιστον αντίκρισμα σε μια καλή περίπτωση φορ.